Η ιστορία της Ρόδου μέσα στην αρχαιότητα

«Εκείνοι Λίνδος, Iélyse και του λευκού Camire».

Το Doriens κάνει το κέντρο ενός ακμάζοντος θαλάσσιου εμπορίου οι του οποίου αποικίες σκορπίζονται μέσα σε όλη égéen λεκάνη; το νησί γνωρίζει τότε μια περίοδο της ευημερίας.

Κάμειρος είναι ο πρώτος που χτυπά το νόμισμά του.

Να φύγει από το VIIIe αιώνας πριν το J. - Γ, το εμπόριο και η καλλιτεχνική παραγωγή αναπτύσσονται στη Ρόδο, η οποία διατηρεί σχέσεις με, αφενός Proche-Orient, και επιπλέον με την Αττική και το Κρήτη. Η Ρόδος φαίνεται να είναι ένας των πρώτων περιοχών του Hellade να υιοθετήσει το αλφάβητο.

Ζωή αιώνας πριν το J. - Γ. κυβέρνηση των τύραννων; ο τύραννος ο Κλεόβουλος, ένας των επτά σοφών της ελλάδας.

Στο τέλος της ζωής αιώνας και στην αρχή του Ve αιώνας πριν το J. - Γ, Κάμειρος είναι κάτω από την εξάρτηση Perse. Η πόλη επανακτά την αυτονομία του στο τέλος των πολέμων Médiques, πριν να ενώσει όπως όλο νησί, η ένωση Délos.

Στο Ve αιώνας πριν το J. - Γ, οι τρεις πόλεις έκαναν το μέρος της ένωσης Délos, μια συνομοσπονδία των ελληνικών Κρατών με Αθήνα στο κεφάλι του (471-411). Οι τρεις πόλεις απελευθερώθηκαν Αθήνας στα 412 πριν το J. - Γ.

Στα 411 πριν το J. - Γ, το Spartiates, συμβαλλόμενα μέρη Cnide, ξεφορτώνει σε Κάμειρος με τα 94 καράβια. Σύμφωνα με Thucydide, παίρνονται δια της βίας γρήγορα της πόλης, η οποία δεν ενισχύεται και αναγκάζουν τους πολίτες να αλλάξουν της στρατοπέδευσης

Κατά τη διάρκεια όλο ακόλουθο αιώνα, το νησί περιλήφθηκε μέσα στους ελληνικούς ενδότερους πολέμους. Το δημοκρατικό συμβαλλόμενο μέρος ήταν ευνοϊκό στους Αθηναίους, το αριστοκρατικό συμβαλλόμενο μέρος στο Spartiates, όπως μέσα στο υπόλοιπο της ελλάδας; των 412 στα 370, υπήρξε τις πέντε επαναστάσεις. Τελικά, Rhodiens παίρνει ένα ενεργό μέρος στην επανάσταση των Islander ενάντια σε που ονομάζεται Αθήνα, κοινωνικός πόλεμος (357-355); οι πρίγκηπες φθείρουν εκεί ενθαρρύνουν; που δεν απέτρεψε σύντομα τους rhodiens αριστοκράτες να ρωτήσει τη βοήθεια Αθήνας ενάντια στην τερηδόνα.

Παρόλα αυτά δεν είχαν παρά έναν δευτεροβάθμιο ρόλο μέχρι τη στιγμή που, στα 408 πριν το J. - Γ, οι τρεις δωρίδα πόλεις αποφάσισαν από κοινού, ίδιος ο συντηρώντας την αυτονομία τους, για να ιδρύσουν ένα νέο κέντρο στην nord-est ακρότητα του νησιού που θα ήταν η πρωτεύουσά του: η πόλη της Ρόδου, η οποία δεν θα καθυστερούσε να τους αντικαταστήσει.

Η πόλη της Ρόδου χτίστηκε σε ένα κανονικό πλάνο Hippodamos του κεχριού, ο αρχιτέκτονας των τοίχων Pirée, ένας των πιό μεγάλων αρχιτεκτόνων της εποχής. Η μορφή του ήταν αυτός ενός αμφιθεάτρου που σηκώνεται της θάλασσας προς τη sise ακρόπολη sud-ouest, με ευρείες οδούς και ένα που χρησιμοποιείται ακόμη σύστημα évacuation των νερών σήμερα; στο κάλυμμα, ένα θέατρο; κάτω, δύο άριστα λιμάνια.

Στο θάνατο του Αλεξάνδρου, στα 323 πριν το J. - Γ, οι πολίτες Rhodes επαναστατήθηκαν ενάντια Macédoniens και τους κυνήγησαν.

Η Ρόδος διατήρησε τότε στενές εμπορικές σχέσεις με το βασίλειο των Ptolémées εγκατεστημένο σε Αίγυπτο.

Στα 305 πριν το J. - Γ, ο βασιλιάς Μακεδονίας Antigonos Ι Monophtalmos («μονόφθαλμος») (306-301) εμπιστεύεται στο γιο του ο Demetrios Ι Poliorcète («ο αγοραστής των πόλεων») (βασιλιάς στα 294) η διοίκηση ενός τεράστιου στόλου και λανσάρει μια αποστολή ενάντια στον Αίγυπτο της Ptolémée Ι. Rhodiens αρνείται για να συμμετάσχει σε αυτήν την αποστολή. Η εισβολή ισορροπείται από μια αποτυχία, ο Demetrios Ι δεν φτάνει για να αναγκάσει τις αιγυπτιακές υπερασπίσεις και πρέπει να σταματήσει. Εξετάζει τότε για να καταστρέψει τη Ρόδο που έχει αρνηθεί για να βοηθήσει πατέρα του. Rhodiens πολέμησε με vaillance; Κάμειρος απωθεί τις επιθέσεις, αλλά η έδρα της Ρόδου να διαρκέσει ένα έτος (305-304) και θα ολοκληρώσει στα 304 πριν το J. - Γ. από μια συνθήκη της ειρήνης; Ο Demetrios πρέπει να εγκαταλείψει την έδρα του νησιού.

Όχι μόνο ο στόλος του εμπορίου και του πολέμου της Ρόδου έγινε ένας κύριου Méditerranée, αλλά βρήκαν μέσα στις ναυτικές κατασκευές και την κατασκευή των όπλων και των μονάδων του πολέμου των προσοδοφόρων βιομηχανιών. Επέκτειναν την επικυριαρχία τους στην ακτή γειτονική που ονομάζεται Mineure Ασία, Pérée, και τα νησιά Kasos, Karpathos, Telos, Chalcé.

Γίνοντας γρήγορα ισχυρή και ακμάζουσα χάρη στο εμπόριό του, η Ρόδος γίνεται ένα μεγάλο πολιτικό, εμπορικό, πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο:

• η κυβέρνησή του εμφανίζεται αρκετά επιδέξια pondéré; δύο ετήσιοι prytanes άσκησαν την εκτελεστική εξουσία, βοηθημένος navarques ή των ναυάρχων; ένας Σύγκλητος (Boulh) ετοίμασε τις αποφάσεις που υποβάλλονται έπειτα στην έγκριση της συνέλευσης του λαού.
• σχολείο της ρητορικής του, το που μετονομάζεται μέσα αρχαίο σε τον καθέναν, παρακολουθείται από διάσημους ρωμαϊκούς και ελληνικούς αγορευτές. Eschine, που εγκαταλείπει Αθήνα, άνοιξε εκεί ένα σχολείο η του οποίου μόδα ήταν ιδιαίτερη και επίμονη; στη ρωμαϊκή εποχή ακόμη, ήρθε να μελετήσει τη ρητορική στη Ρόδο; Panaetius, Stratoclès, andronicus, Eudemus, Hiéronyme, Pisandre, Simmias, aristide sont des Rhodiens; Posidonius, ο Apollonius (να δει Apollonios της Ρόδου) κατοίκησε εδώ και πολύ καιρό στη Ρόδο.
• Η Ρόδος γίνεται η πρώτη εμπορική ενδιάμεση στάση ανάμεσα στον Αίγυπτο, Phénicie και την ελλάδα. Χτυπά το καθαρό νόμισμά του. Rhodiens είναι, στο IIIe αιώνας πριν το J. - Γ, οι πιό διάσημοι θαλασσινοί του ελληνικού κόσμου; λειώνουν ένα είδος εμπορικού και του θαλάσσιου δικαιώματος του οποίου κάνουν να αναγνωρίσουν τις κανονάεις.
• καλλιεργεί τις τέχνες και τα γράμματα, και ιδιαίτερα διάσημος για τη γλυπτική και την εικονογραφική τέχνη, που εξωραΐζονται των κτηρίων, των ιερών και των γλυπτικών. Η Ρόδος έφθασε στο απόγειό του μέσα σε αυτόν τον τομέα με τις ζωγραφικές Protogénès (στο IVe αιώνας πριν το J. - Γ) και με τις γλυπτικές Charès (στο IIIe αιώνας πριν το J. - Γ), συντάκτης του διάσημου κολοσσού (β 303-291 πριν το J. - Γ). Στο IIe αιώνας πριν το J. - Γ, οι γλύπτες της Ρόδου τελείωσαν το διάσημο άγαλμα του Laocoon και τους γιους του.
• ενθαρρύνει τον αθλητισμό.

Παρόλα αυτά, ο πλούτος και η πολυτέλεια δεν έσβησαν τις παλαιές ποιότητες του πατριωτισμού, της εργασίας και της σοβαρότητας.

Η Ρόδος γίνεται διάσημη για τον κολοσσό της Ρόδου του (304-292), εργάζεται Charès Λίνδος, που υποδεικνύεται όπως ένας επτά merveilles του κόσμου. Merveille δεν μένει ορθοστάτης παρά soixantaine των ετών; στα 226 πριν το J. - Γ, μια βίαια δόνηση της γης την ρίχνει στην ακαθαρσία. Τα συντρίμια μένουν επιτόπου εννέα αιώνες, μέχρι την ημέρα που οι Άραβες τους μεταφέρουν στην ακτή της mineure Ασία και τους πωλούν.

Εάν ο κολοσσός είναι στο ερείπιο, η πόλη δεν τον είναι λιγότερος, και πολλές πόλεις φίλες στέλνουν μια βοήθεια να την επανοικοδομήσουν; η προσεκτική εξωτερική πολιτική που διεξάγεται από τη Ρόδο αποδεικνύεται payante.

Μαθητής Callimaque Cyrène, συνθέτει ένα μακρύ έπος, τα Argonautiques, το οποίο απομακρύνεται των διδασκαλιών του κυρίου του και στοχεύει να προσεγγιστεί της ομηρικής απλότητας. Απορριφθείς από Callimaque, αυτός exile στη Ρόδο που λειώνει ένα σχολείο της ρητορικής. Συγχρόνως, ξαναδουλεύει το ποίημά του. Επιστρεφόμενος σε Αλεξάνδρια, γνωρίζει την επιτυχία και η Ptolémée Β ο Epiphane τον ονομάζει το διευθυντή της βιβλιοθήκης Αλεξάνδριας, διαδοχικά Ératosthène. Τα Argonautiques εκτιμήθηκαν πολύ Ρωμαίους, και ήταν μια πηγή της έμπνευσης κυρίως για το Valerius Flaccus.

Στο χρόνο των κατακτήσεων της ρωμαϊκής δημοκρατίας στην Ανατολή, η θαλάσσια και εμπορική ανωτερότητα μέσα στις θάλασσες της ελλάδας άνηκε, χωρίςτην αμφισβήτηση, στη Ρόδο, συνδυασμένος των νέων κυρίων του κόσμου. Η εκτύπωση νομίσματος της Ρόδου πήρε μια τεράστια ανάπτυξη και είχε κατά τη διάρκεια τους δύο αιώνες περίπου την πιό ευρεία και πιό γενική κυκλοφορία. Τα rhodiennes κομμάτια αυτής της ηλικίας είναι πολύ κοινά, έχουν για τον τύπο, αφενός το κεφάλι, που σβήνεται όψη της αντιμετώπισης και, του ήλιου, του προστατευτικού Θεού του νησιού και του μυθικού συντάκτη των πρώτων κατοίκων του, άλλος, το σύμβολο που μιλά του τριαντάφυλλου.

Η Ρόδος ζει μια ακμάζουσα εποχή, το νόμισμά του έχει το μάθημα παντού, ο κώδικάς του του θαλάσσιου εμπορίου κάνει το νόμο στις θάλασσες. Αλλά η συμμαχία με Ρώμη συμβάλλει, όπωςγια άλλα μέρη του κόσμου, στην προοδευτική αποδυνάμωση του νησιού, ο οποίος, να φύγει από το IIe αιώνας μετέπειτα το J. - το Γ, γίνεται μια ρωμαϊκή επαρχία. Ρωμαίους, στο IIe αιώνας πριν το J. - Γ, κάνουν Délos ένα τίμιο λιμάνι, το οποίο ανταγωνίζεται Rhodiens.

Στα 189 πριν το J. - Γ, Ρωμαίους, vainqueurs του Antiochus, έδωσαν Rhodiens στην τερηδόνα. Αλλά εκείνοι, που ανησυχούνται των προόδων Ρώμη, θέλησαν, να αμφιταλαντευτούν την επιρροή του και αυτός των βασιλιάδων Pergame ότι βοήθησε, να ακουστείτε με τους βασιλιάδες Μακεδονίας. Μετέπειτα την πτώση Persée, ο ρωμαϊκός Σύγκλητος τους ηνάκτησε την τερηδόνα, τους που δεν αφήνει παρά το Pérée, ο χερσόνησος sise απέναντι του νησιού. Μέσα στον πόλεμο ενάντια σε Mithridate, τα Islander παρέμειναν πιστά στη ρωμαϊκή συμμαχία.

Στα 164 πριν το J. - Γ, η Ρόδος υπογράφει μια συνθήκη της συμμαχίας με Ρώμη. Το θαλάσσιο εμπόριο του νησιού θα είναι πολύ τότε ακμάζον μέχρι τη ρωμαϊκή εισβολή του ΙΟΎ^er αιώνας μετέπειτα το J. - Γ.

Στα 48 πριν το J. - Γ, Rhodiens πήρε πράγματι το συμβαλλόμενο μέρος για το Καίσαρας ενάντια αντλημένο, στρατηγός και ρωμαϊκός πολιτικός άνθρωπος, και ενάντια το ρωμαϊκό Σύγκλητο, και ήταν η αιτία του ερειπίου τους.

Στα 43 πριν το J. - Γ, άλλος στρατηγός ρωμαϊκός, ο Cassius, ένας των δολοφόνων του Καίσαρας, τους κατεδάφισε στη ναυτική μάχη, εισβάλλει στη Ρόδο, έσφαξε τους συμμάχους του Καίσαρας, πάρθηκε δια της βίας των θησαυρών της πόλης και ξύρισε τους ναούς. Αυτή η μάχη συνέτριψε την εξουσία της Ρόδου, αλλά η πόλη διατήρησε ακόμη εδώ και πολύ καιρό το γόητρό του όπως η έδρα της γνώσης.

Η Ρόδος δεν σηκώθηκε ποτέ αυτής της καταστροφής. Τα σχολεία του κράτησαν παρόλα αυτά τη φήμη τους. Tibère στο χρόνο της δυσμένειάς του, κατοίκησε μέσα στο νησί. Αυτή στερήθηκε τελικά της αυτονομίας του από Κλωντ που τον ενσωμάτωσε στην που απελευθερώνεται επαρχία της Ασία (44) πάλι, προσαρτήθηκε οριστικά από Vespasien, 70 μετέπειτα το J. - Γ. κάτω από Κωνσταντίνος, ήταν συνδεμένη στην επαρχία των νησιών και ήταν η πρωτεύουσα επαρχίας.

Κατά τη διάρκεια του τμήματος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, στα 395 μετέπειτα το J. - Γ, Rhodes και τα άλλα νησιά του «Provincia Insularum» είναι συνδεμένων στην βυζαντινή αυτοκρατορία.