Toendertijd Byzantijns, wordt een kasteel gebouwd om het dorp te verdedigen.
Het kasteel van de Ridders van Sint-Jan
Het Byzantijnse kasteel werd hersteld en in 1317 door de ridders van Sint-Jan versterkt. Behalve enkele delen van het Byzantijnse vestingwerk, blijft er niets van de periode die aan deze wederopbouw waar de Ridders vele veranderingen brachten en van verbeteringen voorafgaat.
De Franse blazoenen van de ridders sieren nog de voorgevels.
Een lange trap, die langs het Paleis van de Gouverneur vaart, aan de linkerkant, monte aan het kasteeltje van toegang dat een bretèche overwint (hokje aan machicoulis).
Deze monumentale stijgende trap aan de burcht geeft, meteen aan de rechterkant, toegang tot de ruïnes van het paleis van de Commandeur.
Volgt een overgang die die aan de rechterkant van het oude gotische paleis van de Gouverneur, dichtbij de castrale kapel Sint-Jan wordt overwelft, uitloopt.
Een omloop van het paleis van de Gouverneur, blijft er vandaag slechts een omloop aan de zuidwesten hoek en westwaarts.
De wallen die de acropolis van Lindos omsingelen, werden eveneens door de Ridders van Rhodos aan XIIIe eeuw gebouwd.
In 1317, vluchtte er Groot Hoofd de Koeten van Villaret nadat de Ridders het door zijn leven dissolue hadden neergezet.
Zoals de stad van Rhodos, geeft het kasteel zich aan Suleiman in 1522 terug. Het is op 30 december 1522 dat de bewoners van het kasteel zich aan de Turken hebben teruggegeven. Gedurende XVIe eeuw en XVIIe eeuw, heeft het gebruik van kanons de bouw van bastions aan de drie hoeken van het kasteel noodzakelijk gemaakt. Een klein Turks garnizoen bezettend het kasteel tot in 1844, heeft enkele minder belangrijke werkzaamheden van militaire aard tot een goed einde gebracht.
Momenteel bestaat hij uit twee gebouwen (drie in het begin) en door de Deense archeologische taak vernieuwd om als museum te dienen en vervolgens door de Italianen.
De kerk van Panagia
De Byzantijnse kerk van Panagia (Leeg) dateert van XVe eeuw; het is een kerk aan kruisvormige koepel van soort; zij heeft een bodem in zwarte en witte stenen, en zij wordt van fresco's van de XVIIIe eeuw (1779) van de schilder Gregorios van Symi versierd.
Zij werd in 1489 door het Groot Hoofd Pierre van Aubusson hersteld, die een voorportaal er toevoegde.
De kerk van Panagia bevindt zich in het lage deel van de acropolis.