Het dorp heeft zijn traditioneel aspect behouden, met een Middellandse-Zee - en plattelandsarchitectuur die door het moderne leven en het spectaculaire kader van een karstique dal wordt gespaard, dat met cypressen wordt bezaaid.
Nochtans wordt het dorp grotendeels, met voorgevels in ruïnes en tuinen opgegeven, wijngaarden en olijfgaarden gelaten verwaarloosd. Het dorp had meer duizend inwoners aan het begin van de XXe eeuw; er blijft vandaag slechts ongeveer 300 erover: de oorzaak is de vernieling ervan van de wijngaard door phylloxéra.
De Parochiale Kerk
De parochiale kerk werd in 1820 in een neo-roman stijl gebouwd, maar later vergroot. Deze kerk bezit een binnenste drie schepen en een grote abside, en presenteert een voorgevel aan drie rozetten die in klaver beschikt.
Maar het is vooral de spectaculaire klokketoren, of eerder campanile, zelfstandige van de kerk, die men sinds de weg opmerkt. Het schijnt surdimensionné voor dit bescheiden dorp en - gebouwd om met de naburige parochies te wedijveren - in de tweede helft van de XXe eeuw (1889). Zijn plannen werden door Ivan Rendić, plus beeldhouwer opgesteld die architect, in een genoeg overbeladen stijl Renaissance, met een dekking in bol van ui vrij weinig in overeenstemming met de dalmate traditionele architectuur. Ivan Rendić zou voor dit project door mécènes, familie Nazor van Bobovišća na Moru gefinancierd worden in; zijn loon voor dit werk zou 24 flessen van „prošek“, een fijne wijn van nagerecht geweest zijn, die die men aan het keizerlijke hof van Wenen dronk.
De Kapel Onze Lieve Vrouw Stomorica (Crkva Gospa Stomorica)
In het gehucht van Nerezine, geplaatst op het Noord-Westen van het dorp van Ložišća door in de richting van Mirca te gaan, bevindt de romane kapel zich van Stomorica (vervorming van het latijn Sancta Maria). De kapel werd aan XIIe eeuw op een plaats gebouwd waar overblijfsels van Romeinse bouw werden ontdekt.
De Brug Franz Joseph (Most Franje Josipa)
Op de weg die tot de kapel Onze Lieve Vrouw Stomorica leidt, ontmoet men een schilderachtige brug - een nieuwsgierigheid op dit eiland zonder water. Deze brug van steen bevindt zich onderin het Grote Dal (Veli Dolac), een dal waar vroeger een benoemde rivier Elafuza goot of Bretanida. De brug werd aan de XIXe eeuw door hethongroise bestuur gebouwd; de inwoners benoemen het daarvoor - en een beetje ironisch - de Brug Franz Joseph.