Η πόλη Κως, νησί Κως - η οθωμανική πόλη

Κατά τη διάρκεια 390 ετών της τούρκικης απασχόλησης, το νησί υποβάλλεται σε μια μουσουλμανική μετανάστευση της οποίας μένει σήμερα σημαντικός πληθυσμός μιας χιλιάδας των προσώπων; πράγματι μετέπειτα τη μετάβαση κάτω από την ιταλική κυριαρχία, το νησί Κως από οι «μεταφορές του πληθυσμού» ανάμεσα στην ελλάδα και τη Τουρκία που προβλέπονται δεν αφόρησε από τη συνθήκη Lausanne του 1923.

Σήμερα τα ίχνη της οθωμανικής κυριαρχίας σε Κως είναι ακόμη πολύ ορατά; μεταξύ τα πιό σημαντικά μνημεία του μουσουλμανικού παρελθόντος Κως παρατήρηση: ο μουσουλμανικός τέμενος του Defterdar στην κύρια θέση της πόλης (Θέση Eleftherias), ο μουσουλμανικός τέμενος του Pacha Gâzi ο Hassan και fontaine του XVIIIe αιώνα, όλα δύο τοποθετημένος στη θέση Platane, το hammam Ανατολία και την παλαιά οθωμανική πόλη Haluvazia.

Fontaine που περιλαμβάνει εγγραφές στη αραβική γλώσσα έχει τοποθετηθεί εκτός από το δέντρο από τον παλαιό τούρκικο κυβερνήτη Gazi ο Hassan; αυτές εγγραφές δείχνουν ότι το νερό αυτή η fontaine είναι το «νερό του Ιπποκράτη».

Αυτός ο platane, που εκτιμάται πολύ από τους τουρίστες, ήταν το θέατρο των τραγικών γεγονότων: στις 25 Μαρτίου 1821, ο ελληνικός λαός εγείθηκε ενάντια στο τούρκικο κάτοχο; οι κάτοικοι Κως επανασυνδέθηκαν soulèvement γύρω από τον Αρχιεπίσκοπό τους, ο οποίος κάτω από τη directe αρχή του οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολη. Οι κάτοικοι Κως πλήρωσαν πολύ ακριβός ralliement τους: στις 11 Ιουλίου 1821, οι Τούρκοι κρέμασαν, στα αντίποινα, τους 90 πατριώτες, ένας των οποίων μεγάλος αριθμός του popes, κάτω από platane του Ιπποκράτη. Σύμφωνα με μια γραπτή μαρτυρία του γαλλικού ταξιδιώτη Pouqueville οι Τούρκοι αποκεφάλισαν στο σύνολο τους 900 Χριστιανούς Κως.

Ο πατριάρχης ο Grégoire Β Κωνσταντινούπολη κρεμάστηκε επίσης, Istamboul, και σώμα του το που ρίχνεται μέσα Bosphore; μια οδός Κως διαιωνίζει την ανάμνησή του, τη λεωφόρο του πατριάρχη ο Grégoire Β (Λεωφόρος Πατριάρχου Γρηγορίου Πέμπτου), συνήθως ονομασμένος λεωφόρος Grigoriou.

Υλικά που προέρχονται των ρωμαϊκών απομειναριών χρησιμοποιήθηκαν μέσα στην κατασκευή αυτού του ενός imposante μουσουλμανικού τεμένου; σκέφτεται ότι ο μουσουλμανικός τέμενος χτίστηκε στα απομεινάρια της βυζαντινής βασιλικής ο Άγιος Γεώργιος. Ο μουσουλμανικός τέμενος έχει τους δύο ορόφους και ένα εντυπωσιακό μιναρές; έχει έναν μνημειακό χαρακτήρα, και ένα των αξιοπρόσεκτων χαρακτηριστικών του είναι το διπλό διαγραμμίει των χαρακτηριστικών παραθύρων της ισλαμικής τέχνης.

Το μουσουλμανικό τέμενο Loggia κλείνουν και inutilisée; αναφέρεται ακόμη τα σημάδια των βομβαρδισμών κατά τη διάρκεια τον πόλεμο, ιδιαίτερα μέσα entrelacs των ανώτερων παραθύρων. Rez-de-chaussée ασχολείται από αρκετά καταστήματα.

Περίπου το μουσουλμανικό τέμενο βρίσκεται ένα πάρκο, το οποίο υπήρξε ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο, όπως πιστοποιούν οι δύο τάφοι που παραμένουν, που χρονολογούν του XVIIIe αιώνα. Εκτός από platane του Ιπποκράτη βρίσκεται fontaine του μουσουλμανικού τεμένου, οθωμανική fontaine, εξαγωνικής και της που καλύπτεται μορφής, που χτίζεται στο λευκό μάρμαρο που προέρχεται των αρχαίων υλικών στην εκ νέου απασχόληση, τέτοιος μια Σαρκοφάγο που εξυπηρετεί της λεκάνης και των κεφαλαίων της corinthien διαταγής. Μέχρι τη δόνηση της γης του 1933, βρέθηκε, περίπουτο μουσουλμανικό τέμενο Loggia, το κανονικό δικαστήριο (Mahkemey-i Șeriye).

Είναι ένας μουσουλμανικός τέμενος των δύο ορόφων χτισμένες στο τέλος του XVIIIe αιώνα από το Μεγάλο ταμίας Ibrahim Efendi (Defterdar Hacı İbrahim Efendi). Ο μουσουλμανικός τέμενος του defterdar είναι ένας imposante αλλά κομψός μουσουλμανικός τέμενος, στις αρμονικές αναλογίες; είναι του ίδιου ύφους και κατά προσέγγιση της ίδιας περιόδου από το μουσουλμανικό τέμενο του pacha Gâzi ο Hassan. Côté βρίσκεται παραδοσιακή fontaine που χρησιμοποιείται για τις rituelles πλύσεις.

Efendi Hacı Ibrahim ήταν defterdar της αυτοκρατορίας Οθωμανός σε αρκετές επαναλήψεις κάτω από règnes του Mourad ΙΙΙ και Mehmed ΙΙΙ. Το defterdar (κυριολεκτικά περιεκτικότητα του ρόλου των φόρων) ήταν το αντίτιμο του επιθεωρητή των οικονομικών κάτω από τη γαλλική βασιλεία. Ο χαρακτηριστής Hacı μέσα στο όνομά του σημαίνει ότι είχε κάνει το προσκύνημα της Μέκκας (το αντίτιμο του hadji στη αραβική γλώσσα).

Αυτή η μουσουλμανική συνοικία περιέλαβε το μουσουλμανικό τέμενο Port (καταστρεμμένος από τη δόνηση της γης του 1933), το μουσουλμανικό τέμενο Atik, ο οποίος ήταν ένας παλαιός μουσουλμανικός τέμενος που ανακαινίζεται τοποθετημένη XIXe αιώνας Λεωφόρος Elefthérios ο Βενιζέλος (Leoforos Eleftheriou Venizelou, Λεωφόρος Ελευθέριος Βενιζέλου), και ένας παλαιός τοποθετημένος μουσουλμανικός τέμενος, που χρονολογεί του XVIIIe αιώνα, η θέση, της οποίας δεν μένει παρά ένα μιναρές που κρέμεται πάνω από την αρχαιολογική περιοχή της δύσης.

Ανεβαίνοντας την οδό πεζόδρομος προς μπορεί να δει οθωμανική fontaine αποστραγγιζόμενη με μια εγγραφή; βρίσκεται στη διασταύρωση της οδού πεζόδρομος και της λεωφόρου ο Βενιζέλος, αλλά μεταμφιέζεται συχνά από étals bibelots. Μη άλλη fontaine κάνει την προβολή στον τοίχο μιας έκθεσης της κόμμωσης στη γωνία της οδού Christodoulou (Οδός Χριστοδούλου) και οδού Passanikolaki, της τοποθετημένης εκτός από το μουσουλμανικό τέμενο Atik, ένας μουσουλμανικός τέμενος χωρίς το μιναρές, αλλά ακόμη σε λειτουργία.

Η συνοικία Kontopodi θεωρήθηκε εδώ και πολύ καιρό όπως το φημισμένο κακό, αλλά ενώ όλα σπίτια που κουνούν της πόλης κατέρρευσαν κατά τη διάρκεια της δόνησης της γης του 1933, τα γερά σπίτια Kontopodi, που χτίζονται στην πέτρα, επέζησαν. Σήμερα, η περιοχή αφθονεί των καταστημάτων για τους τουρίστες και των καφέδων, αλλά κοιτάζοντας ανοδικός μπορεί να δει τούρκικες και αραβικές εγγραφές στις πέτρες.

Άλλη μουσουλμανική συνοικία ήταν η μικρή συνοικία των χρυσοχόων, Haluvazià, τοποθετημένη στη δύση της συνοικίας Kontopodi, και ανάμεσα στη sud-ouest οδό Hérodote (οδός Ηροδότου) και την ακρότητα του λιμανιού. Κατά μήκος την ακτή βρέθηκαν τα exohes, των υψηλών που περιβάλλονται τετραγωνικών σπιτιών των κήπων, που βιώνονται από τους τυχερούς κατοίκους του νησιού στη μέση το XIXe αιώνα. Η φιλοδοξία όλων πλούσιων κατοίκων του Κως του XIXe αιώνα ήταν για να αποκτήσει ένα κατάστημα μέσα στο tsarsi και ένα exohe σε αυτήν την ακτή.

Η μικρή συνοικία Stavrou ήταν μια επέκταση του Chora, côté το νότο. Ένα τετραγωνικό μαυσωλείο της πέτρας, που ξεπερνιέται της Σαρκοφάγου της πέτρας του Pacha Gâzi Hassan παραμένει στη διασταύρωση της λεωφόρου ο Ιπποκράτης (Leoforos Ippokratous/Λεωφόρος Ιπποκράτους) και της οδού μητρόπολη (Odos Mitropoleos/Οδός Μητροπόλεως). Σκέφτεται ότι ένα tekke (μοναστήρι derviches τορναδόροι) βρέθηκε επίσης σε αυτήν την τοποθέτηση. Τελικά, εσωτερικότην αρχαιολογική τοποθέτηση της δύσης, στην τοποθέτηση thermes του Βορρά βρέθηκε ένα που εγκαταλείπεται τούρκικο λουτρό που ανέβηκε στο δεύτερο μισό του XIXe αιώνα.

Μέσα στην κατεύθυνση Ασκληπιείο, η συνοικία Kermedé, που βιώνεται σε μεγάλο μέρος από μουσουλμάνους της τούρκικης προέλευσης, έχει κρατήσει τη καθαρή φυσιογνωμία του με τα χαρακτηριστικά σπίτια του ξύλου.

Ενώ οι ιππότες Νοσηλευτικοοι του Άγιου Ιωάννη κατάκτησαν Κως το 1315, απέβαλαν juifs του νησιού, σύμφωνα με το διάταγμα που δημοσιεύεται από τη μεγάλος Maître πέτρα Aubusson το 1502. Juifs επέστρεψαν σε Κως μετά το 1522, μετά από τον κάτοχο Οθωμανός. Juifs Κως ευδοκίμησαν τότε μέσα στο εμπόριο των υφασμάτων και την εξαγωγή των ξηρών σταφυλιών.

Το 1747, Eliezer Tarsia που αναλαμβάνεται η κατασκευή μιας μικρής συναγωγής που καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της δόνησης της γης του 1933. Αμέσως μετέπειτα το σεισμό, μια νέα συναγωγή, του ύφους moderniste, χτίστηκε όλου περίπου το λιμάνι, για τις θρησκευτικές ανάγκες των 140 μελών της juive κοινότητας.

Κατά τη διάρκεια το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι γερμανικές ομάδες πήραν τον έλεγχο του νησιού τον Οκτώβριο του 1943; οι γερμανικοί εθνικοί σοσιαλιστές μετέφεραν αυτές μερικές δεκάδες juifs Κως προς τα στρατόπεδα εξόντωσης.

Σήμερα, το κτήριο της συναγωγής προφυλάσσει το πολιτιστικό κέντρο του δήμου Κως (4 rue Alexandrou Diakou).

Τούρκικη κουζίνα σε μετριοπαθείς τιμές (περίπου 10 €).

Τηλέφωνο: 00 30.224.202 8442