De stad Capdepera in Majorca

Capdepera is ook de hoofdstad van een gemeenschappelijke klein gebied (ongeveer 55 km²), maar heeft een uitgebreide kustlijn van 30 km lang. Deze zeer gesneden kust bevat kliffen en talrijke weinig diepe kreken - aan de zandstranden en de heldere wateren - die zeebadplaatsen beschermen die zeer door de toeristen worden beoordeeld: Cala Mesquida, Cala Ratjada, Cala Gat, Son Moll, Sa Pedruscada, Es Carregador, Font de Sa Cala en Canyamel.

Capdepera is een historische stad, gesticht in 1300 als een versterkte nederzetting. Deze geschiedenis blijft de belangrijkste attractie van de stad, het kasteel van Capdepera die de stad domineert vanuit het noorden.

De eerste geschreven document waarin de toponiem „Cap de La Pera” (dorp Capdepera) verschijnt, is de kroniek van koning Jaume I, de „Llibre dels Feyts” (het Boek van de Feiten), met name in de kolom die betrekking heeft de overgave van de Moren van Minorca naar Capdepera.

De mensen van Capdepera worden genoemd in de Mallorcaanse taal Gabellin en de vrouwen, Gabellina. Deze naam is waarschijnlijk gerelateerd aan de activiteit van belangrijke smokkel in de regio Capdepera : de gabella (zoutbelasting) was de belasting op zout en andere goederen (tabak, koffie en ga zo maar door).

De grens in het noorden met de gemeente Artà begint aan de kust tussen de baaien van Cala Mesquida en Cala Torta, gaat dan in het westen door de top van een rotsachtige deel van de Serres de Llevant, die stijgt tot 386 meter Puig des Racó.

De zuidelijke grens met de gemeente Son Servera door de top van de Serra de Son Jordi, die culmineert op 316 m aan de Puig de Son Jordi.

De stad Capdepera is ongeveer in het midden van de stad, op 3 km van de kust.

Capdepera is het eindpunt van de Ma-15 hoofdweg die het eiland Majorca doorkruist Manacor en Artà. Capdepera is verre 80 km van Palma de Mallorca, op 27 km van Manacor, en slechts 8,5 km van Artà.

Ga naar het kasteel van Capdepera.

Ga naar de Toren van Canyamel.

Es Carregador is een van de kreken die de kust van Capdepera slinger en waaruit opent de baai van Cala Ratjada. Hier nog steeds de oude „escars” kleine gebouwen waar de vissers slaan hun gereedschap. Cala Moltó, N’Aladern, Caleta de Sa Pedruscada en Cova dels Alberdans zijn een aantal andere mooie baaien die deze wateren stip.

De twee grootste en meest bekende van het gemeentelijke gebied van de witte zandstranden zijn die van Cala Agulla en Cala Mesquida. De eerste is gelegen op slechts vijftien minuten lopen van het centrum van Cala Ratjada en de tweede op 8 kilometer afstand.

In aanvulling op deze twee prachtige stranden, die van Canyamel, Font de Sa Cala, Cala Gat en Son Moll bieden ook uitgestrekte zand grondig te genieten van de zon, zee en diverse strandsporten.

Onder de kliffen, staan ​​die van de vuurtoren van Capdepera, maar ook die van Cap Vermell, zo genoemd naar hun roodachtige kleur.

• Van Capdepera naar het domein S’Heretat.
• Van Sa Font de Sa Cala aan Sa Coma Tortuga door een beschermd natuurgebied.
• Van Capdepera aan Talaia de Son Jaumell.
• Van de haven naar de Torre Esbucada, route die langs de haven van Cala Ratjada te de vuurtoren van Capdepera.
• Bezoek van het wetland van de Torrent de Canyamel en de grotten van S’Ermita.

„Die dag, bij zonsondergang hebben we de Cap de Pera, die in het zicht van Minorca bereikt. We noemden al onze mensen en bevalen hun verlichting branden in meer dan 300 locaties in de borstel hier en daar de indruk wekken dat een heel leger gelegerd daar geven. En toen de Saracenen dit zagen, stuurden ze twee oudsten leren van onze boodschappers, en ze vertelde hen dat het was het leger van Koning Jaume, die zich opmaakte naar Minorca binnen te vallen. ”

De delegatie naar Minorca te onderhandelen werd gevormd Meester van de Tempeliers van Mallorca, Fray Ramón de Serra, van de ridder Berenguer de Santa Eugenia en van Don Pere Maça, Heer van Sangarren.

Kampvuren, die kan worden gezien van Minorca werden herhaald voor meerdere nachten van 12 tot 17 juni 1231, totdat de Moren ermee instemden om een verdrag te ondertekenen.

Het verdrag, bekend als het Verdrag van Capdepera werd ondertekend 17 juni 1231 in Torre d’en Miquel Nunis die later werd opgenomen in het kasteel van Capdepera. Het verdrag van Capdepera werd tussen Koning Jaume I van Aragon en de kadi van Minorca (Manūrqa), Abu Abd Allah Mohammed gesloten; het toegestaan ​​de Moren om hun dominantie op Minorca zake handhaven aan de soevereiniteit van de Kroon van Aragon te erkennen, tot een jaarlijks eerbetoon in natura betalen, en laat het een keer per jaar de kleuren van het Koninkrijk van Aragon op te heffen, op het Kasteel van Medina Manūrqa (Ciutadella).

Onder de ondertekenaars waren moslim Abu Uthman Said ibn al-Hakam Qurashi die omver Abu Abd Allah Mohammed door een staatsgreep in 1234. Hij regeerde tot zijn dood op Minorca in 1282.

Na de dood van Jaume I, de ontvanger van het eerbetoon was Jaume II van Mallorca.

Het verdrag werd toegepast tot de verovering van Minorca in 1287.

Het Verdrag van Capdepera wordt beschouwd als de oudste vredesverdrag wordt gehandhaafd. Het origineel van het verdrag is de Nationale Bibliotheek van Frankrijk in Parijs.

Item promittimus vos et homines vestros et res eorum iuvare et deffendere bona fide toto posse contra omnes homines et facere pro vobis et pro mandato vestro pacem et guerram infra insulam nostram tamen nec recipiemus aliquem cursarium uel inimicum vestrum in terra uel mari. Item si aliquod lignum christianorem incurreret naufragium in insula minoricarum promittimus omnia bona illa colligere et servare et reddere domino suo vero uel vobis vobis nisi dominus verus inveniretur. Et si forte esset lignum sarracenorum bona illa possimus retinera et illa ponere in opere castri. Et eodem modo fiat si lignum nostrum de minoricis deveniret in aliquo loco dominacionis vestre. Item promittimus quod si captivus aliquis exiret uel fugeret de regno maioricarum et veniret ad minoricas quod rettamus illum nisi erit speciali de insula minoricarum set de alio loco non teneamur. Item omnes quintas lignorum hominum terre vestre concedimus vobis quod eas habeatis set de aliis hominibus qui non fuerint de dominacione vestra habeatis vos medietatem et nos aliam mediatatem ad opus castri. Que euinte colligantur per manum alfaqui qui est ibi modo et erit post ipsum.

Et nos Iacobus rex predictus per nos et nostros heredes et nostras homines promittimus vos omnes habitatores minoricarum et singulos defendere et salvare et omnia bona vestra in terra et mari. Et per gratiam specialem et honorem quam vobis volumus facere concedimus vobis quod nullus christianus uel ludeus possit habitaTe continue in insula minoricarum nisi esset de voluntate vestra. Et propter hoc concedimus et confirmamus pro alfaqui super vos in nostro loco venerabilem et legalem alfaqui qui modo est ibi nomine aboabdille abenixem ut sit alfaqui in tota vita sua. Et post obitum eius liceat vobis eligere alfaqui de vobis aliis quern volueritis et sint semper alfaqui et alcayd et alcadi et almoxariff de vobis. Et quando eligeritis alfaqui facialis nobis scire per vestrum nuncium et literas causa ut confirmemus ipsum. Et nos debemus mitere nuncium nostrum tunc qui accipiat iuramentum ab illo ut servet nobis omnia supradicta. Et si forte inter vos non eoncordabitis de eleccione nos possimus eligere per alcayd de unum de vobis et constituere cum consilio senium vestrorum.

Item concedimus et donamus vobis quod quandocumque aliquis uel aliqui vestrum venire volueritis in loco quolibet terre nostre causa negociandi sitis salvi et securi et franqui et liberi de pedatico et de leçda et de omni demands que possit fieri causa mercaterie. Item concedimus vobis quod quandocumque ligna sarracenorum causa negociandi venerint ad minoricas dum ibi in terra uel in portu fuerint non capiantur a nobis uel graventur nec ab hominibus nostris Sed exito de portu non teneamur inde. Item concedimus quod quilibet habitator minoricarum cum voluntate de alfaqui qui ibi fuerit possit se transfferre ad morandum ubi voluerit in terra sarracenorum uel christianorum. Et si venerit ad mayoricas quod sit de furo aliorum sarracenorum qui fuerint de illa partida in qua venerit. Item promittimus quod si eventu gencium uel inimicorum auxilium vobis fuerit necessarium quod quando vestrum nuncium habebimus succurems vobis et faciemus vobis auxilium et deffenderemus vos sicut nostros homines proprios. Et quandocumque illum nuncium vos destinare oporteruit pro sucursu exigendo et fuerit apud mayoricas quod ille qui teneat nostrum locum guidet illum et ducat illum ad nos salvum at securum. Denique promittimus quod si aliquis hominum nostrorum ceperit sarracenum habitatorem minoricarum uel in loco aliquo terra nostre de cetero fuerit captivatus redderemus illum absolutum et liberum cum omnibus rebus suis.

Wij beloven u u en uw mensen en hun eigendommen te goeder trouw ook verdedigen en met al onze kracht tegen allen, en onze naam en uw bestelling oorlog en vrede in ons eiland zonder daarvoor Corsair noch vijand aan u over land en zee Als een christen schip schipbreuk op het eiland Minorca, we beloven te verzamelen en te bewaren de eigenschap dat zou vinden en de eigenaar en zelfs als u kan niet worden geïdentificeerd. Als het een moslim schip, kunnen we het pand te houden en te gebruiken voor het werk van het kasteel. En hij gaat hetzelfde voor schepen in Menorca plaatst uw overheersing. Wij beloven ook dat als een partij of captive ontvlucht het koninkrijk van Mallorca en Minorca komt, zullen we het maken, tenzij hij is een inwoner van Minorca. Zo ook toegeven wij u aan de Quintas schepen van mannen van uw land, maar ten aanzien van de mannen die niet behoren tot uw heerschappij, dat je de helft hebt, en de andere voor ons werk van het kasteel. Deze Quintas worden waargenomen door de Alfaqui kantoor.

En wij, de voornoemde koning Jacobus, voor ons, onze erfgenamen en onze mannen, we beloven elk een van de bewoners van Menorca om jezelf en je eigendom te verdedigen, evenals alle land en zee, en door bijzondere genade en eer we willen dat je doet, geen christen of jood kan niet continu op het eiland Minorca anders wonen met uw toestemming. En omdat van deze we toegeven en bevestig als Alfaqui met gezag over u in onze plaats, de eerbiedwaardige en juridische Alfaqui momenteel in plaats genaamd Aboabdille Abenixem te zijn Alfaqui zijn leven. En na zijn dood, dat je mag kiezen uit je Alfaqui u wilt, en de Alfaqui de Alcaid, al-Qadi en almoxerif altijd van je worden afgenomen. En als u kiest voor een Alfaqui, weet je dat we een brief gestuurd, zodat we bevestigen. Wij sturen u dan een gezant die zijn eed aan alle bovenstaande dingen waar te nemen ontvangt. En als het gebeurd dat je je niet hoeft accordiez op deze keuze, kunnen we kiezen voor een van jullie om Alcaid en overleg met uw ex te vestigen.

Wij verlenen aan u en geven u verder dat wanneer een of een paar van u willen komen in elke plaats van onze aarde om zaken te doen, geluid, veilig en vrij van tol Leude en eventuele je bent vraag als gevolg van de handel. We erkennen ook dat wanneer Saracen schepen komen naar Minorca voor de handel, zijn ze niet gevangen genomen door ons of op aarde of in de haven, of door onze mannen, zonder verplichting voor ons Eenmaal uit de haven. We geven toe dat elke inwoner van Menorca met instemming van Yalfaqui taken kunnen worden overgedragen om te wonen waar hij wil in het land van de Saracenen of christenen zijn. En als hij komt in Mallorca, dat onder de juiste (FUERO) andere Saracenen, die zullen worden in de regio waar hij vandaan komt. Tot slot, we beloven dat als iemand onze mannen inwoners van Minorca een Saraceense of op de gevangene waar ons land, wij zullen hem maken zijn vrijheid met al zijn bezittingen.

Signum Iacobi Dei gratia regis aragonum et regni mayoricarum, comitis Barellinone et domini Montispesulani.

Huius rei testes sunt: F. prepositus tarrachonensis; frater R. de Serra, comendator domus Templi Mayoricarum; frater R. de Pelarrava; frater Bn. de Altaripa; B. de Sancta Eugenia; B. de Foxa; Cainarius; G. R. de Pavo; Assalitus de Guai; Sancius de Orta; P. Maca; Garcia de Orta; Dompnus Ladro; Lupus Ex. de Lucia.

Signum Guilelmi Scribe qui mandato domini regis et predietorum sarracenorum liane cartam scribi fecit loco die et anno prefixis.

Signum Petri Mercerii notarii publici Maioricarum, testis. Signum Michelis Rotlandi notar publici Maoricarum testis.

Nos Poncius Dei gratis maioricensis episcopus notum facimus universes hoc presens transcriptum sive transsumptum fuisse sumptum per manum lacobi Mercerii publici Maioricarum notarii de quodam instrumento sigillato sigillo dependenti bone memorie domini lacobi Dei gratia regis aragonum et secundum morem morem et formam qui et que consuevit servari in civitate Maioricarum in transcrìbendo instrumentis de suis origenalibus et quod tanta fides consuevit adhiberi sumptis seu transcriptis sicut origenalibus suis. dum cum sint scripta et transcripta secundum dictum morem et secundum sollempnitatem per quam presens transcriptum de dicto orìgenali et quod Petrus Mercerii et Michelis Rotlandi de quibus in presenti causa fit mentìo et in ipsa subsignantur et etiam Iacobus Mercerii qui hoc transcriptum scripsit et etiam subsignavit erant et (fuerunt) notarii publici Maioricarum et officio notaris publice utebantur anno et die quibus subscripserunt et subsignaverunt, in quorum testimonium nostrum sìgillum cereum presenti carte seu transcripto duximus apendendum.

Signum Iacobi Mercerii notarii publici Maioricarum qui hoc translatum scripsit et cum originali instrumento comprobavit et clausit XVIII° kalendas marcii anno Domìni Millesimo CC° LXXX° primo eum raso et emendato in lines XIIII ubi dicitur pro et in linea XVIII ubi dicitur Minoricas.

Getuige van deze wet: F. prepositus Tarragona; Broer R. Serra commandant van het huis van de tempel van Mallorca; Broer van R. Pelarrava; Broer B. Altaripa; B. Sancta Eugenia; B. Foxa; Cainarius; GR Pavo; Assalitus van Gudal; SANCIUS Orta; P. maca; Garcia de Orta; Domnus Ladro; Lupus Ex Lucia. Signum Guillem Scriba die op bevel van de koning en de voornoemde Saracenen deden schrijf dit charter op de plaats, de dag en het jaar hierboven aangegeven.

Vertalen Land van de islam en de Latijnse wereld. tiende-dertiende eeuw. Teksten en documenten, UMR 5648, Lyon, 2000 doc.70