De stad Inca in Majorca

Inca is een industriële stad waarvan de specialiteit de industrie van het leer, in het bijzonder van de schoen is. De stad is vrij treurig en weinig aantrekkelijk op toeristenniveau; zij verlevendigt zich een beetje de donderdag, dag van de markt, en voor de jaarbeurs van de Goede Donderdag (Dijous Bo), wanneer horden van toeristen door de bussen van de reisbureaus worden gestort.

De stad is bijna halverwege tussen Palma van Majorca, aan 35 km aan het zuidwesten (een dertigtal minuten in auto-industrie), en Alcúdia, aan 24 km aan het noordoosten.

De gemeente van Inca is vlak bij de gemeenten van Binissalem, Lloseta, Selva, Campanet, Búger, Sa Pobla, Llubí, Sineu, Costitx en Sencelles.

De stad bezit, immers, geen groot aantal historische monumenten; nochtans heeft zij, deze laatste jaren, inspanningen geleverd om haar historisch centrum te valoriseren, door het automobielverkeer in enkele straten te verbieden en door oude woonplaatsen te vernieuwen. Men kan aldus aangenaam langs het rondlopen Carrer Major tot het Plaça de Santa Maria Major, waar zich parochiekerk van dezelfde naam, maar ook enkele vrij vredige terrassen van koffie bevindt.

Het historische centrum verbergt eveneens enkele herenhuizen, gemakkelijk herkenbaar aan hun toegangen aan bogen van steen. Het is eveneens in deze wijk dat men „cellers” kan ontdekken, van de typische restaurants, geplaatst in oude kelders aan wijn, die een traditionele keuken van Majorca voorstellen.

De bouw van de huidige Belangrijkste kerk Sint-Maria duurde meer dan 180 jaar en was beëindigd slechts in 1893; zijn architect was Hoofd Jaume Blanquer.

De kerk van Santa Maria la Major is een kerk van typische barokke stijl van Majorca, met een voorgevel vrij sober, doorbraak van een rozet en geopend door een neoclassicistische portaal, zonder versiering, overwonnen van een tweede kleinere oculus. Op de rechte kant zet de klokkentoren op, die van XVIe en XVIIe eeuwen dateert, die zich het Plaça de Santa Maria la Major wacht van een sierlijke galerij heerst.

Het binnenste van de kerk verbergt enkele meesterwerken, met name een gotische verf op paneel dat het Lege Marie vertegenwoordigt, werk van XIVe eeuw van Joan Daurer (1373). Deze verf - De oudste verf van Majorca - is zichtbaar dichtbij de doopkapel.

Een ander opmerkelijk werk is het Belangrijkste standbeeld van Sint-Maria, dat door de Picardisch beeldhouwer wordt gebeeldhouwd, Pierre de Saint-Jean (Pere de Sant Joan) naar het eind van XIVe eeuw of het begin van XVe eeuw.

Men kan eveneens opmerkelijke altaarstukken van de Renaissance zien: het altaarstuk van „de Naam van Jezus” (retaule del Nom de Jesús) van 1587, spannen zich van Gaspar Homs in, en het altaarstuk van „heilig Petrus” (retaule de Sant Pere) van XVIe en XVIIe eeuwen; en van de altaarstukken van barokke stijl: het altaarstuk van „Heilig Christus” (retaule de Sant Crist) van 1667 en het altaarstuk van „heilige Sebastiaan” (retaule de Sant Sebastià) van de XVIIe eeuw.

De hof van het klooster is van vierkante vorm; hij is met een boog van zeven bogen in vol buigt op de vier kanten omgeven; te midden van het klooster bevindt een put zich van barokke stijl van de XVIIIe eeuw (1747).

De kerk van Sant Francesc is een gebouw aan de ontdaan van stijl, met een alleen maar gesierde voorgevel van een grote rozet en grote volutes aan de top. Het binnenste is aan één schip, dat in zes afdelingen wordt verdeeld, met zijkapellen.

De kerk verbergt een schat: een standbeeld van „De Maagd van de Gunst” van XVIe eeuw, werk van de beeldhouwer en schilder Gabriel Mòger, de Mare de Déu de Gràcia. Men kan een altaarstuk van Renaissancestijl, retable van „de Onbevlekte Opvatting” (retaule de la Puríssima Concepció) van XVIe en XVIIe eeuwen, evenals een afbeelding van „De Maagd van de Verwachting” (Mare de Déu de l’Esperança) van de XVIIe eeuw eveneens zien.

Het klooster van Sant Francesc bevindt zich ten zuiden van de kerk Sint-Maria de Meerdere aan het einde om het Carrer de Sant Francesc, tussen het Carrer del Vent en het Carrer Blanquerna.

Het binnenste omvat een enig schip, in vijf afdelingen en glazuur van een gewelf in wieg wordt verdeeld, met een apsis en van de rechthoekige zijkapellen dat in elke afdeling van het schip; deze kapellen, die door bogen en glazuur van gewelven in wieg worden geopend, bevatten kunststukken van grote waarde:

• de kapel van de Rozenkrans (Capella del Roser), waarvan de bouw in 1666 begon, is de vijfde kapel aan de linkerkant door in te gaan; zij wordt van een gewelf in wieg bedekt. De kapel van de Rozenkrans bevat een opmerkelijk barok altaarstuk, hoewel wat overbelasten engelen, bloemen en vruchten; dit altaarstuk van „De Maagd van de Rozenkrans” de datum van XVIe eeuw en is van de Belangrijkste parochie van Sint-Maria afkomstig. Zij is het werk van Gaspar Homs, een van de belangrijkste schilders van Majorca van XVe eeuw, die men als maniëristische kan bepalen. De centrale tabel van het altaarstuk dat toont de Maagd van de Rozenkrans aan heilig Dominicus en heilige Katelijne van Sienna geeft; rond de centrale tabel worden de vijftien geheimen van de rozenkrans vertegenwoordigd. In het centrale deel van de top, ziet men de gedaante van God de omgeven Vader van wolken en het Heilig-Geest die in duif worden vertegenwoordigd. Interessante getwiste kolommen, die van druiven en vijgenbladeren worden versierd, begeleiden het beeld van de heilige predikant. Op de kanten, vindt men de beelden van Heilig Bartolomeüs (met het symbool van klank martelaarschap: het mes waarmee hij levendig werd gevild), en van Heilig Matteüs, eveneens met een lans die van zijn martelaarschap symbool zit. In de top van het altaarstuk bevindt de gedaante zich van Heilige Baard, die door kleine getwiste kolommen, kleurrijk wordt begeleid, vol van bloemen en vruchten. In de predella, kan men, aan het midden, het verschijnen van de Maagd Maria aan heilig Dominicus en op de kanten zien, heilige Abdon en heilige Senen, de heilige werkgevers van de stad Inca, en heilige Christoffel met het Kind Jezus.
• de kapel van heilige Vincent Ferrer (Capella de Sant Vicenç Ferrer) - De derde kapel aan de linkerkant door in te gaan - van een altaarstuk van 1676, eveneens van barokke stijl wordt gesierd. De centrale tabel van het altaarstuk toont de broer Vicenç Ferrer in Dominicaanse kostuum die aan Inca preekt; Vincent Ferrer had vier preken aan Inca in oktober 1413 uitgesproken.
• een ander barok altaarstuk is het altaarstuk van Ziel (retaule de les Ànimes), van de XVIIe eeuw. Het altaarstuk van Ziel, kleiner dan beide eersten, bevindt zich in de eerste kapel aan de rechterkant. In de centrale nis bevinden Heilig Christus zich, en, op genoteerd, de beelden van heilige Cosmas en heilige Damian en, in top, een Dominicaanse heilig. In een kleine holte van predella, vindt men een beeldhouwwerk van de Pieta, polychrome beeldhouwwerk van het eind van de XVIIe eeuw.

Naast de kerk van Sant Domingo bevindt het klooster zich, dat in de eerste helft van de XVIIIe eeuw wordt gebouwd (1730). Dit mooie klooster is van vierkante vorm, met op de vier kanten van de galerijen die door zeven gedrukt gebogen zijn gesloten, in handvaten van mand, gesteund op kolommen van steen aan Ionische circustenten. De vier galerijen worden door een plafond aan duidelijke balken, met, aan elke hoek, een gewelf van graat bedekt.

In 1835, werd Dominicaans door de antiklerikale regering van de vrijmetselaar Mendizábal uitgewezen. Vanaf deze datum kende het klooster van Sant Domènec een verschillend gebruik: hij werd als gevangenis gebruikt, en het sierlijke klooster werd zelfs als arena voor stierengevechten gebruikt. Hij beschermt vandaag gemeentelijke diensten, de gemeentelijke bibliotheek en een toonzaal.

Het klooster van Sant Domingo bevindt zich in het begin Avinguda de les Germanies.

Het klooster Sint-Bartholomeüs behoort tot de Orde van de Kluizenaars van Sint-Hiëronymus, en aan het begin van XVIe eeuw, in 1534 gebaseerd. De huidige gebouwen dateren van het eind van de XVIIe eeuw (1667-1702) en zijn in de barokke stijl van het tijdperk. Het portaal, met een rondboog, geeft toegang tot een sierlijk klooster met een oude netelboom en een put. De kerk heeft een enig schip, dat in vier afdelingen, en van zeer kleine zijkapellen wordt verdeeld. Het klooster bezit bovendien een uitgebreide tuin.

Het kleine museum van het klooster Sint-Bartholomeüs behoudt belangrijke kunststukken: „het Heilig-Christus van het Bloed” (Sant Crist de la Sang)), XIVe of XVe eeuw; de barokke altaarstukken van „De Maagd van de Kandelaar” (retaule van de Mare de Déu del Candeler) en „de Heilige Familie” (retaule de la Sagrada Família) van de XVIIe eeuw; twee gotische panelen door Pere Terrencs, van XVe eeuw, en van kostbare verven van Llopis en draden, van XVIe eeuw.

Een groep Moren, die door hun benoemd hoofd Xuaip worden geleid, hadden zich in de bergen van Serra de Tramuntana ingehouden en de nieuwe christelijke kolonisten rond Inca geterroriseerd. Koning Jaume Eerste kwam de Veroveraar in persoon het probleem oplossen; maar door een groep deze plunderaars na te jagen, gleed het paard van de koning uit op de nat gemaakte rots en liet een groef in de vorm van klomp. De koning herstelde zich prompt en sneed in stukken de plunderaars, waarvan hij wordt gezegd dat de grootste stukken die bleven de oren waren.

Men kan op de rots, dichtbij het memorandum, een spoor zien dat op het merk van een klomp van paard lijkt. Men bereikt het memorandum in het Carrer des Monges na het klooster van Sint-Bartholomeüs dat, vervolgens door aan de rechterkant in het te richten Carrer dels Molins doorgaat (Straat van de Molens); het memorandum van Sa Pota del Rei bevindt zich aan het einde van de straat, in het openbare park van Serral de ses Monges.

De plaats biedt een mooi standpunt over Serra de Tramuntana aan.

Om de huiskapel van Sint-Magdalena te bereiken sinds Inca, kan men de weg Ma-13 in de richting van Alcúdia nemen, vervolgens een kleine nauwe weg aan de rechterkant nemen die tot de top van de heuvel, aan 305 m van hoogte stijgt.

De bouw van Ermita de Santa Magdalena gaat tot XIVe eeuw terug; het gebouw van oorsprong was van gotische stijl, maar weer opbouwt en werd vergroot sindsdien. Hij presenteert een voorgevel van een grote eenvoud, met portaal aan een rondboog en een roosvenster; de voorgevel wordt van een klokkentoren overwonnen. Binnen wordt het enige schip in vier afdelingen door bogen diafragma’s verdeeld; het schip wordt van een plafond aan caissons hout bedekt.

Het terras van de top van Puig de Santa Magdalena biedt bijna een panoramisch gezicht op het heel eiland aan:

• aan het noorden, strekt het standpunt zich tot de bessen van Alcúdia en Pollença uit ;
• westwaarts, op Serra de Tramuntana;
• aan het zuidwesten, sinds het restaurant, beheerst de berg de stad Inca;
• enkel het standpunt naar is wordt belemmerd door de gebouwen van de huiskapel en door de vegetatie.

Inca kende een belangrijke ambachts- en industriële ontwikkeling in de loop van de XIXe eeuw, met, met name, de ontwikkeling van de schoenindustrie.

Aan XIVe eeuw, woonden twee soorten werkplaatsen samen en vulden zich aan: die van de looiers die de leren onbewerkte huiden behandeld en gekleurd veranderden, en die van de schoenmakers die de schoenen vervaardigden. Vanaf XVIe eeuw echter, begon een leer van betere kwaliteit uit de Nieuwe Wereld ingevoerd te worden, en talrijke looiers duren hun activiteit ophouden. Aan de XVIIe eeuw in 1652, trof een epidemie van pest de stad Inca, waarvan 2000 van de 5000 inwoners in enkele maanden stierven; het was een nieuwe slag die aan de ambachten van de schoen wordt gedragen.

Het is slechts tegen halverwege de XIXe eeuw dat de vervaardiging van schoenen een opleving kende en een echte industrie, dank zij de rationalisatie van de technieken en de mechanisatie van de vervaardiging, met name door het gebruik van machines aan stoom werd; maar deze veranderingen zetten aan de werkloosheid talrijke schoenmakers.

Inca bezit een museum van de schoen, geplaatst in een oude kazerne van de stad, gelegen van de overkant van de Spoorwegen, Avinguda del General Luque, op de linkerkant van de laan na onder de brug van de Spoorwegen voorbijgegaan te zijn. Men kan er een tentoonstelling van machines en onderwerpen zien in verband met de schoenindustrie. In het centrum bevindt een memorandum zich dat aan de schoenmakers van Inca wordt gewijd.

Het adres: Plaça d’Espanya, 1

De telefoon: 00 34 971.880 105

De Jaarbeurs van Inca (Fira d’Inca) houdt zich eens per jaar de dag van „Dijous Bo” (Goede Donderdag), de vierde donderdag na de zondag die het feest van Sint-Lucas (18 oktober) volgt… in het algemeen de derde donderdag van november. De dag voor Dijous Bo vindt Dimecres Bo (Goede Woensdag) plaats, waarin van de concerten en andere culturele of feestelijke gebeurtenissen plaatsvinden, en die met een stuk vuurwerk afloopt. De Fira d’Inca trekt meer dan 100000 bezoekers aan.

Kamperen, heeft een internationaal bekend merk van Majorca van schoenen, een winkel van fabriek in industriezone:

Het adres: Poligon Industrial s/n

De uren: van 10:00 aan 20:30, van de maandag aan de zaterdag

De telefoon: 00 34 902 364 598

De plaats op het Weefsel: www.camper.com

Farrutx:

Het adres: Poligon Industrial, 2

De telefoon: 00 34 971 659 289

De plaats op het Weefsel: www.farrutx.com

Ballco: Het adres: Carrer de Vicente Ensenat, 87; De telefoon: 00 34 971 500 810; De plaats op het Weefsel: www.ballco.com

Barrats: Het adres: Avinguda del General Luque, 480; De telefoon: 00 34 971 500 803; De plaats op het Weefsel: www.barrats1890.com

Carmina: Het adres: Avinguda de Jaume II s/n; De telefoon: 00 34 971 880 938; De plaats op het Weefsel: www.carminashoemaker.com

Lottusse: Het adres: Avinguda de Jaume II s/n; De telefoon: 00 34 971 507 988; De plaats op het Weefsel: www.lottusse.com

Munper: Het adres: Avinguda de Jaume II s/n; De telefoon: 00 34 971 881 000; De plaats op het Weefsel: www.munper.com

Yanko: Het adres: Carrer de Binissalem, 51; De telefoon: 00 34 971 507 595; De plaats op het Weefsel: www.yanko.com

Het vertrek: een trein alle uren van Palma aan Inca; een trein alle uren van Inca in Manacor of Inca aan Sa Pobla

Het tarief: eenvoudig voor Palma gaan, ongeveer 5 €

De telefoon: 00 34 971 752 245

De Cellers, gelegen in sommige van de oudste gebouwen van de stad, dienen van de traditionele schotels van Majorca zoals „een sopes mallorquines” (soepen van Majorca), van „tombet” (soort ratatouille) en „gató d’ametlles” (taart aan de amandelen).

Naast het Can Ripoll de Celler Can Ripoll bevindt, die cellier van dit herenhuis was; het is een enorme kelder die van een hoog plafond van balken wordt bedekt, die op rondbogen van steen berusten. De kelder is vrij diep en men moet een trap naar beneden gaan om de zaal van het restaurant te bereiken; deze zaal beschikt over eenvoudige tafels in hout, bereid voor reusachtige vaten van eik die geacht meer dan 200 jaar hebben zijn. Het beschikt celler eveneens over een terras in de patio.

De maaltijden zijn stevig en voorbereid met verse producten van de markt; de schotels zijn klassiek van de keuken van Majorca: het speenvarken, de hersens van lam, verse vissen, aubergine, soep van bonen, paella en, natuurlijk, typte.

Het Celler Can Ripoll bevindt zich in het centrum, ten westen van de kerk Sint-Maria de Meerdere, Carrer de Jaume Armengol, aan het nummer 4.

De uren: van de maandag aan de zaterdag, 9:30 aan 16:00 en 19:30 aan 23:30.

De prijs: van 20 tot 25 tellen €.

De telefoon: 00 34 971 500 024

Het adres: Carrer de La Pau, 16

De uren: van de maandag aan de donderdag, 12:30 aan 16:00 en 19:00 aan 23:00

De prijs: van 20 tot 30 tellen €.

De telefoon: 00 34 971 500 049

De specialiteiten: speenvarken, schouder van lam die met aubergine en sobrasada worden gevuld, gekonfijt van kabeljauw aan de olijfolie.

Het adres: Carrer de La Pau, 39

De uren: van de maandag aan de vrijdag, 13:00 aan 16:00 en 19:30 aan 23:00

Prijs; rond 25 of 30 €.

De telefoon: 00 34 971 501 261

De plaats op het Weefsel: www.celler-canamer.es