De stad Artà in Majorca - De site van Ses Païsses

[Foto’s] [Presentatie] [Locatie] [Bezoeken] [Cultuur] [Praktische informatie] [Andere onderwerpen]

[Vorig onderwerp] [Balearen] [Over onderwerp] [Volgend onderwerp] [Via Gallica]

Presentatie

De archeologische site van Ses Païsses presenteert de ruïnes van een van de grootste, best bewaarde en meest representatieve dorpen Talaiotische tijd op het eiland Majorca. Dit dorp is gelegen nabij de stad Artà in het noorden van Mallorca; Dit gebied heeft vele andere Talaiotische dorpen, die minder spectaculair zijn, zoals Sa Canova.

De gebouwen van het dorp, die meer dan 3000 jaar (late Bronstijd) dateert wordt spreidde zich op een tiental eeuwen uit de dertiende eeuw tot de tweede of tiende eeuw voor Christus. In 123 deed zich voor Christus de Romeinse verovering van Mallorca: het dorp kwam in verval en werd geleidelijk verlaten en vernietigd.

Ses Païsses site is geclassificeerd als een historisch monument in 1946 en als zodanig beschermd.

Situatie

Ses Païsses site is ongeveer 400 meter ten zuidoosten van de stad van Artà. Vanaf de rotonde Avinguda Costa i Llobera (naam van de hoofdweg Ma-15 in Artà), dichtbij de spoorweg, de stad is bereikbaar via een smalle weg een goed bericht, de Camino de Sa Corballa. In de buurt van de site is er een kleine parkeerplaats.

Het Talaiotische dorp ligt op een lage heuvel, 120-125 meter hoog, in het midden van een bos van steeneiken (Quercus ilex); Vanuit deze positie, het dorpje Ses Païsses was goed zichtbaar vanaf andere dorpen, zoals het dorp Sos Sastres, 4 km hemelsbreed.

Net als andere dorpen Talaiotische, Ses Païsses was gelegen in de buurt van een beek, om te voorzien in de behoefte aan water van de inwoners. Torrent de Ses Terretes een samenloop van de Torrent des Revolts en de Torrent de Molinet, is ongeveer 50 meter ten zuiden van de muur van het dorp. 250 meter ten westen van het dorp is een bron.

Bezoeken

Het Talaiotische dorp Ses Païsses had een oppervlakte van 10.800 m², ovaal (133 m van oost naar west en 103 m van noord naar zuid), omgeven door een ommuring van 374 meter omtrek. Het dorp is grotendeels bedekt door steeneiken, en olijfbomen, die moeilijk een overzicht van de site maakt. We kunnen echter twee verschillende groepen van gebouwen onderscheiden: de eerste groep, gedomineerd door de centraal Talaiot, bestaat uit een reeks van huizen en een kamer met de overblijfselen van drie kolommen, de zuilenhal. De tweede groep, in het westen, bestaat uit twee huizen in apsis beschikbaar. Bij de ingang van het dorp is een monoliet gewijd regionale dichter Miquel de Costa i Llobera, die werd geïnspireerd door Ses Païsses naar de plaats van zijn gedicht „La deixa del geni grec" (1900) te lokaliseren. Een goed bewegwijzerde route kunt u elke hoek van de site te verkennen. 1. Stèle aan Miquel Costa i Llobera 2. Deur van het zuidoosten - Hoofdingang 3. Hypostyle zaal en zaal in hoefijzer 4. Centraal Talaiot 5. Deur van het noordwesten 6. Huizen in apsis van het westen van het dorp 7. Vierhoekige huizen van het zuiden van de Talaiot
De Ruimte
De wand van het dorp Ses Païsses is minder oud dan de meeste binnenlandse gebouwen in het dorp bouw de datum van de bouw wordt geschat in een range 650-540 v.Chr. De muur werd gebouwd toen conflict uitbrak tussen verschillende clans. Het is een cyclopische bouw van 374 m lang, met een gemiddelde dikte van 3,60 m en een maximale hoogte van 3,50 m (bij de zuidoostelijke ingang van het dorp). De basis van de wand bestaat uit enorme rotsblokken - wat een gewicht van ongeveer 8 ton - met kleinere stenen - De meeste nu verspreid - boven gestapeld; binnen de muur is bekleed met rijen van kleine stenen. Het lijkt er werd ingevoerd in deze muur drie deuren. De hoofdingang was aan de zuidoost (punt 2 van het plan), en bestond uit twee verticale stenen blokken met een derde blok geplaatst op de eerste twee, als een latei. De deur opent naar een lange gang van 4,3 m met een trap aan elke kant. Er was een tweede ingang van vergelijkbare omvang, ten noordwesten (punt 5 van het plan), maar zijn kopbal werd gegaan. De derde is discreter, was zuidwest en gaf toegang tot een nabijgelegen bron; latei ook verdwenen.
De Centraal Talaiot
De centraal Talaiot van het dorpje Ses Païsses (punt 4 van het plan) wordt beschouwd als het oudste gebouw in het dorp: het werd gebouwd rond het begin van het eerste millennium voor Christus (ongeveer 900 of 800 voor Christus). Oorspronkelijk was de Talaiot hebben was de enige constructie, waarschijnlijk dienen als uitkijktoren op de top van de heuvel met uitzicht op het omliggende platteland. De Talaiot is een toren, afgeknot kegelvormige, met 12 m diameter aan de basis; zijn massieve muur was 4,5 meter hoog. Binnen Talaiot er was een trap gaf toegang tot een vloer. In het centrum van Talaiot stond een pilaar die een plafond van stenen platen die vormde ook de vloer van de bovenverdieping ondersteund; deze pijler is nu verdwenen. In de daaropvolgende eeuwen andere gebouwen werden leunend tegen de Talaiot; deze nieuwe gebouwen werden gebruikt als woningen, en de Talaiot kan worden gebruikt als een plaats voor religieuze ceremonies of als een magazijn en distributie site voor voedsel, maar niet zoals thuis. Een lage overgang, van ongeveer 0,75 m hoog, verbonden de kamer van de Talaiot naar een kamer, nu genaamd "Hypostyle Zaal”, ten noordoosten van de Talaiot gevestigd. Om redenen van conservering en beveiliging, worden bezoekers van de site niet toegestaan de toegang tot de Talaiot.
De Hypostyle Zaal
De zuilenhal grenst aan de centrale Talaiot de oostzijde; is verbonden door een doorgang naar de Talaiot. De pilaren hal werd waarschijnlijk gebruikt voor communautaire doeleinden. Dit is een kamer van ongeveer 12 m bij 8 m, met twee evenwijdige wanden, een wand onder een rechte hoek en een eind gevormde ronde apsis. Deze kamer heet "hypostyle" omwille van drie vrijstaande kolommen, gelegen in het midden van de kamer, en de andere zeven kolommen in de muren, die werden ondersteuning van het dak (van de Oudgrieks hypostylos (ύπόστυλος) wat betekent "ondersteund door kolommen ”).
De Zaal in de vorm van Hoefijzer
Naast de hal met pilaren, en ook verbonden met Talaiot aan de zuidoost kant, er is een andere kamer met een apsis-vormig hoefijzer. De zaal in hoefijzer (punt 3 van het plan) is door archeologen Lilliu en Aramburu gedateerd in de late periode van het dorp (post-Talaiotische 500-123 voor Christus). De zaal in hoefijzer heeft een oppervlakte van 132 m². De wanden zijn gemaakt van betrekkelijk kleine stenen gestapeld in horizontale lagen. Opgravingen in 1959 en 1960 waren er vonden verschillende huizen met botfragmenten, aardewerk en houtskool. Een graf en ijzeren gereedschappen zijn ook gevonden, die het toekomstige gebruik van de locatie aangeeft.
Huizen in apsis in het West
Ten westen van het dorp zijn twee huizen met een uiteinde gevormde apsis (punt 6 op de kaart). Een van deze huizen heeft een dikke muur, gebouwd met grote stenen, die afbreuk doet aan de muur buiten het dorp. De andere muren van het huis zijn gebouwd met kleine steentjes. De gebouwen zijn verdeeld in drie kamers met muren van klei. Een van de gebouwen is niet meer bewoond na een brand, maar diende als begraafplaats van de vijfde naar de tweede eeuw voor Christus. Tussen deze twee gebouwen is de enige dorpsstraat Ses Paisses ontdekking tot nu toe.
De Vierhoekige Woningen aan het Zuiden
Ten zuiden van Talaiot zijn twee rechthoekige kamers (punt 7 van het plan). In de eerste, met een oppervlakte van 25,7 m² heeft, kunt u de basis van de centrale pijler zien; een huis daar werd ontdekt. Er wordt aangenomen dat dit huis werd bewoond vanaf de vijfde tot de eerste eeuw voor Christus. Het kwam zelfs overblijfselen uit de Romeinse tijd, zoals een lamp, in de tweede helft van de tweede eeuw na Christus. De tweede behuizing, het oppervlak van 37,5 m², twee kolommen aan de binnenkant.
Archeologische opgravingen
De eerste archeologische opgravingen werden uitgevoerd 1959-1963, tijdens de vier seizoenen, onder toezicht van de Italiaanse archeoloog Giovanni Lilliu (1914-2012), aan de Mallorcaanse constructies met die van Sardinië (de Sardijnse Nuraghis) betrekking. Zijn werk richt zich op de opgraving van het centrale deel van het dorp, de Talaiot en alle kamers die eraan verbonden zijn, die de zuilenhal en de vorm van een hoefijzer te markeren. Voor zijn werk, werd Giovanni Lilliu uitgereikt in november 2008, de Gouden Medaille van Artà. Dertig jaar later, in 1990, werd het werk hervat door de archeoloog die Mallorcaanse Javier Aramburu ontdekte een ander gebouw, terwijl het zoeken andere delen van het dorp. Elk jaar sinds 2004, zijn opgravingen gedaan. De huidige opgraving gebied, ten zuidoosten van het dorp, heeft blootgelegd een gebouw in de vorm van een hoefijzer, en bij de ingang van een rechthoekig gebouw gelegen op het zuidoosten. Sommige resten gevonden in Ses Païsses, zoals keramiek en ijzeren voorwerpen uit andere mediterrane beschavingen hebben zeker gemaakt door de Balearische slingeraars (foners), die vanwege hun kunsten met de draagdoek, werden aangeworven als soldaten door de Carthagers tijdens de Punische oorlogen (264-146 voor Christus); honderden van hen vergezeld Hannibal en zijn olifanten over de Alpen in 218 v.Chr.