De stad Pollença in Majorca

De stad Pollença was aan XIIIe eeuw, en zijn zeer compact stadsplan in conserven een middeleeuws aspect, met vele nauwe en bochtige straten gebaseerd. Nochtans werd het merendeel van de huizen in de loop van de XVIIe en XVIIIe eeuwen gebouwd.

Van de culturele rijkdom van Pollença getuigen, onder meer, de Romeinse brug, parochiekerk Onze Lieve Vrouwe van de Engelen, de huiskapel van de Oude Rozenkrans (Roser Vell), het klooster Sint-Dominicus, de weg in trap van de Lijdensweg, Puig de Maria, indrukwekkende Cabo Formentor, Castell del Rei, de gebieden van Son Marc, Formentor en Ternelles, de toren van Albercuix (Torre d’Albercutx).

Maar de charme van Pollença is eveneens het feit van zijn landschap, dat door een hooggebergte (Puig de Ca de Míner, 887 m) en dalen wordt gevormd, gebaad door stromen; de aangeslibde vlakte van Albufereta is een belangrijke vochtige zone.

De kust van Pollença heeft de grootste lengte van kust van het heel eiland Majorca. Hij presenteert spectaculaire kliffen, kliffen, van de eilandjes, het grootste aantal ondergrondse grotten van het eiland - zoals deze van Cala Sant Vicenç - een uitgebreide baai die, die door de laatste schakels van Serra de Tramuntana wordt beschermd, met stranden van wit en fijn zand is gesloten.

Voor de herovering van 1229, werd de plaats onder de naam van Al-Bulansa door de Moren gekend.

In Castiliaanse het Spaans, schrijft de naam zich van de stad Pollensa.

De stad is aan XIIIe eeuw door de Catalanen, aan 6 km van de kust gebaseerd om de aanvallen van piraten boekweit te vermijden. Aan het noordoosten, op de kust, bevinden zijn haven zich, Port de Pollença. De gemeente begrijpt eveneens de innemende zeebadplaats van Cala de Sant Vicenç.

Pollença maakt deel van het graafschap van de Sierra de Tramontana uit; de gemeente wordt door deze van Campanet, Escorca, Alcúdia en Sa Pobla afgeboord.

Het gebied van de gemeente van Pollença - van meer dan 150 km² - omvat, onder meer, het alle schiereiland van Formentor.

Aan deze plaats in de oudheid op zette een Griekse-Romeins tempel zich. Een eerste kerk, vrij streng, werd aan XIIIe eeuw (tegen 1236) door de Tempelieren, op de gronden gebouwd die hun na Reconquista van Majorca werden toegekend; na het verbod van de Tempel, ging de kerk, als alle vele van Tempelieren, tot de handen van andere militaire aard, die van de ridders Gastvrij van Sint-Jan van Jerusalem over. De Orde van Malta behield de kerk tot de XIXe eeuw, van 1314 tot 1861.

De kerk werd in barokke stijl aan de XVIIIe eeuw weer opgebouwd (1714-1790).

Het gebouw presenteert breed en hoge alleen maar geboorde zeer sobere voorgevel, in 1855, van een roosvenster van stijl neogotiek, met het kruis van Malta, het symbool van de parochie, in het centrum van de roosvenster, en, in 1879, van een portaal die geven, op het Plaça Major die de gesierde hoofdtoegang van beeldhouwwerken valoriseert die door de beeldhouwer Lorenzo Ferrer worden verwezenlijkt. De hoge toren-lantaarn opgericht op de overblijfsels van een oude toren van defensie van XVe eeuw, beschermt een geplaatste klok op 29 november 1844.

De kerk bestaat uit een overwelft schip, met zeven zijkapellen van elke kant. De apsis is halfronde.

Het binnenste van de kerk verbergt een mooi altaarstuk dat van 1759, afkomstig uit de kerk van de Berg Sion (Església de Monti-Sion) dateert, kerk van Jezuïet gelegen op nabijheid, na de uitwijzing van Jezuïet in 1767.

De kerk bevat eveneens veertien zeer mooie muurschilderingen die de Stations van kruisweg, werken van schilders van het begin van de XXe eeuw verduidelijken: het Argentijns Atilio Boveri, de Duitser Eugen Massgraber en de Spanjaard Joaquin Tudela.

De kerk van de Berg Sion (Esglèsia de Monti-Sion) keurt het plan van een basiliek met zijkapellen goed. Vanaf 1723, werd de bouw door de architect Joan d’Aragó geleid, die eveneens de auteur van de binnenlandse versiering van barokke stijl is.

Dominicaans begon zijn bouw in 1558. De kerk is een gebouw van barokke stijl, van een basiliek, met tien zijkapellen, een gewelf in wieg en een plafond aan caissons.

Zij verbergt artistieke schatten: een van de zijkapellen wordt van een prachtig barok altaarstuk van de XVIIe eeuw (1651-1662) die door Joan Antoni Oms, met een beeld van de Oude Rozenkrans, van XVe eeuw wordt uitgevoerd, versierd. Men vindt er eveneens de graftombe van Joan Mas (1520-1607), een inwoner van Pollença en helden van de gevechten tegen de Moorse indringers.

De kerk behoudt eveneens een prachtig orgel dat in 1732 door de organist van Valentie Luis Navarro wordt gebouwd; dit stuk is een van de instrumentale juwelen van de XVIIIe eeuw.

De kerk Onze Lieve Vrouwe van de Rozenkrans is de kerk van het klooster Sint-Dominicus.

Dit harmonische klooster, op regelmatig niveau, is met vier vleugels aan de bogen omgeven die door Ionische kolommen worden ondersteund.

Het oude klooster brengt het Museum van Pollença onder; het klooster dient als kader aan de concerten van het Festival van klassieke muziek van Pollença.

Het adres: Carrer de Guillem Cifre de Colonya s/n

De uren van de zomer (van juni tot september): van de dinsdag aan de zaterdag, 10:00 aan 13:00 en 17:30 aan 20:30

De winterdienstregelingen (van oktober tot mei): van de dinsdag aan de zaterdag, van 10:00 aan 13:00

Het tarief van toegang: 1,5 €

De telefoon: 00 34 971 531 166

Elk jaar, tijdens de Goede Vrijdag, leidt een processie tot de top van de lijdensweg; enkele pelgrims doen beklimming aan de knieën.

Sinds de top van de heuvel (aan 330 m van hoogte), beloont het prachtige panoramisch gezicht op de stad van Pollença verrichte inspanning, zelfs wanneer men niet aan knieën is gestegen; er is eveneens een kleine providentiële koffie naast de kapel. De top is eveneens toegankelijk in auto-industrie.

De huiskapel beschermt een standbeeld van gekruisigde Christus met Maagd aan zijn voeten dat van XIVe eeuw dateert. De traditie wil dat het standbeeld door vissers vlakbij Cala de Sant Vincenz werd gevonden.

De brug is waarschijnlijk weer opbouwt kort daarna christelijke verovering in 1229 geweest. Hij werd aan de XIXe eeuw hersteld.

Het was een belangrijk klooster: de adel vertrouwde hem haar meisjes toe, maar de bisschop van Majorca het liet sluiten; het heiligdom werd lange tijd opgegeven en niet aan de verering voor 1638 weer geopend. Aan de XVIIIe eeuw werd de kerk, van XVe eeuw, diepgaand, vervanger zijn gotische stijl door de barokke stijl van het tijdperk veranderd; maar aan de XIXe eeuw, maakte een nieuwe verandering hem zijn gotische stijl van oorsprong. De kerk aan één schip met het plan van een basiliek, waar de gotische stijl predomineert, behoudt een altaarstuk van Maagd dat van XIVe eeuw dateert. De eetzaal, van XVe eeuw, is één van de indrukwekkendste zalen van Majorca.

Men kan het heiligdom aan voet door een gemacadamiseerde weg bereiken die van de XVIIe eeuw dateert; het traject neemt een uur van verloop in beslag.

Het heiligdom omvat een restaurant, bestemd voor de oorsprong aan de pelgrims; men kan er plaatsen voor een twintigtal euro.

Het kasteel - eveneens gekend als Ternelles - bevindt zich op een particulier gebied: men moet de vergunning vragen aan het stadhuis om het te bezoeken.

De telefoon: 00 34 971 535 077

De uren: van de maandag aan de vrijdag, van 8:00 aan 20:00; de zondag, van 10:00 aan 13:00

De website van het stadhuis: www.ajpollenca.net