| De eilanden Élaphites in Kroatië | |
| |
| Algemeen | De archipel van de eilanden Élaphites (Elafitski Otoci) telt dertien eilanden: Daksa, Koločep, Sveti Andrija, Lopud, Ruda, Šipan, Mišnjak, Jakljan, Kosmeč, Goleč, Crkvine, Tajan en Olipa. De dertien eilanden, die van een luxuriante vegetatie zijn voorzien, verbergen bijna allemaal van de architecturale rijkdommen. Enkel drie van deze eilanden worden, de eilanden Koločep, Lopud en Šipan gewoond. Hun kleine omvang leent zich tot de excursies aan de dag (maar men vindt er enkele hotels en kamers van gastheer). | |
| Etymologie | Élaphites komt van de Griek elaphos, „hert“, door het grote aantal herten die deze eilanden bevolkten. Het is de auteur Pline Oud die, de eerste, deze eilanden onder deze naam in zijn werk Naturalis Historia heeft aangewezen. |
|
| | De eilanden Élaphites bevinden zich in het directe Noord-Westen van de stad Dubrovnik in Dalmatie van het zuiden. |
|
| | Het Eiland Daksa (Otok Daksa) | Daksa is het meest klein van alle eilanden Élaphites, geplaatst op de output van de haven van Gruž, de moderne haven van Dubrovnik. Zetel aan XIIIe eeuw van het klooster franciscaan Sainte-Sabine, die op het moment van de verovering door de troepen van Napoleon in 1808 werd opgegeven. Het eiland werd later verachtelijk als de plaats van „de moordpartij van Daksa“, waarin de communistische aanhangers 48 uitstekende burgers van Dubrovnik in oktober 1944 vermoordden. | Het Eiland Koločep (Otok Koločep) | Het eiland Koločep („kolotchep uitspreken“) is het meest nabij - aan 5 km nauwelijks van Dubrovnik - en het kleinst van de eilanden Élaphites (minder dan 4 km van lengte voor 2,6 km²), rijk van enkele kleine afgeboorde stranden van dennen, van romanes kapellen. | | Het eiland wordt van een luxuriante subtropische vegetatie bedekt en van gunstige paden aan de wandeling aan voet doorkruist. | | Koločep snijdt zich hoofdzakelijk in twee bescheiden verschillende dorpen: Donje Čelo aan het noorden en Gornje Čelo aan het zuiden. Het noordelijke deel van het eiland, waar de ferry van Dubrovnik aankomt, biedt mooie zandstranden aan. Het is hier eveneens dat men het enige hotel van het gebied en een bon vindt die herstelt. | Het zuidelijke deel van Koločep is rijk van een bospark van 12 hectaren, voornamelijk bestaande uit dennen en uit olijfbomen, alsmede die van wilde kreken verrukken. AAN Gornje Celo, kan men nog de ruïnes van een vesting zien die na de Turkse aanval van 1571 wordt gebouwd. | | Calaphodia van zijn Griekse naam, Koločep, eveneens benoemd Kalamota (van het Italiaan Calamotta), behoudt antieke overblijfsels en telt drie kapellen préromanes van belang, Saint-Antoine-de-Padoue, Heilige Nicolaas en Heilige Drievuldigheid, evenals een kleine latere kerk maar voller van charme, Saint-Antoine-du-Désert. | Toegang per boot vanaf Dubrovnik. De duur van de overtocht: 25 min regelmatige Verbindingen. | | Het Eiland Lopud (Otok Lopud) | Het eiland van het midden, Lopud („lopoude uitspreken“), Lafota of Mezzo (het eiland van het midden) in het Italiaan, zijn meer toeristen en meer bezocht dan de twee andere gewoonde eilanden van de archipel, traditie die van het grote tijdperk van de republiek van Raguse wordt geërfte, wanneer edel paleizen er bezat en dat de koopvaardijschepen er nat maakten. Uitgebreider (meer dan 4 km van lengte op minder dan 3 km van breed) dat zijn buurvrouw Koločep, Lopud aan ongeveer 12 km van Dubrovnik is. | | Lopud was aan de Middeleeuwen de zetel van het paleis van de Zomer van de Rectoren van Dubrovnik; het paleis wordt slecht behouden, maar dat er laat het prachtvertoon van de woonplaats bedenken blijft. Het eiland behoorde tot de Republiek van de stad-Stand sinds XIe eeuw en had, van de eeuwen duurt, dezelfde zeetraditie die. Zij telt nog een tiental middeleeuwse kerken, waarvan de kerk Heilige Maria van XVe eeuw, en beschermt de ruïnes van verschillende dorpen van IXe eeuw. | | Lopud behoudt zijn traditioneel dorp en een mooi Dominicaans klooster (XVe eeuw); onlangs hersteld door Duitse studenten, zijn de kerk en het klooster Heilige Nicolaas nu prachtige gebouwen, terwijl zij serieus hij er hebben enkele jaren werden beschadigd. | | | Zijn paden, zijn bedekte dalen van tropische en Middellandse-Zee vegetatie, zijn stranden, maar ook zijn dorp dat al zijn tradities en zijn cultuur heeft kunnen behouden, zijn net zoveel troeven voor een eiland dat slechts aan enkele minuten van Dubrovnik in ferry is. Het eiland bezit twee bessen:- de een, op de Noordwest-kust, het hoofd biedend de dalmate kust en omvattend het dorp van Lopud, homonieme hoofdplaats van het eiland, beschermt de enige haven van het eiland;
- aangezien de andere voor de nudisten is gereserveerd.
| | Lopud bezit twee stranden van fijn zand, waarvan het meest gekend het strand van Šunj is, dat als één van het mooist van Adriatique wordt beschouwd. De toegang tot Lopud komt per boot sinds de haven van Dubrovnik tot stand. Duur van de overtocht 50 min. Regelmatige verbindingen. | | Het Eilandje van Ruda (Otočić Ruda) | | | Het Eiland Šipan (Otok Šipan) | Šipan („chipane uitspreken“), Giuppana in het Italiaan, zijn, van de drie gewoonde eilanden Élaphites, het meest ver van Dubrovnik, en eveneens het uitgebreidst van het meest geaccidenteerd en het rustigst de archipel (zij strekt zich uit over 16,5 km² met 9 km van lengte en 2,5 km van breed). Maar als elk van haar buurvrouwen, bezit zij haar eigen charme. Als de overblijfsels van oude croulants paleizen eraan herinneren dat Šipan was eveneens dat van rijke Ragusains wordt beoordeeld, deelt zij zich vandaag tussen twee vredige dorpen: Suđurađ en Šipanska Luka. | | Suđurađ, aan het zuidoosten, is de eerste haven waar tussenlanding de ferry doet, gehouden door de omloop in grijze steen van een oud paleis (XVe eeuw). Suđurađ, met zijn talrijke patriciennes woonplaatsen (riep vaak in erbarmelijke stand), gaat voor Dubrovnik in miniatuur door. Men telt er tot 40 woonplaatsen van de zomer die tussen XVIe worden gebouwd en de XVIIIe eeuw door de patriciennes families van Dubrovnik, waaronder Skočibuha-Stjepović. OM te bezoeken (wanneer dat mogelijk is): een kasteel van XVIe volledig vernieuwde eeuw die tot een particuliere eigenaar behoort. | | | AAN 7 km van Suđurađ, gaan het gehucht van Šipanska Luka, een van de twee kleine havens van het eiland, voor kleine hoofdstad (de ferry zich er terug geeft eveneens) door. Šipanska Luka wordt onderin een bes tegenover het kanaal Harpoti genesteld. Toendertijd Romeins, werd hij droeg Pompeiana de vloot van Gepompt was ontsnapt aan die van Caesar voor kust van de bes gedoopt. Men bezoekt er het Paleis van de Rector en de kerk Heilige Stefanus. | Tussen beide dorpen, steekt de weg een dikke maquis over, die met wijngaarden en talrijke boomgaarden van olijfbomen wordt onderbroken. Talrijke paden maken het mogelijk om het eiland op te meten en om met punten van baden (rotsen en kleine stranden van rolletjes) overeen te komen. | Het Eiland Heilige Andreas (Sveti Andrija) | Inhabitée rotsachtig eiland dat een rijke fauna bezit, heeft het eiland Heilige Andreas, Donzella in het Italiaan, het statuut van ornithologische voorraad. Het eiland beschikt over een groot licht dat in 1873 onder de austro-hongroise monarchie wordt gebouwd, aan de plaats van een oud klooster benedictijn die in 1799 wordt opgegeven. Naar het midden van XVIe eeuw, leefde er de monnik benedictijn en dichter Mavro Vetranović (1482-1576) in kluizenaar. Heilige Andreas eveneens was, aan het begin van XVe eeuw, een centrum van veertigtal voor de slachtoffers van de pest. |
|
| | Geschiedenis | Bezet vanaf de prehistorie, gaan de Eilanden Élaphites tot Xe eeuw onder de voogdij van de republiek van Raguse over. |
|
| | | | |
|