Het natuurpark van Mondragó in Majorca

Het grondgebied van het natuurpark ligt aan de gemeente Santanyi in het graafschap van de Migjorn.

Er zijn drie toegangswegen tot het Park: noorden van S’Alqueria Blanca ; westen van Santanyí ; zuidwesten van de weg naar Santanyi in Cala Figuera. Er zijn gratis parkeerplaatsen in het noorden en zuidwesten inzendingen en informatiecentrum bij de noordelijke ingang. De makkelijkste toegang tot het strand van Cala Mondragó is door de noordelijke ingang (S’Alqueria Blanca), 700 m van het strand; toegang tot het strand van S’Amarador is de zuidwestelijke entree (Cala Figuera), met parkeerplaats gelegen op de kaap laagland ten westen van de baai.

Geografische coördinaten van het parkeren noordelijke ingang: 39° 21’ 25" N ; 3° 11’ 28" E

Het beschermde gebied heeft een oppervlakte van 785 hectare, waarvan 95 hectare in het publieke domein; de resterende 690 hectare zijn in particulier bezit, met inbegrip van landbouwgrond sterk gefragmenteerd. Echter, in het park zijn verschillende hotels, pensions, restaurants en cafés, en enkele prive-huizen verspreid langs de weg die leidt naar de kreken; deze gebouwen werden gebouwd voor de aanleg van het park en hebben een belang.

Het Natuurpark Mondragó deze bijzondere ecologische waarde met vele uiteenlopende omgevingen zoals gebieden van de natuurlijke vegetatie zoals dennen bossen en struikgewas en droge gebieden van de traditionele cultuur, maar ook duinen, rotsachtige of zandstranden, kliffen en wetlandsen. Het reservaat is de thuishaven van zeldzame orchideeën; deze wetlandsen - gelegen in het uiterste zuidoostelijke punt van het eiland Majorca - bieden een geschikte stop op de weg van de migratie, meer dan 70 soorten vogels; duinen en struikgewas bevatten populaties van inheemse bedreigde schildpadden.

Het park heeft ook een etnografisch belang: eeuwen van landbouw en veeteelt hebben het landschap gevormd, met een grote hoeveelheid droge stenen muren en barakken te boeren, die stenen hutten gebruikt als huisvesting voor personen of waren als schuilplaats voor landbouwmachines; curucull hutten met kegelvormige deksel, gebruikt om vee te huisvesten. Zeldzamer zijn de terrassen, die zich in de ravijnen; er zijn ook constructies met betrekking tot het gebruik van water: waterraderen stompzinnig om grondwater voor irrigatie, waterputten, greppels, vijvers en tanks halen. Andere getuigenissen zijn gerelateerd met het bosgebruik: steenkool (sitges) hutten houtskool en kalkovens.

Deze stromen vloeien in de twee belangrijkste kreken waar, respectievelijk, het strand van S’Amarador en het strand van Ses Fonts de n’Alis. In het oosten van het voorgebergte Sa Guàrdia d’en Garrot, is een derde strand, strand Caló des Borgit. De drie stranden zijn verbonden door rotsachtige paden. Er een vierde strand - kleine - zuidwesten S’Amarador de Calo d’en Perdiu.

• het pad tuinhuisje Ses Fonts de n’Alis (20 minuten) die gaat naar het strand Cala Mondragó ;
• het traject van Sa Guàrdia d’en Garrot (30 minuten), dat gaat rond het voorgebergte dat uitsteekt in de kreek;
• het pad van de Punta de ses Gatoves (25 minuten);
• het pad van S’Amarador (30 minuten), die leidt tot het wetland en strand S’Amarador.

De naam S’Amarador verwijst naar een vroegere gebruik van de vijver S’Amarador voor immersie, even, laarzen vlas of hennep voor gebruik in een productie van vezels; ook ondergedompeld stammen van bomen hen kracht te geven en kunnen ze gebruiken om boten of als balken van huizen te bouwen.

Het is gemakkelijk bereikbaar vanaf het noorden van de ingang van het park. Sinds Cala Mondragó, kunt u naar het strand van S’Amarador na een pad naar het westen; het nemen van een pad naar het oosten, zijn we op weg naar het strand van Caló des Burgit.

Het grootste deel van het natuurpark van Mondragó bestaat uit een veelheid van roters, kleine percelen nogal slecht, meestal gesloten om stapelmuren, waar geoefend gemengde fruitbomen en droge graangewassen; Onder deze gewassen domineren die van de amandel (Prunus dulcis), de johannesbroodboom (Ceratonia siliqua) en vijg (Ficus carica) gecultiveerde granen gerst, haver en tarwe.

Op de bodem te arm worden gekweekt domineert de Middellandse Zee maquis, voornamelijk bestaande uit soorten zoals de oleaster, of wilde olijf, (Olea europaea var. sylvestris), de pistache boom, of mastiek boom, (Pistacia lentiscus), de oleander (Nerium oleander), de bedrade smal blad (Phillyrea angustifolia), tussentijdse draad (Phillyrea media), de afgewisselde wegedoorn (Rhamnus alaternus), de donzige cistus (Cistus albidus), de ciste aan bladen van salie (Cistus salviifolius), de cistus van Montpellier (Cistus monspeliensis), de Ampelodesmos van Mauritanië (Ampelodesmos mauritanica), de officinal rozemarijn (Rosmarinus officinalis), de veel-bloemige heide (Erica multiflora) en de getande lavendel (Lavandula dentata). Op sommige plaatsen zijn er enkele houten buks van de Balearen (Buxus balearica).

Bossen van Aleppo dennen (Pinus halepensis) en steeneiken (Quercus ilex), bezetten de ravijnen torrents. In deze bossen groeien de verkeerde bezem hulst, hulst of kleinkind (Ruscus aculeatus), de verweven kamperfoelie, of kamperfoelie van de Balearen, (Lonicera implexa), de cyclamen van de Balearen (Cyclamen balearicum)

Onder struiken struikgewas en dennenbossen zijn gevonden orchideeën: de reus orchidee (Barlia robertiana), de hondskruid (Anacamptis pyramidalis), de Serapias taal (Serapias lingua), ter plaatse genaamd „gallet” (haan) en de serapias met kleine bloemen (Serapias parviflora), en verschillende soorten van de geslachten Orchis en Ophrys, als de gevernist ophrys, of ophrys spiegel, (Ophrys vernixia).

In gebieden, kuststreken winderige, gevonden sabine (Juniperus sabina) en de Fenicische jeneverbes (Juniperus phoenicea), stekelige sla (Launaea cervicornis), genaamd „socarrell” in het Catalaans. Op de rotsen groeien zeekraal (Crithmum maritimum) en onsterfelijk van de Middellandse Zee, of Kerrie plant, (Helichrysum angustifolium).

In het duin systeem, arm aan voedingsstoffen - vooral in deze S’Amarador - duwt de zee-hulst (Eryngium maritimum) en helmgras (Ammophila arenaria); op het strand, zee wolfsmelk (Euphorbia paralias) en lees zee (Pancratium maritimum).

In beide vijvers, brak water gelegen achter de stranden S’Amarador en Ses Fonts de n’Alis, er zijn biezen stekels rushes (Juncus acutus) en gewoon van echt riet (Phragmites australis) en bamboe (Bambuseae), lisdodde (Typha sp.), tamarisk (Tamarix sp.), paars zeekraal of gras kristal (Salicornia ramosissima), struik zeekraal (Salicornia fruticosa), geel zeekraal (Arthrocnemum macrostachyum), Limonium van Majorca (Limonium majoricum), genaamd „saladina” in het Catalaans, lamsoor (Limonium companyonis), de Limonium stokbrood, of stijve Limonium (Limonium virgatum). Onderwater ontwikkelt de snavelruppia (Ruppia maritima).

In het bos en kreupelhout aan de griel (Burhinus oedicnemus), de houtduif (Columba palumbus), de tortelduif (Streptopelia turtur), de hop (Upupa epops), de rode patrijs (Alectoris rufa) en de Dwergooruil (Otus scops). Als roofvogels vond de torenvalk (Falco tinnunculus) en de dwergarend (Hieraaetus pennatus). Er zijn ook vele kleine vogels, waaronder zangvogels, zoals de koolmees (Parus major), grasmussen (Sylvia sp.), de Kleine Zwartkop (Sylvia sarda), ter plaatse genaamd „tallareta” de Roodborsttapuit (Saxicola torquata), de roodkopklauwier (Lanius senator), de grauwe gors (Miliaria calandra), de cirlgors (Emberiza cirlus) en de oeverzwaluw (Riparia riparia).

De rotsachtige kust, met vele kliffen, is bevorderlijk voor nesting slechtvalk (Falco peregrinus), de shag (Phalacrocorax aristotelis), de Audouins Meeuw (Larus audouinii), de Geelpootmeeuw (Larus ridibundus). We zien soms een paar visarenden (Pandion haliaetus) in migratie.

Wetlands zijn huis naar watervogels. Wetlandsen westelijke Estany de S’Amarador is diep, zacht en omgeven door riet; wonen een paar paren van meerkoeten (Fulica atra), een waterhoentjes (Gallinula chloropus), geoorde fuut (Podiceps nigricollis), de waterral (Rallus aquaticus) en soms wilde eenden (Anas platyrhynchos). De wetlandsen van het oosten, de Estany de Ses Fonts de n’Alis ondieper is, licht brak en bezocht door kustvogels, de blauwe reiger (Ardea cinerea), de kleine zilverreiger (Egretta garzetta), de kleine plevier (Charadrius dubius), de stint (Calidris minuta), de strandloper (Actitis hypoleucos) en de watersnip (Gallinago gallinago).

Onder de zoogdieren gevonden de egel van Algerije (Atelerix algirus vagans), de Europese wezel (Mustela nivalis), de gemeenschappelijke genet (Genetta genetta), de boommarter (Martes martes), sommige knaagdieren zoals het konijn (Oryctolagus cuniculus), de Iberische haas (Lepus granatensis), de Kaapse haas (Lepus capensis), de bosmuis (Apodemus sylvaticus) en de eikelmuis of tuinslaper (Eliomys quercinus). Een vleermuis, de mastiff van Cestoni (Tadarida teniotis), is ook aanwezig.

Op droge stenen muren en rotsachtige zitstokken de tarente middag (Tarentola mauritanica) en de nachtelijke gecko, of wratachtige mémidactyle (Hemidactylus turcicus); in het struikgewas verbergt Hermann’s schildpad (Testudo hermanni) werd geherintroduceerd. In vijvers voldoen aan de bonte slang (Macroprotodon mauritanicus), de adderringslang (Natrix maura), de Europese moerasschildpad (Emys orbicularis), de Iberische meerkikker of Iberische groene kikker (Rana perezi) en de Balearen groene pad (Bufotes balearicus). Ten aanzien van de fauna aanwezig zijn gestreepte zeebarbeel (Mugil cephalus), de mosquitofish of mug vis (Gambusia affinis) en de Europese aal (Anguilla anguilla).

Adres: Carretera de Cala Mondragó s / n - 07691 Santanyi

Openingstijden: van 09:00 tot 16:00; gesloten op 25 en 31 december (kerstavond en Nieuwjaar).

Telefoon: 00 34 971 181 022

Men kan kaarten van het park te krijgen.

Er is eveneens een Centrum van de Bezoekers van het Park van Mondragó in Santanyi :

Adres: Can Crestall, Carrer de Can Llaneres, 8 - 07650 Santanyí

Openingstijden: maandag tot vrijdag van 8 uur tot 15 uur.

Telefoon: 00 34 971 642 067

De lijn doet reisonderbreking aan talrijke plaatsen in de agglomeratie van Cala d’Or, Cala Ferrera op van Portopetro vóór het bereiken van Cala Mondragó. De bus rijdt zeven keer per dag; de reis duurt 30 minuten en kost € 1,40.

Informatie over lijn 507: www.tib.org

Cala Mondragó is ook het eindpunt van een toeristisch mini-trein die langs de kust van Cala d’Or via Portopetro loopt; alleen tijdens het zomerseizoen, van mei tot september; kost ongeveer 3 €.

Ongeveer 110 € voor een kamer in het hoogseizoen. Afgelopen november tot maart.

Adres: Cala Mondragó s / n - 07691 Santanyi

Telefoon: 00 34 971 643 566 (in de zomer); 00 34 971 657 402 (in de winter).

Site op het web: www.playamondrago.com

Ongeveer 40 € per persoon in het hoogseizoen. Gesloten van november tot april.

Adres: Cala Mondragó s / n - 07691 Santanyi

Telefoon: 00 34 971 657 756

Site op het web: www.hostalcondemar.com