De stad Tuineje in Fuerteventura

Tuineje is ook bekend om de plaats van een strijd tegen Engels kapers te zijn geweest in 1740; het schild van de stad toont de berg Tamasite en de beeltenis van een kameel die in deze strijd en de wapens van de strijdende partijen, kanonnen voor de Britse, vechten stokken voor Majoreros.

In de buurt van het centrum van de stad zijn bekleed diverse vulkanische kegels en uitgestrekte lavavelden: de Malpaís Grande (“de grote slechte gronden”) en de Malpaís de la Pierna.

Naar binnen, naar het noorden, zijn er de uitlopers van het Massief van Betancuria, wat overeenkomt met het eiland basis. Een klein deel van de Rural Park Betancuria is een onderdeel van de gemeente Tuineje.

In het oosten en het zuiden van de stad, een reeks van valleien loodrecht op de kust, gescheiden door landtongen of randen, die kunnen de neiging om kliffen aan de kust te vormen. De hoogste van deze kliffen zijn aan de kant van het oosten, waar sprake is van de Vuurtoren van La Entallada. Sommige stranden zijn verspreid langs de kust aan de monding van de valleien bekendste zijn die van Gran Tarajal tot Giniginámar van Tarajalejo.

Aan het noorden, Tuineje grenst aan de stad van Antigua, een rechte lijn van Morro Jorjado naar de Punta del Cháfiro aan de kust. De korte gedeelte van het Morro Jorjado en de top van de Gran Montaña (708 meter), vormt de grens met de gemeente Betancuria. Terwijl in het westen, de grens Pájara begint bij Gran Montaña, na een reeks van heuvels en richels, en het ravijn van Tisajorey om zijn mond.

Door zijn positie Tuineje is een belangrijk knooppunt van het wegverkeer Fuerteventura: op een kruispunt gelegen binnen de stad weg FV-20, van Puerto del Rosario (35 km) en Antigua, leidt in de richting van Gran Tarajal en in de richting van de hoofdweg FV-2, terwijl de FV-30 weg leidt naar Pájara en Betancuria in het bergachtige westen.

Verder merken we op de Moorse karakter van de stijl en de opstelling van enkele huizen; Dit komt door de invloed van de Moorse slaven in het gebied geregeld. Deze huizen werden ook gekenmerkt door de afwezigheid van wit in een camouflage doel tijdens aanvallen van piraten. Veel van deze traditionele huizen zijn nu verlaten.

In 1764 besloot de gemeente om een ​​grotere kerk te bouwen, maar de bouw begon pas 1782 en werd in 1790 voltooid. De nieuwe kerk heeft twee beuken - even groot - en een campanile. Op deze datum Tuineje werd een onafhankelijke parochie van die van Betancuria.

Binnen de twee beuken worden gescheiden door Toscaanse zuilen verbonden met bogen. Nachtkastjes worden gescheiden van het schip door bogen, grotere en wees, gebaseerd op een krachtige centrale pijler. Het koor is in de apsis van het schip van de brief (rechts gangpad).

Een muurschildering in twee panelen aan de onderkant van het altaarstuk stelt de strijd van de Montaña de Tamacite die de bewoners in het Engels kapers in 1740 tegen. De versterkte kerk speelde een rol in deze strijd en het Engels - voor het slapen gaan - scheurde een arm van het standbeeld van Sint-Michaël de Aartsengel. De traditie wil dat Sint-Michaël hielp de Majoreros aan de slag om te winnen Tamacite.

De Iglesia de San Miguel Arcángel ligt aan de Paseo de la Libertad; meestal wordt gesloten.

Festival van San Miguel en de Slag van Tamasite op 13 oktober.

In het dorp, een kleine moderne kerk, Onze Lieve Vrouw van de Karmel (Iglesia de Nuestra Señora del Carmen), fuseert bijna met de huizen. Op de achtergrond van het dorp werd oorspronkelijk gebouwd een vakantie wooncomplex voor de Oostenrijkse vakantiegangers. Het is nu vooral bezet door inwoners van het eiland werken in de zeebadplaatsen van het schiereiland Jandía.

Binnenland, de toegangsweg FV-525, 4 km lang, was het brede dal Río de Giniginámar waar schapen en geiten op zoek zijn naar hun broodwinning in dorre berghellingen.

Het Natuurmonument van de Cuchillos de Vigán is een van de laatste bastions van bedreigde soorten, zoals de Canarische Aasgier (Neophron percnopterus majorensis), plaatselijk genaamd guirre, visarend (Pandion haliaetus) en de Barbarijse valk (Falco pelegrinoides). Er is ook een endemische planten van de Canarische Eilanden, de (Crambe sventenii). De hoogste berg, de berg Vigán, stijgt tot 463 m. Op de rotsen van de bergen Vigán zijn geëtste voorstellingen van uitgestorven dieren endemisch voor de regio.

Een eerste inval zeerovers vond plaats op 12 en 13 oktober 1740. Engels - 53 in getal - landde op 12 oktober in de schemering in de baai van wat nu Gran Tarajal, en op 13 oktober, geavanceerde richting Tuineje waarschijnlijk met de bedoeling neem de hoofdstad Betancuria. Ze passeerden het Engels plunderden de velden en huizen, en plunderden de kerk van Tuineje, afscheuren van een arm van het standbeeld van Sint Michaël de Aartsengel, het toevoegen van heiligschennis tot barbarij.

De militaire gouverneur van Fuerteventura, Kolonel José Sánchez Umpiérrez, verzamelde een kleine groep van 37 gewapende boeren slechts vijf vuurwapens en Canarische vechten sticks; de Majoreros gebruik gemaakt van een kudde dromedarissen als levend schild; Engels vuurde een eerste salvo op kamelen en voordat ze hun musketten konden herladen, de Canarische aangevallen, doodde 23 Britse gevangenen en maakte de meeste andere; slechts een klein aantal van het Engels kapers konden bundelen hun schip. Twee kanonnen uit het Engels; ze sieren nog steeds de ingang van het Etnografisch Museum van het eiland Betancuria.

Maar het gevaar is niet verwijderd door deze eerste overwinning op 24 november, een Engels gezelschap landde weer in Gran Tarajal. Maar deze keer, de Majoreros bereid waren toen het Engels naar kwam Tuineje. Niet ver van de stad, op Llano Florido, lokale milities vielen de Engels kapers, die volledig werden vernietigd.

Madrid, 10 januari 1741

Met brieven van Puerto de Santa Cruz op Tenerife, op de Canarische Eilanden, na de vierde dag, hoorden we van twee landingen gemaakt door het Engels in Fuerteventura, een van de eilanden op 21 oktober een Engels korvet aangekomen in het donker naar Puerto de Tarajalejo. 50 gewapende mannen ging naar Tuineje, waar ze werden plunderingen, gevangengenomen twee families en ging de hermitage van San Miguel. Om middernacht, luitenant-kolonel José Sanchez Umpiérrez, militaire gouverneur van het eiland, die overigens was een verblijf in zijn land huis die avond, werd op de hoogte van het nieuws. Zoals het was een mijl van deze plaats, klom hij een paard met vier ouders en anderen, een totaal van 33 mensen, en gingen om hun vijanden te ontmoeten. Hij begon te onderhandelen met de terugkeer van de buit en gevangenen, om te laten glijden van de tijd, zodat meer mensen kunnen krijgen. De Engels aanvaard een overeenkomst, en stel de slagorde op hoge grond. Gezien deze, de gouverneur begon 40 kamelen als een geul naar de eerste spervuur ​​van vijanden te voorkomen, zonder hen de tijd te geven voor een tweede, viel hij hen met een dergelijke moed die na een aanval van uur, ons erin geslaagd om ze volledig te verslaan, alleen met speren, puntige stokken, speren en vijf vuurwapens. 30 van hen werden gedood en 20 anderen werden gevangen genomen; 5 van onze mannen stierven en 16 gewonden uit de gevarenzone. Deze blijde gebeurtenis was te danken aan de grote inzet van luitenant-kolonel, die meer dan 10 Engels doodde met zijn snoek, waaronder één die weg rende naar de zee in het verliezen van bloed uit de hermitage gezegd. De trofee voor deze strijd was 150 geweren, 50 geweren met bajonetten, 50 zwaarden, een trommel, een vlag, een trompet en twee granaten, die in overeenstemming werden verspreid met een bevel van de kapitein-generaal van deze eilanden, tussen degenen die deelgenomen aan de actie. De 24e dag van dezelfde maand, een andere Britse sloep, zonder nieuws van de vorige, landde in dezelfde haven. 55 gewapende mannen gingen ook naar de plaats en de eerder genoemde kapel, maar zei luitenant-kolonel, Kapitein Melchor de Llerena, Captain Soto en andere functionarissen met een aantal mannen vielen ze met zoveel moed dat zij niet laten leven, slechts vijf van onze mensen te verliezen, kapitein Soto zijn onder hen. Ze namen de vijand, deze keer, 55 geweren met bajonetten, 55 paren van pistolen, 55 zwaarden, een trommel, een vlag en een trompet, verdeeld onder de winnaars.

De drukkerijen van La Gaceta.

De veehouderij is nog steeds belangrijk, vooral voor geitenvlees productie en de productie van kaas. Deze wijn is gehuisvest, maar ook de vrijheid, als aanvulling op agrarische activiteiten, met name langs de kust.

Vissen blijft belangrijk in Gran Tarajal, maar is nu bijna teruggebracht tot de kustvisserij.

Toerisme is vooral gelegen in Gran Tarajal te Las Playitas bij Giniginámar en Tarajalejo, met een aantal toeristische urbanisaties.

Uur bij: www.tiadhe.com/rutas/01.htm

De lijn nummer 16 verbindt Puerto del Rosario in Gran Tarajal, via Tuineje en Antigua, vier keer per dag.

Uur bij: www.tiadhe.com/rutas/16.htm

De lijn nummer 18 verbindt Pájara naar Gran Tarajal, via Tuineje, 2-4 keer per dag.

Uur bij: www.tiadhe.com/rutas/18.htm

Prijs: 50 € per nacht.

Telefoon: 00 34 928 164 991; mobiele telefoon: 00 34 605 606 135

Site op het Web: www.eradelacorte.com