De Dodecanese is een archipel gelegen in het Zuidoost deel van Egeïsche Zee.
De Dodecanese betekent: „twaalf eilanden“ (dodeka nisia, Δωδεκάνησα), maar zij bedragen in werkelijkheid veertien, en zelfs 200 door de eilandjes te tellen; op deze 200 eilanden of eilandjes alleen maar 27 worden gewoond.
De veertien hoofdeilanden zijn: Astipalaia, Halki, Kalymnos, Karpathos, Kassos, Kastellórizo, Kos, Leros, Lipsi, Nissiros, Patmos, Rhodos, Symi en Tilos.
De Dodecanese wordt eveneens Sporades van het Zuiden genoemd.
De oppervlakte: 2 714 km ²
Het aantal inwoners: 200.452 inwoners waarvan meer dan de helft op het eiland Rhodos.
De hoofdplaats van de Dodecanese is de stad Rhodos.
De Dodecanese is een groep eilanden gelegen op het zuidoosten van Egeïsche Zee, tussen de Zuidoost kust van Azië, het eiland Kreta, ten zuiden van Samos en ten oosten van de Cycladen.
Het meest oostelijke eiland van de Dodecanese is het kleine eiland Kastellórizo, gelegen op 170 km van Rhodos, maar geplaatst op alleen maar 3 km voor kust van de Turkse kust, op mi-weg van Cyprus.
De meest noordelijke eilanden zijn Patmos en zijn kleine satellieten Arki en Agathoníssi. Westwaarts bevinden zich Kárpathos en Kássos, die een bruggehoofd naar Kreta, en Astipaliá dichtbij de Cycladen is.
Plaatsen de kruising van beschavingen in de Oudheid door de nabijheid van de kusten van minder belangrijk Azië, de archeologische opgravingen de eerste inwoners van de Dodecanese ten tijde van de prehistorie.
De inwoners van de archipel duren meer van een eeuw na de onafhankelijkheid van Griekenland (1821) verwachten om Griekse burgers te worden.
Na de verovering van Troje, kende de archipel een periode van welvaart en culturele straling met de geboorte van een van de 7 grote wijze van de Oudheid: Kleobulus.