De geschiedenis van Rhodos aan de tijd van de Ridders

Aan de komst van het Gastvrij aan Cyprus, Henri II van Lusignan, ex-koning van Jerusalem en koning van Cyprus sinds 1285, hun goed doet de ontvangst maar snel van de spanningen tussen beide bevoegdheden zullen blijken. Aangezien het personeelsbestand van de Orde met de komst van nieuwe Europese ridders, steeg en dat Gastvrij een vorm van onafhankelijkheid beoogde, hield zijn rivaliteit niet met de koning van Cyprus op met zich te accentueren, en de koning van Cyprus begon de ridders aan te sporen om een permanente woonplaats elders te zoeken.

Guillaume van Villaret bereidt de verovering van Rhodos voor. Rhodos is een Byzantijns bezit maar de instantie van het imperium is zeer theoretisch, het is hoofdzakelijk een piratenbasis. De prinsen van het huis van Gualla regeren er in meester. Het eiland wordt van osmanische kooplieden bevolkt die met de Turkse schepen van wedloop handel drijven.

In 1306, doen de Ridders van Sint-Jan, onder de leiding van het Groot Hoofd Fra' Foulques van Villaret (1305-1319) neef van Guillaume van Villaret, zeil drie honderd mijlen aan het westen en landen in Rhodos, dan onder de Byzantijnse soevereiniteit, kopen het eiland aan de admiraal génois Vignolo, maar moeten tijdens drie jaar strijden om van de keizer van Byzantium het recht te verkrijgen om te blijven.

De koeten bevinden zich bij de paus wanneer 35 gastvrije ridders en de troepen die op twee vaten en vier worden ingescheept, die galères van de Orde door boten génois worden geholpen, het kasteel van Philermos op 11 november 1307 aanvallen. Nadat ze belegerend zich door de Grieken en Osmanisch lieten belegeren, geeft de orde zich van Sint-Jan van Jerusalem meester van het eiland Rhodos terug op 15 augustus 1310 na het nemen van het kasteel van Rhodos. In minder dan drie jaar wordt de Orde eveneens hoofd van sterk van Cos en Kastellorizo/Megisti, van de eilanden Limonia, Alimnia, Halki, Symi, Tilos, Nissiros, Kalymnos, Leros en de haven van Smyrna.

Op 15 augustus 1310, beëindigen de Ridders de verovering van het eiland dat de nieuwe zetel van de Orde wordt. Het Westen verzet zich niet tegen de slag van kracht en de Clemens V bevestigen aan Gastvrij het bezit van deze eilanden; zij zullen zich derhalve van ridders van Rhodos, nieuwe titel kwalificeren die door de paus Clemens V werd bevestigd, maar erg door hun oude titel te behouden.

Rhodos al lang wordt veranderd aan het ontluikende christendom door heilig Paul, vinden er de Ridders goed ontvangst en zij bouwen: in 1311, creëren zij het eerste ziekenhuis van het eiland Rhodos.

De Ridders van Sint-Jan zullen immers zich toepassen om een dertigtal prachtige vestingen te bouwen om het eiland van de Turkse en illegale invasies te beschermen. In de stad Rhodos, bouwden de ridders een machtige versterkte stad bekwaam om lange zetels te ondersteunen.

Het eiland Rhodos telt nog vandaag een dertigtal middeleeuwse burchten.

Deze vloot zal zich in de scheepsslagen van Nègrepont en Methoni, onderscheiden en zal bijdragen tot de inname van Smyrna er van Halicarnasse (Izmir en Bodrum).

Een nieuwe classificatie van de Ridders die op de nationaliteit is gebaseerd, was invoeren. De Orde werd dan in talen (zeven talen, en later acht) verdeeld, elk onder hen die door een bailli wordt voorgezeten en die zijn eigen herberg bezit om zijn ridders te plaatsen.

In 1396, droogt een Kruistocht die door de Orde wordt ondersteund, een bloedige mislukking aan Nicopolis af. Na deze gebeurtenis, heeft de sultan Bajazet Eerste de vrije handen in de Balkan. De enige zijn nederlaag van 1402 tegenover Mongols van Tamerlan redt Rhodos. Voor de Orde, met de mislukking van Nicopolis, wordt de droom van landherovering van de Heilige Plaatsen definitief verloren.

De eerste aanval vindt in september 1440 plaats: de Egyptische vloot leidt zich eerst naar Rhodos, vervolgens naar het eiland Kos, en presenteert zich opnieuw voor Rhodos in november. Gastvrij, waarvan de vaten van hoge kant lager zijn dan die van hun tegenpartijen, vindt de parade door van hen te laten voorbijgaan die op met platte bodem boten vechten, die zich in het aanleggen van de tegengestelde schepen storten. De balans is zwaar: 700 doden kant de Egyptenaar, 60 van de christelijke kant. De Egyptenaren dringen niet aan.

De tweede Egyptische expeditie vindt in 1444 plaats: de vloot van Mamelouks, sterk van 75 vaten, landt dit keer een leger van 18.000 mannen, dat de zetel Rhodos voor op 10 augustus 1444 zet. Een output overwinnend, en bijna wanhopig, die door Jean van Lastic wordt bevolen, zou zelfs het mogelijk gemaakt hebben om naar de zee de Egyptische stukken van artillerie te werpen die voor de voornaamste deur van de stad worden geplaatst, slecht verdedigd sinds het havenhoofd dat de haven van handel en de militaire haven scheidt. Op 18 september, sluit een nieuwe aanval zich door een mislukking af. De zetel wordt dan opgeheven. 300 Mamelouks werden en 500 anderen gewond, zonder de verliezen van de soldaten niet- mamelouks en de hulpkrachten te tellen gedood.

Een conflict brak tussen zijn twee draden, Bajazet II en Cem uit, die zich het geboorterecht betwisten.

In 1521, aan de dood van het Groot Hoofd Fabrizio del Caretto, wordt Philippe Villiers van Isle-Adam als opvolger, tegen zijn eeuwige rivaal Amaral, Grote Kanselier van de Orde gekozen, die door de Taal van Castille werd voorgesteld. Men zegt dat Amaral op dit ogenblik daar zou gezworen hebben dat Isle-Adam de laatste Grote Meester van Rhodos zou zijn.

Het volgende jaar, in 1522,300 galères Turks (roeiers christelijke slaven), geleid door de grote vizier Moustafa, schoonbroer van de sultan, doen zichvoor en de zetel begint op 1 augustus 1522. Suleiman komt door minder belangrijk Azië met de infanterie en vooral van de artillerie, en gaat in het eiland, met 200.000 mannen (140 000 soldaten en 60.000 sapeurs met als taak werkzaamheden van zetel uit te voeren) voorbij. Later kwamen 15.000 versterkingssoldaten aan de hulp van de Sultan. De indringers bezetten de heuvel van Heilige Stéphane westwaarts van de stad (de plaats van de oude acropolis), waar zij hun kanons plaatsen.

Rhodos wordt door 44e Groot-Hoofd, Philippe Villiers van Isle-Adam (1464-1534), hoofd van de Franse Taal, 650 ridders, 200 Génois, 50 Vénitiens, 400 Crétois, en 6000 Rhodiens verdedigd. De paus Adrianus VI bezweert de christelijke prinsen om aan de hulp van belegerd te gaan, maar de interne verdelingen van Europa en de ongunstige elementen benadeelden de pogingen tot zendingen van versterkingen sinds Europa.

Na een heldenweerstand van zes maanden van de 650 Ridders en het verraad van André do Amaral van de Taal van Castille-Portugal (aangegeven onder de foltering door zijn lijfknecht Blaise Diaz, werd Amaral veroordeeld en voor zijn paren op 8 november onthoofd), viel de stad aan de handen van Osmanisch. Deze openden een gat in de wallen dichtbij de Deur Sint-Athanasius en waren op het punt de definitieve aanval te geven; maar Suleiman, dat zich herinnert, dat in een dergelijke situatie in 1480, de aanval aan de aftocht van Osmanisch had gericht, verkoos hij onderhandelingen met de Ridders te openen. Vijf dagen vóór Kerstmis, op 22 december 1522, capituleerde Groot-Hoofd, door eerbare voorwaarden te verkrijgen, teneinde de burgerlijke bevolking te sparen. De termen van accort sloten de overgave van de vestingen van de Orde in het eiland Cos en het kasteel Sint-Petrus in. Nadat de stem van muezzin van de top van de klokketoren van de kerk Sint-Jan had weerklonken, scheepte Philippe zich Villiers van Isle-Adam, met zijn laatste ridders, voor Kreta en Europa in.

De Sultan Suleiman, eerbiedig van de moed van zijn vijanden, gaf aan de ridders twaalf dagen om het eiland met hun schepen, hun schat, hun archieven, hun wapens te verlaten, hun goederen en hun relieken (waarvan de kostbare ikoon van Leeg van Philerme, een van de symbolen van de orde, en zelfs hun enkele Turkse schepen voor hun vervoer levert. Op 1 januari 1523, baisera Groot-Hoofd de hand van Suleiman door hem vier vazen in goud aan te bieden en zal zich met de 180 overlevende ridders, en 4000 christenen inschepen.

De stad Rhodos zal niet vernietigd worden, zijn burgerlijke bevolking zal niet afgeslacht worden, de kerken zullen geëerbiedigd, de Grieken die zullen uitoefenen hun godsdienst blijven. Het eiland, verwoest, ontvolkt, zal van belastingen vijf jaar vrijgesteld worden.

Zonder een hulp van de Europese souvereinen te ontvangen, vergisten de overlevende Ridders zich tussen Kandij (Kreta) en Messine (Sicilië), tussen Civitavecchia en Marseille.

Op 26 oktober 1530, nam het Groot Hoofd broer Philippe Villiers van Isle-Adam bezit van het eiland Malta, dat aan de Orde van Gastvrij door de Keizer Keizer Karel met de goedkeuring van de paus Clemens VII wordt afgestaan, waar hij zal proberen om zich tot de Franse Revolutie te handhaven.

Het middeleeuwse tijdperk wordt door een gotische architecturale stijl, zeer dichtbij de Provençaalse stijl van het tijdperk vertegenwoordigd, gekenmerkt door de kruisingen van kernkop, blazoenen, enz aldus wijst het paleis van de Grote Meesters op t het paleis van de Pausen in Avignon en de kerken Sint-Jan of Onze Dame van Doms die van Villeneuve-lès-Avignon.

De wallen, de herbergen, de kastelen altijd staande zijn, onveranderlijk en schitterend, om ons een idee te geven van wat de buitengewone macht van deze kleine gemeenschap was.