Οι οχυρώσεις της Ρόδου

Το σύστημα της υπεράσπισης έγινε πολύ περίπλοκος, που περιλαμβάνει τις ένδεκα πόρτες έντονα που ενισχύονται με περίπλοκος μπερδέματα και pont-levis, των πολλών ογκωδών προμαχώνων, και μερικές φορές διπλών οδοντωτών κουρτινών, ή τριπλάσια, των που προστατεύονται από ευρέα χάσματα. Το σύνολο παρέχεται αναρίθμητου μοιραίου, των ανοιγμάτων και των στομάτων του πυροβόλου οι των οποίων σταυρωτές γωνίες που υπολογίζονται savamment της εκτόξευσης, επέτρεψαν για να απαγορεύσουν στους πιθανούς επιτιθεμένους όλη προσέγγιση murailles από τα χάσματα.

Το σύνολο της που ενισχύεται ζώνης διαμορφώνει ένα ορθογώνιο των 800 μ στα 1000 για μια περίμετρο 4 χλμ.

Οι οχυρώσεις της Ρόδου είχαν λιών πορτών εξαιτίας της κατάστασης της πόλης στην βόρεια ακρότητα του νησιού, και επειδή το υπόλοιπο του νησιού πληθύνθηκε ελαφρώς. Οι τρεις πόρτες ικανοποίησαν στις ουσιαστικές ανάγκες: η πόρτα η Αγία Αικατερίνη που έδωσε την πρόσβαση στο λιμάνι του εμπορίου της πόλης; η πόρτα ο Άγιος Ιωάννης που ήταν το σημείο της άφιξης του δρόμου που σύνδεσε Rhodes σε Λίνδος και στα χωριά της ακτής είναι; η πόρτα Amboise που έδωσε την πρόσβαση στην δυτική ακτή. Οι τρεις mineures πόρτες εκεί προστέθηκαν: την πόρτα ο Άγιος Αθανάσιος στη νότια πλευρά των επάλξεων έχουν κλείσει κατά τη διάρκεια αιώνες; η πόρτα των μύλων που έδωσε άμεσα την πρόσβαση μύλους στους τοποθετημένους μέσα στο λιμάνι; η πόρτα ο Άγιος Παύλος που έδωσε την πρόσβαση στο λιμάνι Μανδράκι.

Η αρχιτεκτονική πορτών της πόλης είναι της gothique έμπνευσης provençal, των που θυμίζουν εκείνων Villeneuve-lès-Avignon.

Οι οχυρώσεις της Ρόδου μπορούν να ταξινομηθούν στις τρεις ομάδεις:

• εκείνοι που χτίζονται μέχρι το πρώτο μισό του XVe αιώνας πότε οι επιτιθέμενοι έκαναν τη χρησιμοποίηση των μηχανών της έδρας που δεν ήταν μόλις και μετά βίας διαφορετική εκείνοι που χρησιμοποιούνται από Ρωμαίους: καταπέλτες, κριοί, γύροι της επίθεσης. Έτσι, οι γύροι που χτίζονται μετέπειτα την έδρα των 1440 ήταν συχνά ανεξάρτητοι γύροι που συνδέονται στις επάλξεις από ένα γεφύρωμα, το οποίο επέτρεψε για να απομονώσει το γύρο εάν άρχισε, και να μην χάστε το τμήμα των επάλξεων. Ένα ευρύ χάσμα που σκάβεται μπροστά από τους τοίχους απέτρεψε για να πλησιάσει γύρους της έδρας αυτών τοίχων. Οι συνήγοροι μπόρεσαν να κάνουν να βρέξουν μια βροχή των βελών, της grégeois φωτιάς ή του ενθουσιώδους λαδιού στους επιτιθεμένους που μαζεύονται στη βάση των τοίχων.
• εκείνοι που χτίζονται ανάμεσα στα 1453 (Πτώση Κωνσταντινούπολη) και τα 1480 (πρώτη έδρα της Ρόδου από οθωμανικό); αυτές οχυρώσεις πήραν στο λογαριασμό τη σημασία της χρησιμοποίησης των πυροβόλων από οθωμανικό να ανοίξουν ρήγματα μέσα murailles Κωνσταντινούπολη. Η εισαγωγή των πυροβόλων άλλαξε τη φύση των οχυρώσεων και των εδρών. Murailles των 2 μ του πάχους δεν μπόρεσαν πια να αντισταθούν σε έναν κανονιοβολισμό που εφαρμόζεται σε μια ίδια τοποθέτηση. Αντίθετα, οι ελεύθεροι γύροι του υψηλού μεγέθους δεν μπόρεσαν να απορροφήσουν την υποχώρηση των πυροβόλων που θα μπορούσαν να αποκριθούν πυροβόλα στα assiégeants. Τους υψηλούς γύρους κόντυναν σε επίπεδο των τοίχων και υποστηρίχθηκαν σταθερά σε αυτούς τοίχους έτσι ώστε η υποχώρηση πυροβόλων των που ανέρχονται στους γύρους απορροφήθηκε από τη μάζα των τοίχων.
• εκείνοι που χτίζονται ανάμεσα στις δύο έδρες της Ρόδου (ο δεύτερος έγινε το 1522); ήταν οχυρώσεις στην άκρη της τεχνικής ικανός για να αντισταθεί στα πιό ισχυρά οθωμανικά πυροβόλα. Μετέπειτα την έδρα των 1480, το πάχος των τοίχων αναφέρθηκε των 2 μ σε περίπου τα 3,80 μ από την προσθήκη των πρόσθετων διατάξεων σε στρώματα των τοιχοποιιών στην εσωτερική αντιμετώπιση. Παρόλα αυτά οθωμανικός είχε αναπτύξει, να φύγουν από 19 1500σ, ισχυρά πυροβόλα, πολύ αποτελεσματικός μέσα στην κατάκτηση των πόλεων της Ευρώπης sud-est; μερικοί αυτών πυροβόλων είχαν βαρέλια των 5 μ του μήκους που μπόρεσαν να σύρουν σφαίρες της πέτρας πιο των 250 ΚΛ: μάλιστα τοίχοι των 3,80 μ του πάχους δεν μπόρεσαν να αντισταθούν σε τέτοιες επιδράσεις. Ένας δεύτερος τοίχος χτίστηκε στα 5 μ πίσω τον υπαρκτό τοίχο, και το διάστημα ανάμεσα στους δύο τοίχους comblé με χάραξε ακόμη διαθέσιμος στην αφθονία μετέπειτα τη μεγάλη δόνηση της γης των 1481. Οι τοίχοι έφθασαν τότε σε ένα πάχος 12 K.
• Μη άλλη σημαντική βελτίωση των οχυρώσεων ήταν η εισαγωγή του προμαχώνα. Ένας προμαχώνας έχει τις συνήθως δύο saillantes αντιμετωπίσεις και δύο πλευρηκές αντιμετωπίσεις; οι πλευρηκές αντιμετωπίσεις επιτρέπουν σε μια εκτόξευση πυροβόλο στο παράλληλο στους τοίχους να καταστρέψουν τους επιτιθεμένους που επιτίθενται σε έναν τοίχο. Οι προμαχώνες χτίστηκαν συχνά του τέτοιου είδους ότι ένας προμαχώνας μπορεί να προστατεύσει τους προσκείμενους προμαχώνες.

  Οι οχυρώσεις κράτησαν μπροστά από σημαντικές έδρες του σουλτάνου του Αιγύπτου (1444) και του Mehmet ΙΙ (1480). Μετέπειτα την έδρα των 1480, η διαταγή έφθασε σε μια τέτοια φήμη που έλαβε των πολλών δωρεών που χρησιμοποιήθηκαν να βελτιώσουν του ουσιαστικού τρόπου τις οχυρώσεις της πόλης. Η επιρροή των οχυρώσεων της Ρόδου, «franque εδώ και πολύ καιρό της imprenable réputée» πόλης έχει ασκηθεί μέσα σε όλη oriental λεκάνη Méditerranée στο τέλος του Μεσαίωνας.

  Οι Τούρκοι συντήρησαν και, στο γύρο τους, τροποποίησαν τις οχυρώσεις προσθέτοντας εκεί χοντρούς rondes γύρους αποκαλούμενος «koulé», αλλά το σύνολο κρατούν όλος ομοίως το μεσαιωνικό χαρακτήρα του.

  Το σύνολο, που αποκαθίσταται στον XXe αιώνα, διαμορφώνει ενός των πιό μεγάλων μεσαιωνικών ισχυρών θέσεων της Ευρώπης.

Στις ιδρύσεις της βυζαντινής ζώνης, οι ιππότες επανοικοδόμησαν σχεδόν εξ' ολοκλήρου τις επάλξεις και δεν σταμάτησαν να τους αλλάξουν και να τους ενισχύσουν του XIVe αιώνας στο XVIe αιώνας και μέχρι το 1522, κάτω από τους μεγάλους διαδοχικούς κυρίους Giovanni Battista degl' Orsini (1467-1476), την πέτρα Aubusson (1476-1505), Émery Amboise (1505-1512), Fabrizio del Carretto (1513-1521) και Philippe Villiers του Isle-Adam (1521-1522).

Βρίσκει στις επάλξεις πολλοί écussons που πιστοποιούν της συμβολής του παπά και των μεγάλων κυρίων στην επισκευή και την εδραίωση των επάλξεων και του χάσματος. Ο Pierre Aubusson, το οποίο έγινε κύριος της διαταγής το 1476 διακρίθηκε ιδιαίτερα μέσα στην εδραίωση και η ενίσχυση της ζώνης, πιο πενήντα écussons που δένονται μέσα εξωτερικός parement της έπαλξης είναι η απόδειξη των δραστηριοτήτων του.

Μετέπειτα μια πρώτη έδρα των οθωμανικών Τούρκων το 1480, και ένας μικρός σεισμός το 1481, οι προκληθειες καταστροφές υποχρέωσαν τους ιππότες να παγιώσουν ακόμα μια φορά τους τοίχους της υπεράσπισής τους. Το πάχος των επάλξεων έφθασε στα τότε 5,30 μ, εσωτερικοί διάδρομοι δημιουργήθηκαν για μια πιό ελεύθερη κυκλοφορία assiégés, ο αριθμός των πορτών ήταν μειωμένος, και καθένας ενισχύθηκε των δύο γύρων.

Κάποιοι προμαχώνες και murailles, μέσαστα ανώτερα μέρη τους, περιλαμβάνουν είδη του glacis ή που κόβονται pans έτσι ώστε οι σφαίρες δεν τους χτυπούν του plein μαστιγίου αλλά υποτιμιούνται και παρεκκλίνονται της διάβασής τους… Δίνει την πραγματοποίηση, ακόμα μια φορά, στο Pierre Aubusson…

Οι επάλξεις διαμορφώνουν μια ζώνη 4 χλμ μακρύς και ενός πάχους των 5,30 μ (πηγαίνοντας μέχρι τα 12 μ). Στην αρχή XVIe αιώνας, μέσαστον τομέα της πόρτας Amboise, του που χτίζεται στη βόρεια γωνία η δύση το 1512, η κουρτίνα έφθασαν στα 12 μέτρα του πάχους, και εξυπηρέτησαν πλατφόρμας του πυροβολικού με ένα νέο ευρύ των 4 μέτρων και που τρυπιέται οδοντωτό στηθαίο των στομάτων της φωτιάς, της που διευκολύνει τις εκτοξεύσεις στους επιτιθεμένους.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης τούρκικης έδρας, η υπεράσπιση των διαφορετικών τμημάτων των επάλξεων ή «των λεωφόρων», αρκετών εκατοντάδων των μέτρων, τοποθετήθηκε κάτω από την ευθύνη των διαφορετικών «γλωσσών» των ιπποτών (οι γλώσσες που υποδεικνύουν επτά prieurés εθνικό που συνθέτουν τη διαταγή των ιπποτών). Έτσι συναντά διαδοχικά από τις «λεωφόρους» της Γαλλίας (Galía), της Γερμανίας (Germanía), Auvergne (Ovérni), της Ισπανίας (Ispanía), της Αγγλίας (Anglía), Provence (Provingía) και του Ιταλία (Italía).

Οι Τούρκοι πέτυχαν την είσοδό τους μέσα στην πόλη, μετέπειταμια μακριά έδρα, επιτιθειμένος στη λεωφόρο της γλώσσας Aragon, τοποθετημένος ανάμεσα στους γύρους της Ισπανίας και της Αγία Μαρίας, τοποθέτησης της που παραμένει αδύνατοι παρά τις πολλαπλές εδραιώσεις των τελευταίων δεκαετιών.

Μετέπειτα μια πρώτη έδρα των Τούρκων το 1480, Émery Amboise, που φοβάται νέες επιθέσεις, συνέχισε τις εργασίες. Το εξωτερικό χάσμα διευρύνθηκε μέχρι τα 20 μ, και σκαμμένος ενός βάθους που πηγαίνει από την τοποθέτηση μέχρι 23 K. άνοιξε ένα δεύτερο χάσμα κατά μήκος τα πιό αδύνατα μέρη.

Είναι να παρατηρήσει ότι τα χάσματα, ή ξηρές douves, δεν έχουν λάβει ποτέ ένα νερό επειδή ήταν πιό υψηλοί παρά το επίπεδο της θάλασσας.

Τα χάσματα έχουν γίνει σήμερα των θαυμάσιων που φυτεύονται κήπων του hibiscus, των τριαντάφυλλων και bougainvillées, πού μπορεί το flâner.

Αυτά χάσματα των 2500 μ του μήκους είναι προσιτά οποιαδήποτε στιγμή από την πόρτα Ακαντιάς ή από το γύρο ο Άγιος Πέτρος.

Να πάετε στην πόρτα η Αγία Αικατερίνη.

Ο γύρος ο Άγιος Παύλος, παλαιός γύρος του Trébuc, άλλαξε του ονόματος κατά το 1477 ενώ από η μεγάλος Maître πέτρα άλλαξε Aubusson που τοποθέτησε εκεί ένα ανάγλυφο που αντιπροσωπεύει ιερός Paul.

Η πόρτα ο Άγιος Παύλος βλάφθηκε σοβαρά από αγγλικούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Να πάετε στο ισχυρό Άγιο Νικόλαο.

Οι ιππότες, μετέπειτακατακτώντας τη Ρόδο το 1308, αποκατήστησαν murailles από μερικές mineures τροποποιήσεις: κατά τη διάρκεια το magistère μεγάλος Maîtres του Heredia (1377-96) και Naillac (1396-1421) οι επάλξεις σχεδόν εξ' ολοκλήρου επανοικοδομήθηκαν και τροποποιήθηκαν πάλι και ενισχύθηκαν μέσα στο δεύτερο μισό του XVe αιώνας.

Ο γύρος που αφιερώνεται στον Άγιο ο Pierre ανήκει σε αυτήν την εποχή: χτίστηκε από το μεγάλο Maître Zacosta των 1461 στα 1464 κατά τη διάρκεια της αρχιεροσύνης του παπά Pie ΙΙ, της οποίας écusson μπορεί να φανεί στο γύρο. Εκτός από την κατασκευή των νέων οχυρώσεων, οι μεγάλοι κύριοι τοποθέτησαν στις επάλξεις ανάγλυφα των αγγέλων φύλακες της πόλης.

Η πόρτα ο Άγιος Αντώνιος, που ξεπερνιέται των δύο πυργίσκων, έγινε, μετέπειταrefonte των οχυρώσεων, η τέταρτη και τελευταία πόρτα της πόρτας Amboise.

Να πάετε στην πόρτα Amboise.

Σήμερα η επίσκεψη των επάλξεων αρχίζει στην πόρτα των πυροβόλων να τελειωθεί στην πόρτα ο Άγιος Ιωάννης.

Ο προμαχώνας ο Άγιος Γεώργιος ήταν ένας των πιό εντυπωσιακών προσθέσεων που πραγματοποιούνται μετέπειτα την έδρα των 1480: χτίστηκε με τη βοήθεια του Basilio della Scola, ένας αρχιτέκτονας της Vicenza περίπου Venise.

Ένα ανάγλυφο αντιπροσωπεύει ιερός το Georges terrassant ο δράκος και κάτωθι, τα όπλα του Μεγάού Maître ο Antoine Fluvian που πλαισιώνουν εκείνων του παπά ο Martin Β και εκείνων της διαταγής.

Κάτωθι, ένα μέρος μύθου, του που χρονολογείται των 1486, είναι αναγνώσιμο:

«DIVUS Φ [ΑΝΑΣΤΆΤΩΣΗ] Ο PETRUS DAUBUSSON RHODIORUM Ο MAGNUS MAGISTER»

Οι ιππότες μπόρεσαν εκεί να φθάσουν από μια υπόγεια μετάβαση που μπόρεσε να καταστραφεί εύκολα εάν ο εχθρός επένδυσε την έπαλξη. Η ανάπτυξη αυτών νέων οχυρώσεων οδήγησε σε μια αλλαγή μέσα στις τεχνικές της έδρας. Τα πυροβόλα αυτής της εποχής που δεν σύρει εκρηκτικές χρεώσεις, αλλά μόνο βαριές σφαίρες της πέτρας, προκάλεσαν λιές βλάβες σε αυτούς νέους προμαχώνες. Ο μόνος τρόπος να τους βλάψει σοβαρά ήταν για να τοποθετήσει στη βάση τους εκρηκτικές ύλες, και έτσι οθωμανικός έσκαψε σήραγγες προς τούτο. Ο πόλεμος της έδρας έγινε μια επιχείρηση των σκαπανέων.

Η εξωτερική πόρτα ο Άγιος Ιωάννης χτίστηκε από τη μεγάλος Maître πέτρα Aubusson να προστατεύσει τις προηγούμενες οχυρώσεις που χτίζονται από τα Μεγάούς Maîtres Fluvian, Milly και Zacosta.

Εσωτερικό μπορεί να δει ένα πεζοδρόμιο που χρονολογεί της πρώτης φάσης της κατασκευής των επάλξεων.

Μπορεί εκεί να δει τα όπλα του Pierre Aubusson, πρόθυμα στο χρόνο πού δεν ήταν ακόμη cardinal.

Ενισχύθηκε από το Μεγάλο Maître ο Pierre Aubusson που είχε στην κορυφή του écusson της Γαλλίας.

Ο γύρος ο Άγιος Άγγελος καλείται συνήθως το γύρο των μύλων επειδή η προκυμαία που βρίσκεται υποδέχθηκε τους δεκατρία μύλους των οποίων δεν μένει παρά τρία.

Τηλέφωνο: 00 30 22410 23.255

Μπορεί να αρχίσει την επίσκεψη των επάλξεων δανειμένος τις σκάλες αριστερά του Δικαστηρίου έναντι το παλάτι των μεγάλων κυρίων. Επιτρέπει για να εξετάσει τα έργα, που ενισχύονται των προμαχώνων ανάμεσα στην Πόρτα Amboise και την Πόρτα ο Άγιος Ιωάννης, που προσφέρουν charmantes όψεις στα που ανθίζονται χάσματα και τη σοβάντιήν turque πόλη των μιναρών.

Που καθοδηγείται επίσκεψη από την Τρίτη μέχρι το Σάββατο στο 14:45: 6 €.