De stad Alcudia in Majorca - De Romeinse ruïnes van Pollentia

De archeologische site bevindt zich aan de rand van het centrum van Alcúdia, in het graafschap van de Raiguer, ten noorden van Mallorca.

Tijdens de islamitische bezetting, de Romeinse stad - die weinig meer dan een herinnering was - werd genoemd Bullansa.

In het Catalaanse Spaans Pollentia schrijft Pol·lèntia.

De Romeinse stad Pollentia had twee havens, een ten noorden van de baai van Pollença en de andere, de grootste haven van de twee havens, gelegen ten zuiden van de stad, langs de bestaande haven van Alcúdia, Port d’Alcúdia. Beide havens wist een belangrijke commerciële activiteit.

De weinige ruïnes van Pollentia is buiten de middeleeuwse muren van de moderne Alcúdia, tegenover de kerk van Sint-Jakobus (Església de Sant Jaume).

Bijna alle stenen van de site zijn geplunderd door de mensen door de eeuwen heen, en het is niet langer mogelijk om de lay-out van de oude hoofdstad te onderscheiden. In 1963, verklaarde de Spaanse regering beschermde archeologische site een terrein van de Romeinse stad: geen gebouw kan nu worden gemaakt. In 1973, de staat begon het proces van onteigening en kocht afzonderlijke percelen; ver achttien panden werden gekocht door de Staat; slechts zes zijn nog steeds in particulier bezit.

Het bezoek begint in het noorden door de ruïnes van de woonwijk „Sa Portella, "vooral door de zogenaamde huizen „Hoofd van Brons" en „Twee Schatten" " opgegraven 1957-1962; 200 m naar het zuiden ligt de ruïnes van het forum, die het onderwerp van een opgraving campagne in de vroege jaren 1980 was; daar ontdekten de fundamenten van burgerlijke en godsdienstige, het belangrijkste gebouw is de tempel gewijd aan de triade Jupiter, Juno en Minerva. Aan de zuidelijke rand van de stad bezoeken we de kleine Romeinse amfitheater uit de vroege eerste eeuw voor Christus.

Na een bezoek aan de archeologische site, kan een bezoek brengen aan het Monografische Museum van Pollentia, in de buurt, die de meeste van de voorwerpen ontdekt Pollentia heeft.

Opgravingen - tussen 1957 en 1961 - opgegraven de ruïnes van drie huizen aan weerszijden van deze kanalen: noordoosten, het best bewaarde huis, het Huis van de Twee Schatten ; zuidoosten, het Huis van de Hoofd van Brons, grotendeels beperkt; noordwesten, het Huis van het Noordwesten, geamputeerd door de bouw van een verdedigingsmuur; zuidwest was het vinden van een vierde huis is volledig verdwenen.

De wijk Sa Portella werd gebouwd tijdens de republikeinse periode van Rome, maar tijdens de keizertijd (eind eerste eeuw voor Christus - eerste eeuw na Christus) werd gerenoveerd, op het hoogtepunt van de stad Pollentia. In de derde eeuw een versterkte muur werd gebouwd rond de kern van Sa Portella; deel van de muur is nog zichtbaar.

Sa Portella was een patriciër woonwijk; andere huizen, meer bescheiden, waren in de buurt van het forum of in andere delen van de stad Pollentia. Ten zuiden van Sa Portella was een vierde huis, bekend als het Huis van Polyhymnia.

De muur bestond uit twee muren van grote stenen, waarvan interval was gevuld met kleine stenen en aarde. De buitenwand bestond uit negen lagen stenen, geregeld onregelmatig. Een deel van de wand wordt gehandhaafd; Het heeft een lengte van honderd meter en bevat geen deur of schakel; muur doorsnijdt het Huis van het Noordwesten, wat aangeeft dat de muur werd gebouwd om slechts een kleine enclave van de stad te beschermen; buiten de muur waren veel lege huizen. Pogingen om de resten van de muur te ontdekken in de velden ten zuiden van Sa Portella gevestigd waren niet succesvol.

Tijdens de crisis van de derde eeuw de bevolking van de stad trokken zich terug in dit kleine enclave, hetgeen duidt op een afname van de bevolking van Pollentia. De muur kon niet verhinderen dat de stad uit worden genomen en vernietigd door de Vandalen.

Het huis van de Hoofd van Brons dankt zijn naam aan de ontdekking van twee stukken van de schat ontdekt geld in twee verschillende kamers in het huis tijdens opgravingen tussen 1958 en 1960. De eerste schat omvat munten van de derde eeuw na Christus: achttien munten, met inbegrip denier beeltenis van de keizer Caracalla (188 AD - AD 217) tot sestertiën (249-251) naar de beeltenis van de keizer Trajanus Decius (Traianus Decius) (201 AD - AD 251). De tweede schat dateert uit de late vierde eeuw na Christus. Deze schatten zijn waarschijnlijk verborgen in tijden van groot gevaar.

Het huis van de Twee Schatten is de best bewaarde van de drie huizen (domus) blootgelegd bij Sa Portella. In aanvulling op de twee sets van valuta’s, het zoeken produceerde vele archeologische materiaal en het toelaten om de verschillende onderdelen van de structuur te onderscheiden.

Het huis had de typische plattegrond van het Romeinse domus: het werd georganiseerd rond een binnenplaats, het centrale atrium. Zijn belangrijkste gevel naar het zuiden, opende op de Straat van de Zuilengang (Carrer Porticat / Calle Porticada) door een veranda (genaamd ostium); kolommen die de veranda ondersteund werden behouden. Een portiek loopt langs de voorkant van het huis.

Tien stukken werden rond het atrium; elk stuk had een specifieke functie:

• in het centrum, tegenover de zaal, was de tablinum waar de heer des huizes (dominus) werken en het ontvangen van bezoekers;
• aan de linkerkant, op het noordwesten, een uitgestrekt triclinum of eetkamer (de triclinum werd verdeeld in vier delen in een volgende periode); gerechten van triclinum dragen verschillende namen afhankelijk van het gebruik: vasa escaria voor voedsel, vasa potoria om te drinken, en vasa ministeria voor de dienst; maar vaak de Romeinen aten buiten in het atrium;

• aan de zijkanten van het atrium was de meest intieme delen, de cubicula (een cubiculum was een slaapkamer) en de lavatoria of badkamers;
• andere delen zijn geïdentificeerd: de keuken (culina) en een cellier (despensa) waar bepalingen werden opgeslagen in amforen. Gerechten gebruikt in culina, bestaande uit gereedschap gebruikt voor het koken, voedsel bereiden en schoonmaken, werd vasa coquinaria genoemd.

Parts - vrij groot - waren op de rechtervleugel van het huis (ala), geen communicatie met de rest van het huis; werd bereikt van de straat die langs het eiland naar het oosten; uit materialen die zijn ontdekt, moet men een winkel (taberna), waarschijnlijk gehuurd door de eigenaar van het huis.

Het Casa dels Dos Tresors werd gebouwd in de eerste eeuw na Christus, ten tijde van keizer Augustus; tijdens de volgende eeuwen onderging diverse renovaties. Het huis schade heeft geleden tijdens het derde kwart van de derde eeuw, en ervaren grillige bezetting tot het einde van de vierde eeuw of begin van de vijfde eeuw na Christus.

Het huis dankt zijn naam aan de ontdekking van een bronzen kop van een jong meisje (Cap de Nina / Cabeza de Niña); dit hoofd van brons werd ontdekt in een stapel vuilnis in een kamer ten noorden van het huis. Deze kleine kop - 14,4 cm - is gedateerd tweede eeuw na Christus; het wordt blootgesteld aan het Monografische Museum van Pollentia.

Het Huis van de Hoofd van Brons werd gedeeltelijk geamputeerd door een onvoltooide bouwproject in Alcúdia, een eindstation van de spoorlijn Palma naar Inca in 1936. Het zuidelijke deel van dit prachtige huis is verdwenen slechts acht stukken, gerangschikt rond een zuilengalerij hof van tien kolommen waren in goed genoeg staat om te worden doorzocht. Het huis bevatte ook twee winkels (tabernae); een gezicht naar de Noord-Zuid straat (Carrer Nord-Sud / Calle Norte-Sur) straat en de andere op de straat langs de oostkant van de insula.

Archeologen dateren de bouw van het Huis van de Hoofd van Brons midden van de eerste eeuw voor Christus, tijdens de Republikeinse tijdperk; Het is gerenoveerd in de hoogte van de stedelijke stad, de keizerlijke periode (late eerste eeuw voor Christus - eerste eeuw na Christus); Het bleef in bezet tot de vierde eeuw na Christus toen het werd verlaten na een brand.

Van de drie huizen van Sa Portella, het Huis van het Noord-Westen is een waarvan de resten zijn minder goed bewaard gebleven; Inderdaad, werd het huis geamputeerd door de bouw van een verdedigingsmuur in het laatste kwart van de derde eeuw na Christus; deel van de muur, 5 m breed, is gebouwd op de fundamenten van het huis, snij het ​​in twee door een passerende westen van het impluvium en achter de achterwand van de twee online winkels. Er is slechts een fragment van de muur op dit punt.

Zo, een motto, ingeschreven op de stele ere voetstuk - 94 cm hoog, 59 cm breed en 54 cm dik - wit marmer, werd ontdekt 19 november 1862 op grond van Camp d’en França:

L[UCIO] VIBIO L[UCII] FIL[IO] VEL[INA TRIBU] NIGELLIONI AEDIL[I] IIVIRO BIS MARITO OPTIMO SUO MANLIA FABIANA UXOR ET VIBI MANLIANI FIL[II] NOMINE SUA PECUNIA POSUIT L[OCUS] D[ATUS] D[ECRETO] D[ECURIONUM]

"Om Lucius Vibius Lucius de stam Velina van de Nigellius, aedile en duumvir voor haar uitstekende man, zijn vrouw Manlia Fabiana en namens zijn zoon Vibius Manlianus met zijn geld werd opgericht, waar wordt gegeven door decreet decurions. "

Cibal # 27 (Corpus de las inscripciones baleáricas hasta la dominación árabe).

Het pand Ca’n Reynes werd door de regering gekocht, en, in 1980, begonnen de opgravingen van het forum van Pollentia. De ontdekking fundamenten van openbare gebouwen en inscripties fragmenten bevestigd dat dit is het forum, het hart van het leven van de Romeinse stad. De ruïnes van verschillende gebouwen werden geïdentificeerd: een belangrijkste tempel gebouwd naar het model van het Capitool in Rome, twee kleine gewijd aan onbekende goden heiligdommen, een portiek waarachter waren winkels (tabernae), een gebouw dat de curie kan evenaren en cetera. We vonden ook veel ere-inscripties, waarvan sommige inmiddels worden tentoongesteld in het Monografische Museum van Pollentia.

De bouw van het forum begon rond het begin van de eerste eeuw voor Christus; Capitool en winkels waren westen de eerste gebouwen. Vier jaar later, op het gebied van het forum werd verwoest door een grote brand in de late derde eeuw na Christus, rond het jaar 270-280, maar bleef, zo lijkt het, om gebruikt te worden in de vierde eeuw. In het midden van de vijfde eeuw vestingwerken werd gebouwd, die de stenen van de oude gebouwen. Tijdens de Hoge Middeleeuwen, was het gebied van het forum in de steek gelaten en diende grote necropolis.

ç Poging om het forum in de vijfde eeuw na Christus te reconstrueren met de versterkte aan de onderkant.

Het forum site is voor het publiek geopend in 2002, maar archeologische opgravingen blijven tijdens de zomermaanden, en we zien nu beschermd tegen de elementen door zeildoek gebieden; sommige overblijfselen ontdekt gebouwen werden geconsolideerd met beton om verdere erosie te voorkomen.

Het merendeel van de stenen blokken van het Capitool werden gestolen voor hergebruik: de ruïnes van de tempel blootgelegd alleen behouden het podium, de fundamenten van de noordelijke muur, en delen van het oosten en westen muren, en de fundamenten van cellae drie kolommen van de pronaos. De muren zijn gemaakt van bakstenen, boven stichtingen in zandsteen gemonteerd. De architraaf en het dak zijn gemaakt van hout. Het podium van de tempel was ongeveer 23 m bij 17 m.

Deze resten zijn voldoende om het algemene plan van het gebouw te reconstrueren. Het Capitool van Pollentia was een tempel met drie cellen (cellae) kan worden gewijd aan Jupiter (cella van het midden, groter) en aan Juno en Minerva (cellae van de kanten), klassieke Capitolijnse drietal. De cellae werden voorafgegaan door een vestibule (narthex) dubbele zuilengalerij, een colonnade van vier kolommen aan de voorkant, en een colonnade van twee kolommen achter. Aan de zuidzijde (voorzijde) zijwanden zijn breder, waardoor er een ruimte waar het een trap had kunnen zijn.

ç testen reconstructie van het Capitool, de kleine tempel I en eiland winkels in het westen, in de eerste eeuw na Christus.

Het Capitool van Pollentia gedateerd eerste eeuw na Christus, hoewel de bepaling is een beetje archaïsch voor deze tijd. Hij begon in de derde eeuw in verval vallen, maar cellae misschien in gebruik bleef in de vierde eeuw.

Opgemerkt dient te worden dat er geen vroegchristelijke graf werd opgegraven in het gebied van het Capitool, terwijl er rijen van graven zuiden, oosten en noorden van de tempel.

Buurt werd gevonden een kuif zandsteen groente decoratie.

In de buurt van dit gebouw fragmenten van een inwijdingsdiensten inscriptie ontdekt:

"AVG[VSTI] LEG[ATUS] PRO PR[AETORE] F[ACIENDUM] C[VRAVIT] […]RO LEG[…] DEDICAVIT”

(Het legaat van Augustus als praetor heeft opgericht…)

Het Gebouwtje bevindt de Kleine Tempel II is 8,70 m ten zuiden van Tempel I. Het is een rechthoekig gebouw oost-west georiënteerd; het heeft een basisvormstuk ongeveer 40 cm aan de zuid-en oostzijde van het gebouw.

Deze constructie is interessant omdat het de enige site-structuur waarvan de zijden zijn gericht op de kardinale punten, terwijl de stadsplattegrond zuid-oost naar noord-noordoost georiënteerd is.

Archeologen vermoeden dat dit gebouw was het voormalige altaar van de set-up bij zijn schepping stad. Als dit het geval is, dit altaar is het oudste gebouw op het forum.

Een andere hypothese is dat het een auguraculum, een tempel waar de auguren maakten hun voorspellingen door het observeren van de hemel en de vogels zou zijn; het effect auguracula werden georiënteerd naar de kardinale punten.

Ontdekt een trap tussen de twee winkels in het noorden en het zuiden van twee winkels geeft aan dat het bouwen van een vloer. Elke winkel heeft een ruime entree van de portiek van het forum; met uitzondering van de tweede winkel noorden drempels winkels werden gegraven om een ​​houten deur te ontvangen.

Het begin van de bouw van deze winkels dateert van de Republikeinse tijdperk, in de late tweede eeuw voor Christus, en het gebruik ervan duurde tot de derde eeuw na Christus, toen er een verschrikkelijke brand die de oorzaak zouden kunnen zijn het verlaten van het forum.

Andere winkels en werkplaatsen waren in de straten (Carrer Oest) gelegen aan de achterzijde van de vier winkels. Ten zuiden van de winkels was een grote bestrating, zei „opus sectile” (inlegwerk van steen), ongeveer 8 m bij 7,50 m. De stenen muren rondom deze bestrating werden allemaal gestolen, en het is moeilijk om te weten hoe het werd gebouwd; Misschien is de curie.

Ten noorden van het Capitool was een grote straat, en aan de noordzijde van de straat, was er een andere groep van winkels. Slechts een van deze winkels terwijl een ander doorzocht. Tussen deze bedrijven en de tempel was er een enorme rechthoekige toren gebouwd met hergebruikte blokken, waarvan een groot deel zou kunnen komen van het Capitool. De toren maakte deel uit van een fortificatie systeem dat werd gestart, maar misschien nooit voltooid, en archeologen hebben voorlopig gedateerd in de late vijfde eeuw.

De wand bestaat uit twee wanden van gehouwen stenen blokken goed, sommige gerecycleerd uit eerdere gebouwen. In sommige delen inbreuk maakt de muur op bestaande structuren zoals de wanden van de noordgevel van het blok van de winkels ten westen van het forum, of op de noordelijke muur van het Capitool.

Aan de noordkant van de muur staat een massieve rechthoekige toren, met drie duidelijk omschreven zijden (oost, noord en west). De noordkant van de toren is ongeveer 4.80 m lang, terwijl de oost-en westzijde zijn ongeveer 3.20 m.

Het theater werd gegraven op de helling van een heuvel, te profiteren van de natuurlijke topografie tot opgraving van de rots te minimaliseren. De bouw dateert uit de late eerste eeuw voor Christus of begin eerste eeuw na Christus, waarschijnlijk tijdens de regeerperiode van keizer Augustus. Het is de kleinste van twintig Romeinse theaters te hebben overleefd in Spanje.

Opgravingen toegestaan ​​om de structuur, waarin de drie basiselementen van een Romeins theater, een iets andere Griekse theater omvat onthullen: de stappen (cavea en proedria) halfronde plan voor het grote publiek; orkest (orchestra), die ook semi-circulaire aan senior rechters; de scène (scaena) Rechthoekige bezet door de acteurs. Voorwerpen opgegraven door opgravingen verwijzen naar deze speelse wereld van theater maskers of token voor toegang tot voorstellingen.

Het orkest (orchestra) was gelegen tussen de tribunes en het podium; het was voor senior rechters. Het orkest was halfronde vorm - met een diameter van 9,50 m (28 Romeinse voet van 30 cm).

• de cavea prima, het dichtst bij het ​​podium voor de notabelen;
• de cavea media in het midden, typisch voor mannen;
• de cavea summa, gelegen in het bovenste gedeelte, voor vrouwen en kinderen.

De cavea prima bestond uit drie rijen stoelen met rugleuning; de eerste rij is gemaakt van zandsteen blokken, de andere twee in de rotsen; de cavea prima werd gescheiden van de andere staat door een ambulante (praecinctio) breed 1, 20 m. De cavea werd verdeeld in vier sectoren, of wiggen (cunei) door drie ronde trappen die toegang tot tribunes gaf. Het is mogelijk dat luifel bescherming van het publiek tegen de zon of regen.

Het Romeinse theater Pollentia was een structuur van bescheiden omvang, aangepast aan de bevolking van de stad: de tribunes waren 16 m (54 Romeinse voet) straal. Uitgaande van een zitting gehouden 40-50 cm breed, wordt geschat dat het theater kon geschikt voor 600 tot 800 mensen zitten.

Na het einde van het Romeinse Rijk, diende het als een stabiel; aan de zijkanten kunt u troggen uitgehouwen in de rots te zien; de gaten in het plafond - te laten in het licht - stammen ook uit deze periode.

In 2006 werd het museum gereorganiseerd in twee thema’s: het openbare leven aan Pollentia en en het privéleven.

Het publieke domein is verdeeld in drie gebieden: het leven als burger op het forum, performances en de begrafenis wereld.

Maatschappelijk leven wordt geïllustreerd door grote witte marmeren beelden van het forum, opschriften of architecturale elementen. Onder de beelden is te zien Torso (Thoracato) sculptuur van een algemene of een keizer dragen militaire pantser, versierd met mythologische motief, en paludamentum (militaire mantel); een buste van de keizer Augustus, zijn hoofd bedekt, ontdekt in de zeventiende eeuw; een kopie van de eerste eeuw na Christus, de Eros van Lysippus van Sicyon (Lisippo) of een Romeinse matrone. Een fijne hoofd meisje brons (tweede eeuw na Christus) is afkomstig van het Huis van de Hoofd van Brons in Sa Portella.

Inscripties op brons bijzonder belang: een tabula patronatus, daterend uit 10 voor Christus, ontdekt in 1951 in Pollença, die een juridisch document waarmee de stad Bocchoris (of Bocchorum), een stad - dicht bij de bestaande Port de Pollença - Voorafgaand aan de Romeinse bezetting en de gefedereerde met Rome, zich bewust van haar onderwerping aan de Romeinse consul Marcus Crassus; andere tabula patronatus, daterend uit het jaar AD 6, ontdekt in 1765, waarin Bocchoris Marcus Atilius erkent als zijn baas; derde item is een begrafenis van een worstelaar pankration Pollentia, Cornelius Atticus lof.

De voorstellingen worden door verschillende maskers van theater verduidelijkt; de begrafeniswereld door kostbare begrafenisvoorwerpen.

Het privéleven van de inwoners van Pollentia wordt geïllustreerd door collecties van alledaagse voorwerpen: keukengerei, olielampen, kruiken, amforen, servies en keuken tafel, bronzen vazen; munten uit verschillende tijdperken, sieraden, glaswerk, items gebruikt in het weven, vissen items, games en zelfs chirurgische instrumenten. Er zijn ook religieuze voorwerpen gebruikt in huishoudelijke aanbidding.

Quintus Caecilius Metellus Balearicus bracht 3000 Romeinse en Iberische kolonisten van het vasteland van Spanje en misschien Italië, en vestigde zich in de koloniën Pollentia (de "Machtig”) naar het noorden, en Palmaria (verwijzend de palmen van zijn triomf) in het zuiden, de huidige Palma ; elke kolonie ontving 1.500 kolonisten. Volgens de historicus van de eerste eeuw na Christus, Pomponius Mela, Pollentia werd de hoofdstad van Mallorca en de Balearen, vanwege de strategische positie op de zeeroutes.

Echter, de kolonie van Pollentia was eerst een Romeins kamp die verantwoordelijk is voor het handhaven van de vrede op het eiland. Archeologische vondsten wijzen erop dat er geen gestructureerde vóór het tweede kwart van de eerste eeuw voor Christus gemeenschap. De kolonie bevond zich 10 km ten zuidoosten van de stad van Aboriginal Bocchorum (nabij het ​​huidige Port de Pollença).

Pollentia werd pas een echte Romeinse stad, tussen 80 en 60 voor Christus, waarschijnlijk rond 70 voor Christus, dat wil zeggen 50 jaar na de Romeinse verovering. De neef van de oprichter Quintus Caecilius Metellus Balearicus, Quintus Caecilius Metellus Pius, zonder twijfel bijgedragen aan de transformatie van Pollentia aangehaald in het installeren van Mallorca nieuwe kolonisten, Romeinse veteranen van zijn leger na zijn overwinning in de oorlog tegen Sertorius (80-71 v. Chr.) De stad Pollentia is ontworpen net als veel andere Romeinse nederzettingen: een openbaar plein in het centrum, het forum, met tempels en winkelstraten met winkels (tabernae), en een theater. De rechthoekige huizen woonruimten inclusief een binnentuin (atrium), waren versierd met marmer, stucwerk en mozaïeken waren de riolering en stromend water. Pollentia had een poort die was ten zuiden van het theater aan de baai van Alcúdia. Zoals in elke Romeinse stad begraafplaatsen werden verboden in de omtrek van de stad en waren in de periferie.

Pollentia ervaren een nieuwe stedelijke ontwikkeling tijdens de regeerperiode van keizer Augustus (63 BC - AD 14) - aan het begin van de eerste eeuw voor Christus en de eerste eeuw na Christus - en waarschijnlijk een oppervlakte van ruim 16 hectare bereikt. Zij werd verheven tot de status van een kolonie van het Romeinse recht, „colonia civium romanorum” en werd de hoofdstad van de Romeinse provincie van Balearica.

De stad bereikte zijn hoogtepunt tijdens het Romeinse Rijk, de eerste en tweede eeuw na Christus; maar in het derde kwart van de derde eeuw, een brand verwoest de stad; een versterkte muur werd gebouwd rond de woonwijk van Sa Portella. De achteruitgang van Pollentia duurde gedurende Romeinse Rijk bleef in de vierde eeuw en vooral in de vijfde eeuw na de inval van de Vandalen in het jaar 426, die geplunderd en verwoest de stad Pollentia en Mallorca werd een deel van de Vandal Koninkrijk Noord-Afrika tot het jaar 534; gedurende deze periode de katholieke bevolking van Mallorca leed vervolging door de Vandalen volgelingen van de Ariaanse ketterij.

Vanaf 534, de Byzantijnen veroverden de Balearen; Mallorca is het Byzantijnse Rijk gevoegd; Pollentia was niet meer in de zesde eeuw, een necropolis.

In de tiende eeuw, de Moren bezet de Balearen, in het jaar 902, en creëerde een kolonie genaamd Al-Qudya („de heuvel”) in de buurt van de oude Romeinse stad Pollentia, ze Bullansa genoemd, viel in de vergetelheid.

Het was pas in 1923 dat de rigoureuze en systematische graafwerkzaamheden onder leiding van professor Gabriel Llabres Quintana begon, 1923-1927 en zijn zoon, 1930-1936. Onder de bronzen voorwerpen die werden ontdekt waren een Romeinse standaard van een jonge college (Collegium iuvenum) van de tweede of derde eeuw na Christus, een Aesculapius (Asklépios) en hoofd van het paard; deze objecten zijn nu te bezichtigen in het Nationaal Archeologisch Museum (Museo Nacional Arqueológico) in Madrid. De opgravingen gericht op het Camp d’en França tussen de amandel-boomgaarden, waar moet het forum van de stad en omgeving winkels (tabernae) zijn.

In 1952, een Amerikaanse stichting, de Fundación Hispanoamericana Bryant, verwierf de gronden gelegen rond het Romeinse theater ; vanaf 1953, werd de mijnstreek van het theater systematisch uitgevoerd. Van 1957-1962 de opgravingen naar het noorden naar het gebied van Sa Portella, die werd opgegraven een woonwijk van de Romeinse stad. De Bryant-Stichting financierde de archeologische onderzoeken van Pollentia tot 1997. In 1956, de Bryant Stichting verwierf een herenhuis in Alcúdia, de Can Domènech, om een archeologisch centrum ervan te doen (Centro Arqueológico Hispano-Americano de las Islas Baleares) ; het Can Domènech is nu het hoofdkwartier van het Consortium van de Romeinse stad van Pollentia (Consorci de la Ciutat Romana de Pol·lèntia), Carrer Major, 9; het kan niet bezocht worden.

Opgravingen blijven Pollentia jaarlijks tijdens de zomer, vooral op het forum maanden; ze zijn, sinds 2000, gefinancierd door het Consortium.

Een betonnen pad verbindt de drie opgravingen van Sa Portella, van het Forum en van het theater.

Zomer uur (mei-september): van dinsdag tot zondag, van 09:30 tot 20:00; Gesloten op maandag en feestdagen.

Uren winter (oktober-april): dinsdag tot vrijdag van 10:00 tot 16:00; Zaterdag en zondag, 10:00 tot 14:00; gesloten op maandag en dagen gesloten.

Inschrijfgeld: € 3. De prijs van het biljet omvat het bezoek van het Monografische Museum van Pollentia.

Telefoon: 00 34 971 184 211

De Pollentia Monografische Museum ligt Carrer Sant Jaume, 30, vlakbij de kerk van Sint-Jakobus.

Er dient te worden overgedragen aan de Can Domènech waar was het museum van de Bryant-Stichting in de jaren ’80.

Telefoon: 00 34 971 547 002