De Kathedraal van de Veronderstelling van Leeg (Katedrala Uznesenja Marijina) | De Kathedraal van de Veronderstelling van Leeg (Katedrala Uznesenja Marijina), dat de inwoners van Dubrovnik „de Grote Madonna“ (Velika Gospa) noemen, zet zich in het centrum van place Marin Drzic op, aan directe nabijheid van het Paleis van de Rector en het bischoppelijke Paleis. Zijn groene en blauwe koepel hangt over de daken van de oude huizen en vormt, met de wallen, het eerste visuele merk van Dubrovnik. | | Op de plaats van de kathedraal, hebben verschillende kerken zich opgevolgd. Op 15 april 1979, heeft een nieuwe aardbeving de kathedraal beschadigd, door de muren, de koepel en de voorgevel lézardant; het herstel van de kathedraal, ten gevolge van deze aardbeving, heeft de consolidatie van zijn stichtingen gevraagd, en, tijdens de opgravingen, hebben de archeologen onder het schip, aan enkele meters diepte, de muren en de stichtingen van een Byzantijnse basiliek, van 30 m van lengte op 15 m van breed, aan drie schepen met drie absiden ontdekt. De archeologen plaatsen de approximatieve datum van zijn bouw op VIIe eeuw. Op zijn oude muren heeft men mooie fresco's teruggevonden die van IXe eeuw dateren. Deze kostbare overblijfsels werden behouden en toegankelijk voor de bezoekers gemaakt. | Voor de huidige kathedraal, bezette een eerste kathedraal van Romaanse stijl deze plaats tot de aardbeving van 6 april 1667 waarin zij volledig werd vernietigd. Deze kathedraal van Romaanse stijl, die het plan van een basiliek goedkeurde, werd tussen XIIe en XIVe eeuwen gebouwd, aangezien de werkzaamheden hebben uitgespreid zich over meer dan een eeuw. Volgens de kronieken van Dubrovnik en de Engelse kronieken, deed het schip van de koning van Engeland Richard Eerste, „Richard Hart van Leeuw“, aan zijn terugkeer van IIIe kruistocht in 1192, schipbreuk in een verschrikkelijke storm dichtbij het eiland Lokrum, tegenover Dubrovnik. Hij vond schuilplaats op het eiland, en, die miraculeusement heeft die deze schipbreuk heeft overleefd, deed wens, in teken van dank aan Leeg, om aan de stad Dubrovnik een aanzienlijk bedrag aan dukaten voor de bouw van een votieve munster aan te bieden. De oude kathedraal was één van het mooist en de rijkste Europese kerken van zijn tijdperk, met vijf luxueuze portalen op de voorgevel, een grote koepel en meesterwerken van beeldhouwwerken in steen. Na door de aardbeving van 1520, de romane kathedraal fur doen schudden die door die van 1667 wordt vernietigd. Het enige deel dat de aardbeving had overleefd was een afzonderlijke doopkapel, die aan XIVe eeuw, in rode en witte steen wordt gebouwd. Dit roman overblijfsel werd door de Oostenrijkse bewoner te midden van de XIXe eeuw geschoren. | Na de rampzalige aardbeving, besloten de autoriteiten van Raguse om uit te gaan van wat in Rome volgens de architecturale normen van het tijdperk, dat wil zeggen in barokke stijl tot stand kwam. Een van de meest ingelichte draden van Raguse, Stjepan Gradić, die rector van de bibliotheek van het Vatikaan waren, verkregen hulp voor zijn rampgeboortestad bij de Europese regeringen, en lieten naar Raguse, door bemiddeling van de paus, de beste Italiaanse architecten komen, die met hun projecten en hun adviezen aan de wederopbouw van de vernietigde stad hebben bijgedragen. Stjepan Gradić liet de beroemde Italiaanse architect Andrea Buffalini van Urbino in dienst nemen van wie het project van nieuwe kathedraal door de Italiaanse fabrikant Paolo Andreotti zal verwezenlijkt worden. laatstgenoemde begon met de bouw van de nieuwe kathedraal in 1673. De werkzaamheden duurden verschillende decennia met de medewerking van talrijke meesters, als P.A. Bazzi en de Vader Tommaso Napoli; de afwerking werd in 1713 door de plaatselijke meester Ilija Katičić uitgevoerd. | | De kathedraal verduidelijkt de barokke stijl van het eind van XVIIe - begin van de XVIIIe eeuw, en wijst op de kerken van Rome. Getooid met een geboorde koepel van vensters, gesierd van frontonnen, kroonlijsten en kolommen die ritmeren de voorgevel, van gekenmerkt balustrades door standbeelden van heilig, presenteert zij een rijke buitenlandse versiering die met de eenvoud van het binnenste contrasteert. De kathedraal van de Veronderstelling is misschien mooiste barokke kerk van Dalmatie. | | Het binnenste van de kathedraal, die in de vorm van kruizen, verbaast zich door zijn soberheid en door zijn duidelijkheid wordt gebouwd, die bijna de zware barokke altaarstukken in steen en marmer laten vergeten. De kathedraal verbergt talrijke tabellen van grote artistieke waarde, waaronder de werken van de Italiaanse schilders heersen (Padovani, J. Palma de Jongeman, G.G. Savoldo, Parmigianino, Bordone en anderen), maar waar men eveneens enkele tabellen van schilders plaatselijk en Vlaams vindt. In het koor, sobrement die wordt gevaloriseerd, schildert polyptyque van „de Veronderstelling van Leeg“ in 1552, toegekend aan Titien, overwint de meester-altaar. Op de kanten: heilig Blasius en Lazare, heilig Nicolas en Antoine de Abt. Het bezoek: van 8:00 aan 17:30; de zondag van 11:00 aan 17:30. | | | | De Schatkist van de Kathedraal (Riznica Katedrale) | De schat van de kathedraal wordt in een barokke kapel van Gropelli behouden, die door drie enorme sleutels is gesloten, die, ten tijde van de Republiek van Raguse, aan drie verschillende persoonlijkheden worden toevertrouwd: de eerste werd aan de aartsbisschop, de tweede aan de rector van de Kathedraal, en de derde aan de secretaris van de Republiek toevertrouwd. Om de schat te openen, moest men de drie sleutels gebruiken. Vandaag wordt de derde sleutel aan het Instituut van de bescherming van het culturele erfdeel van Dubrovnik toevertrouwd. De oude romane kathedraal van Raguse bezat, voor de aardbeving in 1667, een van de schatten van kerk het rijkst aan Europa. Bij de aardbeving, werden een groot deel relieken en kostbaarheden vernietigd, en wat men erin is geslaagd om te redden is vandaag behouden in de schat van de kathedraal. De zaal van de Schatkist presenteert, in een overbeladen overmatige barokke versiering van verguldens en cherubijnen joufflus, talrijke relikwieënschrijnen (138), gekroonde voorwerpen die voor het merendeel door handwerkslieden van de stad en verschillende verven van een buitengewone artistieke waarde worden vervaardigd. De kostbaarste onderwerpen van de Schatkist van de kathedraal zijn de relieken van de patroonheilige van de stad: de schedel, een arm en een been van Heilige Blaise, behouden in relikwieënschrijnen kostbaar van Byzantijnse stijl (XIIe eeuw), in geld en in goud, ingevat van edelstenen en geschilderde email, met details in filigraan buitengewoon, werken van de handwerkslieden ragusains van XIe en XIIe eeuwen. Het zijn deze relikwieënschrijnen die men in processie de dag van het feest van heilige Blasius draagt. Behalve deze relikwieënschrijnen merkt men een wonderlijk kruis in geld van de goudsmid ragusain Jeronim Matov van XVIe eeuw, een mooie Madonna die aan Raphaël (aan de rechterkant) worden toegekend, een Romano-Byzantijnse ikoon van Leeg aan het Kind (XIIIe eeuw) op. Het bezoek: geopend alle dagen, van 8:00 aan 20:00; de zondag, van 11:00 aan 17:30. De Schatkist presenteert eveneens een grote waskom van toilet, met zijn karafje, in doré geld, dat de flora en de fauna van Raguse vertegenwoordigt (een werk van W. Jamnitzer, tegen 1550). Aan de linkerkant ingegaan van de meester-altaar van de kathedraal. Kneza Damjana Judas 1 De betalende toegang: 10 kunas. | Het Aartsbisdom | Op de kant van de Plaats Marin Držić, is het oude paleis van de familie Sorkočević, van stijl Renaissance, tegenover de kathedraal, heeft verzet zich tegen de aardbeving van 1667, zoals het merendeel van de huizen van de wijk van Pustjerna, waarvan de steegjes trouwens vaak worden overwelft. Het gebouw brengt vandaag het bischoppelijke paleis onder. | De Plaats Marin Držić (Poljana Watersportplaats Držića) | Openend op het voorplein van de Kathedraal, geeft een deur die in de hoge muren wordt geboord, toegang tot de haven en de uitrusting. Op de voorgevel van een verlaten kapel, merkt men het kader van het oude portaal préroman aan de redenen van entrelacs op, een zeldzaam overblijfsel aan Dubrovnik (XIe eeuw). | De Kerk Onze Lieve Vrouw van de Karmel (Gospa Od Karmena) | De kerk Onze Lieve Vrouw van de Karmel is een barok gebouw (1628-1636). Één van de verven, toegekend aan C. Regio, vertegenwoordigt de woonplaats van de zomer van de familie Sorkočević op het schiereiland Lapad. | | | Het Paleis Skočibuha | De straat Restičeva leidt tot het paleis Renaissance van de familie Skočibuha (Bizzaro-Ohmučević, gebouwd door Josip en Ivan Andrijić in 1549-1553, volgens de plannen van Antoine van Padua), bouwt het mooiste particuliere gebouw voor de aardbeving van 1667, die werd behouden. Men vindt eveneens in deze straat het paleis Zamanjina gotisch. |
|