De straat van de Ridders in Rhodos

[Foto's] [Presentatie] [Ligging] [Bezoeken] [Cultuur] [Praktische informatie] [Andere onderwerpen]

[Vorig onderwerp] [Griekenland] [Over onderwerp] [Volgend onderwerp] [Via Gallica]

Foto's

De straat van de Ridders (Odós Ípoton, van ιππος, paard) blijft nog de voornaamste slagader van de middeleeuwse stad; het is deze straat, dan benoemd „Hoofdstraat van Chasteau“, die de Ridders leenden die zich aan het Paleis van de Grote Meesters teruggeven, hetzelfde ontwerp dan die van de antieke weg, waarvan men menige overblijfsels heeft teruggevonden, dan leenden de Grieken van antiek Griekenland vroeger om zich aan de Acropolis terug te geven.

Bezoeken

Het is een straat van 200 m van lengte en 6 m van breed, recht, nauw en stijgend enigszins, de mooiste middeleeuwse straat van Rhodos, die van rolletjes in „taal van kat“ wordt bestraat.

De straat van de Ridders wordt „van herbergen“ (woonplaatsen-paleis) van de verschillende nationaliteiten van Ridders afgeboord. Van de Zeven Volkeren of Talen (Auvergne, Provence, Frankrijk, Aragon, Duitsland, Engeland, Italië) die de Orde van de Ridders van Sint-Jan aan XIIe eeuw samenstelden, blijven bestaan er slechts vier herbergen, deze van Italië, Frankrijk, Provence en Spanje. De herberg van de taal van Auvergne wordt afstandelijk van de straat van de Ridders geplaatst. Elke herberg wordt van een schild gesierd dat zijn volk vertegenwoordigt. De ridders en hun vervolg woonden in dit deel van de stad die op zijn vier kanten, Burcht wordt versterkt, genoemd Collachium: binnenlandse muraille, vandaag verdwenen, was parallel met de straat Socrates. In de volle oostelijke Middellandse Zee, presenteren de gebouwen van deze straat een zuivere gotische architecturale eenheid van XIVe eeuw, XVe en XVIe eeuw, en behoren, voor het merendeel tot de tweede architecturale periode van de ridders, later aan de zetel van de Turken van 1480. Zij worden met behulp van regelmatig geschikte blokken van plaatselijke poreuze rots gebouwd.
De straat van de Ridders presenteert een zeer verschillend aspect van die van de wegen van de Oude Stad. Dat is te wijten aan de renovatie die door de Italianen in 1916 wordt uitgevoerd; deze hebben alle osmanische balkonnen in hout vernietigd teneinde aan de straat de stijl van XVe eeuw, tijdperk van de Ridders opnieuw te geven. De straat van de Ridders begint door het oude gesticht, de katholieke kathedraal en de herberg van de taal van Auvergne.

De Herberg van de Taal van Frankrijk
Nog steeds aan de rechterkant door, na een klein gebouw aan de ogivales vensters te stijgen, zet de Herberg zich van de Taal van Frankrijk op (Katalima Gallias). De Herberg van Frankrijk is het grootst en het mooist van alle herbergen: aangezien de Franse Ridders meerderheids zijn, werd het gebouw rijker versierd dan de anderen. De Herberg werd tegen 1492, na de zetel van 1480 hersteld waar zij bijna werd vernietigd.

Zijn deur in tiers-point wordt van een gedateerde van 1492 en gewijde inschrijving aan Émery van Amboise, dan Groot Prieur van Frankrijk en hoofdtoekomst Groot van 1503 tot 1512 overwonnen. De voorgevel droeg vroeger de inschrijving die van 1495 wordt gedateerd: „Montjoie, Heilig-Dennis“
De geschiedenis vertelt dat het Groot Meester Dieudonné van Gozon een ontsnapte krokodil van een boot (waarschijnlijk Egyptisch) doodde die in Rhodos heeft aangeklampt, en die de inwoners van het eiland angst joeg aan. Gargouilles in dak dat dit dier vertegenwoordigt, sieren de kanten van het dak om op deze gebeurtenis te wijzen.
Daar nog, hebben armoiries van de verschillende grote meesters of hoogwaardigheidsbekleders een overvloed. Na Chateaubriand, merkt men op „lys van Frankrijk, eveneens vers dan als zij van de hand van de beeldhouwer“ weggingen. Lamartine was van mening dat deze straat was „het heraldische monument van de alle adel van Europa, dat in steen over dit klooster van de ridderlijkheid wordt uitgespreid“… Flaubert zal soberder zijn: „De mooiste huizen zijn op de rechterkant, door te stijgen: talrijke schilden, vierkante, afzonderlijke vensters in vier, ogivale deur (…) De algemene toon van de straat is grijs, het is droeviger dan mooi“.

Philippe Villiers van Isle Adam, heeft de held van de zetel van 1522, in ruime mate de herberg van Frankrijk voorzien, zoals drie platen met zijn armoiries erover getuigen, voorzien van drie verschillende dédicaces: „Voor het Huis“, „Oratorisch“, „voor Philerme“.

De oude herberg van Frankrijk werd in 1911 door de ambassadeur van Frankrijk in Turkije, Mauritius Bompard afgekocht, dat het aan zijn kosten heeft laten herstellen en aangeboden aan de Staat. Zij beschermt vandaag het consulaat van Frankrijk. Het bezoek van de tuinen en tentoonstellingen op de eerste verdieping is tussen de middag van 8:00 mogelijk.


De Kapel van de Taal van Frankrijk
Naast de Herberg van Frankrijk bevinden de kapel zich van Frankrijk, de kerk van de Heilige Drievuldigheid (Agia Triada). Onder de schilden die de voorgevel versieren, noteren die van de paus, Engeland en het Groot Hoofd Raymond Bérenger (1365 -1374). De kerk van Sint-Drievuldigheid is een klein gotisch gebouw van XIVe eeuw/XVe eeuw. De kerk werd waarschijnlijk toendertijd middeleeuws overwelft, maar zij presenteert vandaag een koepel, haar verandering in mohammedaanse kapel (Khan Zade Mejid) onder de osmanische bezigheid herinneren. Er blijft in de abside enkele stukken fresco's van het eind van XVe - begin van XVIe eeuw. De kerk heeft een bodem in aardewerk die door de Italianen in 1930 wordt gelegd. Bezoeken van de dinsdag aan de zondag van 8:30 aan 15:00 vrije Toegang.


Het Huis van de Kapelaan van de Taal van Frankrijk
Komt vervolgens het huis van de Kapelaan van de Taal van Frankrijk, dat in 1918 wordt hersteld en dat vandaag het conservatorium van muziek van de stad beschermt. De hoofdtoegang is aan gotische boog. Boven deze toegang, worden de wapens van het pausdom in een blok marmer gegraveerd, dat zich van elke kant van de koninklijke wapens van Engeland heeft bevonden naast, (van lys op de linkerkant, van de leeuwen op de rechterkant). Op beide kanten van de deur bevinden twee nissen zich op verschillende niveau's; een van de nissen beschermt een standbeeld van Leeg aan het Kind (dit standbeeld is van de XXe eeuw). Een tweede deur, rechthoekig, geleid tot een nauwe overgang van ventileren op de westelijke kant van de kapel. Zijn linteau van marmer wordt van tien schilden (Engeland, Hélion van Villeneuve, Orde van Sint-Jan, Dieudonné van Gozon, Engeland, Steen van Corneillan, Raymond Bérenger versierd, Roger van Dennen en een schild dat niet aan leeuw wordt geïdentificeerd, die kruipt. De heraldiek gedragen door het gebouw deelt mede dat zijn bouw van de jaren 1365 tot en met 1374 gedateerd kan worden. Waarschijnlijk het eigendom van de Taal van Engeland in het begin, werd de kapel waarschijnlijk overgebracht naar de Taal van Frankrijk aan XVe eeuw.
De Herberg van Italië
Men merkt vervolgens, aan de rechterkant door te stijgen, de Herberg van de Taal van Italië op, dat in 1519 door het Groot Italiaanse Meester Fabrizio del Carretto wordt gebouwd, waarvan men het schild in het centrum van de voorgevel kan zien, en die door de Italianen in 1915 werd hersteld.

De Herberg van Spanje
Op de linkerkant door te stijgen, is de herberg van Spanje (Aragon en Castille) één van de grootste herbergen. Zij bezit een vergaderingszaal van 150 m ². In 1462, werd de taal van Spanje in taal van Castille ingedeeld en taal van Aragon.
De Herberg van Provence
Op de rechte kant door te stijgen, vervolgens stijgt de Herberg van de Taal van Provence, die door een brug in boog aan de Herberg van de Taal van Spanje wordt verbonden, van de overkant van de straat.

De Kerk Agio Dimitrios
Onderin een klein steegje bevindt de gotische kerk zich van Agio Dimitrios die op de stichtingen van een tempel wordt gebouwd, die aan Dionysos wordt gewijd.
De Loge Sint-Jan
De straat van de Ridders loopt met de loge Sint-Jan af die als toegang aan het Paleis van de Grote Meesters diende. Zij wordt aan de linkerkant van de kleine plaats Kleobulus geplaatst (of plaats van het Paleis). Het is een overwelft portaal van kernkoppen aan twee vleugels, waarvan de lengte kant, gelegen in de verlenging van de straat, diende als het ware als monumentale toegang aan het paleis van de Grote Meesters. Deze loge, voor een groot deel vernietigd in de explosie van november 1856 en weer opgebouwd door de Italiaanse fascisten, moest een verdieping dragen, als men volgens de tekeningen van Rottiers en Flandin erover oordeelt; zij diende als plaats van samenkomst.

De kerk Sint-Jan
De kerk Sint-Jan, vandaag verdwenen, steeg aan de rechterkant van de plaats van het Paleis. De kerk Sint-Jan was de kapel van de Orde waar de Grote Meesters waren begraven en waar men de Baptiste hand van Sint-Jan vereerde die aan Steen van Aubusson door de sultan Bajazet wordt gegeven. De kerk werd in 1856 in de explosie van een kruitvat vernietigd dat het Paleis van de Grote Meesters beschadigde.