De vestingwerken van Rhodos

Het systeem van defensie werd zeer ingewikkeld, omvattend elf deuren die krachtig met ingewikkelde muggenzifterijen en een valbrug worden versterkt, van talrijke massieve bastions, en crénelées courtines, soms dubbel of drievoud, die door brede sloten worden beschermd. Het geheel is van talloos moorddadig, openingen en monden aan kanon voorzien waarvan de gekruiste schootshoeken, geleerd berekend, het mogelijk maakten om eventuele assaillants elke benadering van de hoge muren door de sloten te verbieden.

Het geheel van de versterkte ruimte vormt een rechthoek van 800 m op 1000 voor een omtrek van 4 km.

De vestingwerken van Rhodos beschikte over weinig deuren door de situatie van de stad aan het noordelijke einde van het eiland, en omdat de rest van het eiland dun werd bevolkt. Drie deuren voldeden aan de wezenlijke behoeften: de Deur Sint-Katelijne die toegang tot de haven van handel van de stad gaf; de Deur Sint-Jan die het punt van komst van de weg was die Rhodos met Lindos verbond en aan de dorpen van de kust is; de Deur van Amboise die toegang tot de westelijke kust gaf. Drie minder belangrijke deuren bij kwamen er: de Deur Sint-Athanasius op de zuidelijke kant van de wallen is gedurende eeuwen gesloten; de Deur van de Molens die direct toegang tot de molens gelegen in de haven gaf; de Deur Sint-Paul die toegang tot de haven van Mandraki gaf.

De architectuur van de deuren van de stad is gotische inspiratie Provençaals, die op deze van Villeneuve-lès-Avignon wijzen.

De vestingwerken van Rhodos kunnen in drie groepen ingedeeld worden:

• deze die tot de eerste helft van XVe eeuw worden gebouwd, wanneer assaillants gebruik van machines van zetel maakten dat nauwelijks verschillend van deze waren die door de Romeinen worden gebruikt: lanceerinrichtingen, rammen, omloop van aanval. Aldus was de omloop die na de zetel van 1440 wordt gebouwd, vaak een onafhankelijke omloop die met de wallen door een passerelle wordt verbonden, hetgeen het mogelijk maakte om de omloop te isoleren als zij, en niet de afdeling wallen verliezen was genomen. Een brede sloot die voor de muren wordt gegraven, verhinderde om een omloop van zetel van deze muren te naderen. De advocaten konden een regen van pijlen, Grieks vuur of kokende olie op assaillants laten regenen die aan de basis van de muren worden gemasseerd.
• deze die tussen 1453 (Daling van Constantinopel) en 1480 worden gebouwd (eerste zetel van Rhodos door Osmanisch); deze vestingwerken namen het belang van het gebruik van de kanons door Osmanisch in aanmerking om gaten in de hoge muren van Constantinopel te openen. De invoering van de kanons veranderde de aard van de vestingwerken en de zetels. Hoge muren van 2 m van dikte konden zich niet meer tegen een kanonvuur verzetten dat op dezelfde plaats is toegepast. Integendeel kon de vrije omloop van hoge omvang de teruggang van kanons niet absorberen die aan de kanons zouden kunnen repliceren die het belegeren. De hoge omloop werd op het niveau van de muren verkort en stevig op deze muren gesteund opdat de teruggang van kanons opgezet op de omloop door de massa van de muren werd geabsorbeerd.
• deze die tussen beide zetels van Rhodos worden gebouwd (de tweede vond in 1522 plaats); het waren vestingwerken aan de spits van de techniek bekwaam om zich tegen de machtigste osmanische kanons te verzetten. Na de zetel van 1480, was de dikte van de muren van 2 m tot ongeveer 3,80 m door het toevoegsel van aanvullende lagen van vrijmetselarij op het interne gezicht verhoogd. Nochtans had Osmanisch, vanaf de jaren 1500, machtige kanons, zeer efficiënt in de verovering van stad Europa van het zuidoosten ontwikkeld; sommige van deze kanons hadden vaten van 5 m van lengte die kogels van steen van meer dan 250 kg konden trekken: zelfs konden muren van 3,80 m van dikte niet zich tegen een effect verzetten. Een tweede muur werd aan 5 m achter de bestaande muur gebouwd, en de tussenpoos tussen beide muren werd met het graveerde nog beschikbaar in overvloed na de grote aardbeving van 1481 gevuld. De muren bereikten dan een dikte van 12 meter.
  • Een andere belangrijke verbetering van de vestingwerken was de invoering van het bastion. Een bastion beschikt gewoonlijk twee treffende gezichten en twee zijgezichten; de zijgezichten laten een parallelle artillerie toe met de muren om assaillants te vernietigen die een muur aanvallen. De bastions werden vaak gebouwd zodanig dat een bastion de aangrenzende bastions kan beschermen.

  De vestingwerken hielden voor belangrijke zetels van de Sultan van Egypte (1444) en Mehmet II (1480). Na de zetel van 1480, bereikte de Orde zo'n reputatie die hij van talrijke giften ontving die werden gebruikt om op wezenlijke wijze de vestingwerken van de stad te verbeteren. De invloed van de vestingwerken van Rhodos, onneembare lang beroemde „franque“ stad heeft zich in het heel oostelijk bekken van de Middellandse Zee aan het einde van de Middeleeuwen uitgeoefend.

  De Turken behielden en, op hun beurt, wijzigden de vestingwerken door er een grote ronde omloop toe te voegen genoemd „koulé“, maar het geheel houden toch zijn middeleeuws karakter.

  Het geheel, dat aan de XXe eeuw wordt hersteld, vormt een van de grootste middeleeuwse sterke plaatsen van Europa.

Op de stichtingen van de Byzantijnse ruimte, bouwden de Ridders bijna volledig de wallen weer op en hielden niet op om ze te wijzigen en met ze te versterken van XIVe eeuw aan XVIe eeuw en tot in 1522, onder de grote opeenvolgende meesters Giovanni Battista degl' Orsini (1467-1476), Pierre van Aubusson (1476-1505), Émery van Amboise (1505-1512), Fabrizio del Carretto (1513-1521) en Philippe Villiers van Isle-Adam (1521-1522).

Men vindt op de wallen talrijke schilden terug die van de bijdrage van de paus en de grote meesters aan de reparatie en de consolidatie van de wallen en de sloot getuigen. Pierre van Aubusson, die Meester van de Orde in 1476 zich onderscheidde in het bijzonder in de consolidatie werd en de versterking van de ruimte, meer dan vijftig schilden die in het buitenlandse versiersel van de wal worden ingevat, het bewijs van zijn activiteiten zijn.

Na een eerste zetel van de osmanische Turken in 1480, en een kleine aardbeving in 1481, verplichtte de veroorzaakte schade de Ridders om hun muren van defensie eens te meer te versterken. De dikte van de wallen beliep dan 5,30 m, binnenlandse gangen werden voor een vrijer verkeer van belegerd gecreëerd, het aantal deuren was verlaagd, en iedereen werd van twee omloop versterkt.

Bepaalde bastions en hoge muren, in hun hogere delen, bevatten soorten glacis of zijden gesneden zodat de kogels ze niet van volle zweep maar afgeschreven en van hun baan… treffen afgeweken Men kent de implementatie ervan, eens te meer, aan Pierre van Aubusson toe…

De wallen vormen een ruimte van 4 km lang en van een dikte van 5,30 m (gaand tot 12 m). Aan het begin van XVIe eeuw, in de sector van de Deur van Amboise, die aan de noordelijke hoek wordt gebouwd, westen in 1512, beliep courtine 12 meters van dikte, en diende als platform van artillerie met een nieuwe brede van 4 meters en geboorde crénelé borstwering monden aan vuur, dat het schieten op assaillants vergemakkelijkt.

Bij de tweede Turkse zetel, werden de defensie van de verschillende afdelingen van de wallen of „boulevards“, van verschillende honderdtallen meters, onder de verantwoordelijkheid van de verschillende „talen“ van de Ridders geplaatst (de talen die de zeven nationale priorijen aanwijzen die de Orde van de Ridders samenstellen). Aldus ontmoet men achtereenvolgens door „de boulevards“ van Frankrijk (Galía), Duitsland (Germanía), Auvergne (Ovérni), Spanje (Ispanía), Engeland (Anglía), Provence (Provingía) en Italië (Italía).

De Turken slaagden in hun toegang in de stad, na een lange zetel, door de boulevard van de taal van Aragon aan te pakken, geplaatst tussen de omloop van Spanje en Sint-Maria, plaats die gering ondanks de veelvoudige consolidaties van de laatste decennia zijn gebleven.

Na een eerste zetel van de Turken in 1480, zette Émery van Amboise, die nieuwe aanvallen vreest, de werkzaamheden voort. De buitenlandse sloot werd tot 20 m uitgebreid, en gegraven van een diepte die per plaats tot 23 gaat, meter opende hij een tweede sloot langs de geringste partijen.

Men moet opmerken dat de sloten, of de droge slotgracht, nooit een water hebben ontvangen want zij waren hoger slechts het zeeniveau.

De sloten zijn vandaag van prachtige geplante tuinen van hibiscussen, laurier-rozen en bougainvillea geworden, waar men kan lummelen.

Deze sloten van 2500 m van lengte zijn toegankelijk voor elk uur sinds de deur van Acandia of de omloop Sint-Petrus.

Aan de Deur Sint-Katelijne gaan.

De Omloop Sint-Paul, oude omloop van Trébuc, veranderde van naam tegen 1477 wanneer zij door het Groot Hoofd Pierre van Aubusson werd gewijzigd die een bas-reliëf er plaatste dat heilig Paul vertegenwoordigt.

De Deur Sint-Paul werd ernstig door Engelse bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog beschadigd.

Aan Sterk Sint-Nicolaas gaan.

De Ridders, na Rhodos in 1308 veroverd te hebben, herstelden de hoge muren door enkele minder belangrijke wijzigingen: gedurende magistère van Groot Hoofd Heredia (1377-96) en Naillac (1396-1421) de wallen werden bijna volledig weer opgebouwd en opnieuw gewijzigd en in de tweede helft van XVe eeuw versterkt.

De omloop die aan heilig Pierre wordt gewijd, behoort op dat moment: zij werd door Grote Hoofd Zacosta van 1461 tot 1464 tijdens het pontificaat van de paus Pius II gebouwd, waarvan het schild op de omloop gezien kan worden. Behalve de bouw van nieuwe vestingwerken, plaatsten de Grote Meesters op de wallen bas-reliëven van de engelen bewakers van de stad.

De Deur Sint-Antonius, die van twee torentjes wordt overwonnen, werd, na de omwerking van de vestingwerken, de vierde en laatste deur van de Deur van Amboise.

Aan de Deur van Amboise gaan.

Vandaag begint het bezoek van de wallen aan de Deur van de Kanons om aan de Deur Sint-Jan af te lopen.

Het bastion Sint-Joris was één van de indrukwekkendste rekeningen die na de zetel van 1480 worden verwezenlijkt: hij werd met de hulp van Basilio della Scola, een architect van Vicenza dichtbij Venetië gebouwd.

Een bas-reliëf dat vertegenwoordigt heilige Georges de draak indijkt en onder, de wapens van het Groot Hoofd Antoine Fluvian die deze van de paus Martinus V en deze van de Orde begeleiden.

Daaronder is een deel van de legende, die van 1486 wordt gedateerd, leesbaar:

„DIVUS F [ROFFELSLAG] PETRUS DAUBUSSON RHODIORUM MAGNUS MAGISTER“

De Ridders konden bereiken door een voetgangerstunnel die gemakkelijk vernietigd kon worden ingeval de vijand de wal investeerde. De ontwikkeling van deze nieuwe vestingwerken leidde tot een verandering in de techniek van zetel. De kanons van dit tijdperk dat geen explosieve lasten trekt, maar alleen maar brachten zware kogels van steen, weinig schade op deze nieuwe bastions toe. De enige wijze om ze serieus te beschadigen was aan hun basis explosieven te plaatsen, en aldus groef Osmanisch hiertoe tunnels. De oorlog van zetel werd een zaak van sapeurs.

De buitenlandse deur Sint-Jan werd door Groot Hoofd de Steen van Aubusson gebouwd om de voorafgaande vestingwerken te beschermen die door het Groot Hoofd Fluvian, Milly en Zacosta worden gebouwd.

Binnen kan men een plaveisel zien dat van de eerste fase van bouw van de wallen dateert.

Men kan er de wapens van Pierre van Aubusson, zien bereid aan de tijd waar hij nog niet voornaamste was.

Zij werd door het Groot Hoofd Pierre van Aubusson versterkt die aan zijn top het schild van Frankrijk beschikte.

De Omloop Heilig-Engel wordt algemeen Omloop van de Molens genoemd want jetée waar zij wordt geplaatst ontving dertien molens waarvan er slechts drie blijft.

De telefoon: 00 30 22410 23.255

Men kan met het bezoek van de wallen aan de linkerkant beginnen door de trappen van het hof te lenen tegenover het Paleis van de Grote Meesters. Zij maakt het mogelijk om de werken te onderzoeken, die van bastions tussen de Deur van Amboise en de Deur Sint-Jan worden versterkt, die een leuk standpunt over de gebloeide sloten en de hérissée Turkse stad van minaretten aanbieden.

De rondleiding van de dinsdag aan zaterdag aan de 14:45: 6 €.