| Het eiland Korčula in Kroatië | |
| |
| Algemeen | Het eiland Korčula strekt zich uit over 276 km² (46,8 km van lengte op een gemiddelde van 5 tot 7,8 km van breed). Zij wordt van kleine bergen doorlopen: zijn hoogste top, de berg Klupca, culmineert om 569 meter Zijn 182 km van kusten schitterend worden gesneden en aanbieden prachtige landschappen sinds de zee. Korčula telt 195 bessen en 48 eilandjes. Korčula is een mooi vol bebost eiland van charme (60% van zijn oppervlakte worden door het bos) bezet; zijn landschappen worden afwisseld: bossen van dennen, maquis, velden van lavendel en rozemarijn. De lucht voelt goed het wilde aromatische gras, tijm of rozemarijn, de levensbloed van NIP of, in het voorjaar, de zoetklinkende geur van de witte bloemen van een variëteit van citrusbomen. Korčula geniet van een zacht klimaat, als de winter: de temperatuur is zeer clement er, naar beneden gaand slechts zelden onder 10 °c in januari, en overschrijdend niet 26 °c in juli. Enkel de kust wordt gewoond. De dorpen blijven steken aan de helling zich rotsachtig, doorkruist van murets van steen en bezaaid met getooide hutten van wijnbouwers van lauzes. Men bebouwt er de wijngaard en de olijfboom, de vijgeboom en de amandelboom; elke helling wordt zorgvuldig ingericht om de wijngaarden te ontvangen die de hellingen in brede rijen banken van steen snel afgaan die in de berg worden gegraven en piqués van hoge cypressen groen ten onder gaan. AAN Korčula, zijn de dalmates tradities origineel en zeer levend gebleven.
| |
| Etymologie | Het eiland wordt als een ecologisch paradijs, met een overvloedige vegetatie beschouwd. Men vindt er met name honderdtallen soorten aromatisch gras, hetgeen hem vroeger zijn Griekse naam van Korkyra Melaina geldde (Korčula het Zwart). |
|
| | Men kan het eiland Korčula sinds Dubrovnik, aan ongeveer 135 km, door het schiereiland Pelješac bereiken, waar men etappe aan Ston kan laten, vervolgens de weg hernemen om door de ferry van Orebić, kleine haven in te schepen die aan het einde van het schiereiland worden geplaatst. Korčula is van het schiereiland Pelješac slechts door een nauw kanaal gescheiden (10 minuten van overtocht). Korčula is eveneens aan ongeveer 4:00 van ferry van het eiland Hvar gelegen op het noorden.
|
|
| | De Weg van Marmont | De weg van Marmont (de Eerste generaal van Napoleon, die veel in Dalmatie bouwde) is een begaanbare weg die, sinds Korčula met Čara, in 12 km overeenkomt door de meest ontzagwekkende landschappen van het eiland over te steken, gekenmerkt door wijngaarden, olijfgaarden en pijnboombossen. |
|
| | Geschiedenis | De eerste bevolkingen van het eiland gaan tot néolithique terug, meer dan 8.000 jaar geleden als het bewijzen de aanwezigheid van talrijke tumuli en andere bouw in steen. De eerste bekende bevolkingen worden illyrische, zoals in vele andere delen van Dalmatie, in kleine kolonies en voornamelijk levend van de landbouw gehergroepeerd. De eerste kolonisatie - vrij vredelievend - door de Grieken van dit gebied, dat de naam van Korkyra nam, remonte aan IV e eeuw voor J. - C. Vervolgens zijn het de Romeinen die bezit van het eiland vanaf de Eerste eeuw apr namen. J-C., in 35 van ons tijdperk, in de beweging die door de keizer Auguste wordt begonnen om de grenzen van het Romeinse Imperium uit te breiden. Na Ve eeuw en de daling van het imperium, zijn het eerst Goths die zich van het gebied meester maakten. Vervolgens kwamen de Kroaten op de Adriatique kust vanaf VIIe eeuw, vergezeld van de Slaven en Avars aan, en het is zich slechts vanaf IXe eeuw dat zij van de eilanden Korčula meester maakten, Hvar, Brač en Mljet. Aan Xe eeuw, zijn het de stammen Neretva en Venetië die zich de controle van het eiland betwistten, op ideale wijze geplaatst te midden van Adriatique. Vanaf het jaar duizend, was Korčula onder de bescherming van Venetië die, na het verloren te hebben, hem opnieuw zijn soevereiniteit in 1125 oplegt. Het is vooral vanaf 1420 dat Sérénissime zijn greep voor zijn vierde verovering van Korčula oplegde, nadat het eiland een bezit van Kroatië-Hongarije, vervolgens van Dubrovnik was geworden. De venetiaanse aanwezigheid had een belangrijke groei tot gevolg, de oprichting van een echte vloot en de komst van talrijke kapitalen. Deze bijzonder heilzame heerschappij duurde tot in 1797. Aan de daling van de Republiek van Venetië, gaat het eiland in 1797 onder de Oostenrijkse heerschappij voorbij. Na aan de Russen betwist te worden, wordt zij Frans in 1806 met de komst van de troepen napoléoniennes, hetgeen een grote periode van welvaart toeliet. In 1813, na een korte Engelse overgang, keert zij in Oostenrijk terug. Aan de XIXe eeuw leefde het eiland hoofdzakelijk van de scheepsbouw. Italië behoudt het slechts tussen 1918 en 1921. Vervolgens wordt Korčula Joegoslavisch. |
| Economie | Vroeger waarborgden de loopbanen en de scheepswerven, altijd bestaand, de hoofdzaak van de economische inkomsten van het eiland Korčula. De steen aan Korčula wordt uitgetrokken die, diende tot de bouw van talrijke monumenten en gebouwen, plaatselijk, maar ook aan Split, Dubrovnik of elders in Kroatië, in Italië en een beetje overal in de wereld (men spreekt zelfs over het Witte Huis, in Washington). Elk jaar, gingen ongeveer 700 schepen van de bouwterreinen van Korčula weg. Helaas begonnen de boten in hout aan het begin van de XXe eeuw, en Korčula dut te verdwijnen zich naar het toerisme richten. Sedertdien heeft de ontwikkeling van het toerisme deze activiteiten, zonder echter de landbouw (wijnbouw, teelt van de olijf en de vruchten in hoofd) te laten verdwijnen, andere primordiale sector, sinds de Griekse bezigheid vervangen. |
| Tradities | De dansen van de degens | De meest schilderachtige traditie van Korčula is de dans met de degens, more ka, die door mannen in kostuums wordt uitgevoerd, volgens een oude gewoonte van meer dan vier eeuwen. Volgens een zorgvuldig georkestreerde voorstelling, die oorlogsgebeurtenissen van het verleden beschrijft, staan twee groepen mannen aan de verschillende kleuren, zwart en rood, in een ingewikkeld ballet tegenover elkaar en dat, de bestrijding van de christenen van de Turken vermelden, „zuiver“ bedreigt, die (rood) tegen „onzuiver“ (zwart). Moreška, die van de Spaanse traditie wordt geërftn, wordt trouwens altijd in Spanje en in Sicilië gedanst. Kumpanija, die eveneens met degens wordt gedanst, is soms gelijksoortig maar komt de weerstand tegen de Turken voor, soms tegen de piraten. |
|
| | Algemeen | | Toegang door boot sinds Dubrovnik | Door van Dubrovnik te komen, is de beste toegang via het schiereiland Pelješac, door de ferry Orebić-Dominče (10 tot 18 per dag, 15 min van traject); Dominče is aan 3 km ten oosten van de stad Korčula. Een boot voor voetgangers verbindt Orebić met de westelijke stad Korčula-quai (5 tot 13 per dag volgens het seizoen, 20 min). Het is eveneens mogelijk om in auto vanaf Dubrovnik (1 tot 2 per dag) te komen. Het biljet sluit de prijs van de overtocht in boot in sinds Orebić. Het wegenstation wordt op de kade is van de stad Korčula geplaatst. De inlichting over: www.korcula-agent.com. | | Vervoer in het eiland | In bussen:- Korčula-Vela Luka, via Žrnovo, Pupnat, Čara, Smokvica en Blato (6 per dag, 3 de zondag).
- Lumbarda, via Dominče (9-10 per behouden dag zondag).
- Lumbarda-Račišće (6 per dag in week, 2 de zaterdag, niet de zondag).
| Verbindingen tussen de eilanden | Van Korčula (de haven van Vela Luka), kan men zich alle dagen aan Lastovo (auto's en voetgangers) en Hvar (voetgangers) teruggeven. Sinds de haven van Dominče, doet de kustlijn Rijeka-Dubrovnik tussenlanding in Hvar (1 tot 4 per week) en Mljet (2 tot 3 per week in juillet-août). | Bureau van toerisme | De plaats van het Bureau van Toerisme: www.korculainfo.com |
|
| | |
|