Het dorp S'Illot in Majorca

Het noordelijke deel van de stad is onderdeel van de gemeente Sant Llorenc des Cardassar in het graafschap van de Llevant ; Dit is het kleinste deel, met slechts ongeveer 250 inwoners. Het zuidelijke deel van S’Illot en Cala Morlanda maakt deel uit van de gemeente Manacor en tellen - omvatte Cala Morlanda - ongeveer 1600 inwoners. Beide kanten van S’Illot worden gescheiden door Torrent Ca n’Amer die verandert in een klein meertje aan de kust naderen. Een grote brug over de "grens" in de buurt van de kust.

In tegenstelling tot zijn buurman Sa Coma, het station S’Illot is niet een modern resort ontworpen voor vakantie, maar een traditionele Mallorcaanse vissersdorp dat pas echt is begonnen in het midden van de jaren 1980 aan te passen aan de steeds toenemende vraag naar accommodatie voor toeristen op het eiland voldoen.

S’Illot is ook bekend als Cala Moreia, of Platja de s’Illot.

Van Palma en de internationale luchthaven van Son Sant Joan, de belangrijkste weg van Mallorca, de Ma-15, leidt direct naar Sant Llorenc en, van daar, wegen Ma-4022 en Ma-4021 leiden tot oost naar S’Illot. Het traject neemt gewoonlijk van 1 uur ½ om 2 uur.

Het station bevindt zich vlakbij Porto Cristo (7 km ten zuidoosten) en de beroemde grotten van de Draak (Coves del Drac) en de grotten van de Harpoenen (Coves dels Hams).

De spits Punta de n’Amer met zijn aangenaam pijnboombos en zijn toren van defensie is slechts aan 2 km.

In de buurt van de kleine pier, boten gestrande vissers en watersporters, herinneren eraan dat Cala Moreia niet is beschut tegen stormen en is niet geschikt voor boten voor anker.

Het strand - meest beoordeeld - van Sa Coma bevindt zich in ongeveer tien minuten aan voet door de Wandeling.

Het gaat om een van de belangrijkste archeologische plaatsen van de Talaiotische en post-Talaiotische cultuur (850-123 voor Christus) van het oosten van het eiland Majorca, zowel voor zijn monumentale verscheidenheid als voor zijn ingewikkelde en lange historische evolutie, dat een bezigheid van meer dan 1000 jaar weergeeft.

De oudste overblijfselen dateren uit de late bronstijd (1100-850 voor Christus); deze oude gebouwen werden gebouwd gebouwen die we zien de ruïnes van vandaag. Deze hevige bezigheid van de plaats is rond 850 voor JC begonnen en naar het eind van tweede eeuw voor Christus voltooid, toen de Romeinen koloniseerden het eiland Majorca, in 123 v. Chr. Onder bepaalde veronderstellingen, zouden de Romeinen ook geland in Cala Millor of Sa Coma, dicht S’Illot. De Talayotische constructies zijn echter nog steeds worden gebruikt tot de islamitische verovering in de zevende eeuw.

Tussen 1960 en 1970, het Talaiotische dorp van S’Illot werd opgegraven door archeologen van de Universiteit van Marburg. De plaats werd goed van Nationaal Belang in 1964 verklaard.

Het dorp bestond uit verschillende sets waar gemeenschappelijke gebouwen (talayots) waaromheen waren er woonhuizen werden gebouwd. Het centrale deel was een vierhoekige Talaiot omringd door 35 huizen. De stad werd beschermd door een lange muur die oorspronkelijk omsingelden het dorp volledig, dat is nog steeds zichtbaar. Al deze gebouwen zijn gemaakt van droge stenen variëren in grootte van heel klein tot heel groot.

De tweehonderd dorpelingen waren vooral de landbouw, maar de jacht en het fokken van huisdieren, zoals varkens en schapen, waren ook zeer belangrijk voor het voortbestaan ​​van de gemeenschap.

Bezoek de archeologische site kan starten vanaf elk punt van de stad, want het is een cirkelvormig pad; de plaats wordt vastgelegd door een reeks observatieplatforms en diagrammen:

1. Geheel van woningen in de vorm van boon

2. Woning in de vorm van boon

3. Centrale Talayot met een verdieping

4. Buitenlandse Talayot

5. Muur van het dorp

6. Binnenlandse Talayot en rug aan rug geplaatste huizen

7. Heiligdommen of belangrijke gebouwen

Het bezoekerscentrum van het Talaiotische dorp S’Illot completeren het bezoek ter plaatse.

Het leven in de dorpen Talaiotische werd georganiseerd rond twee assen, een gemeenschap of sociale en andere binnenlandse type. Grote cyclopische gebouwen gehuisvest de maatschappelijke activiteiten of sociale type, terwijl herenhuizen gehuisvest huishoudelijke activiteiten en familie. Hoewel de afmetingen van de huizen waren variabel, er kon wonen 5-9 personen. Hun interieur kan rustpunten en voedselbereiding gebieden rond een huis te zien. Overheerste in de dagelijkse voeding van vlees, vooral schapen, geiten, varkens-of rundvlees, aangevuld met granen, knollen en vruchten.

Dit Talayotische huis is een van de weinige huizen in het dorp van s’Illot opgegraven archeologische manier. Dit huis, met een zij-ingang, is verdeeld in drie gebieden: een kleine ruimte aan de rechterkant van de ingang; een tweede, veel grotere ruimte in het midden daarvan was een huis waar kookte; de achterkant van het huis, is er een derde gebied waar werd gevonden een tweede thuis.

Het is de oudste in het dorp S’Illot partij; dit talayot werd op de overblijfsels van structuren gebouwd die van de Leeftijd laat brons dateren (1100-900 voor JC). Het is een massief gebouw waarin maatschappelijke activiteiten was, met een sterke symbolische. Vanuit dit hoge punt kunt u de volledige reikwijdte en structuur van het dorp te zien.

Rond de toren werden gesteund een aantal huizen. De dichtstbijzijnde woningen konden worden gedateerd tussen 850 en 550 voor Christus, terwijl de verst zijn opgebouwd uit 550 voor Christus.

Vanaf hier kunt u drie sets van Talaiotische dorp S’Illot zien. De eerste, op de linkerkant, is een talayot met een woning.

De Talayots zijn gebouwen vormige ronde of vierkante torens. Zij kunnen een talrijk verschillend gebruik gehad hebben in functie van hun plaats in het dorp: binnen het dorp, in de hoge plaatsen met een standpunt om de omgeving te observeren, of in ceremoniële complexen. Echter, werd de functie altijd gekoppeld aan maatschappelijke activiteiten zoals de controle van het grondgebied, ceremonies of voedsel delen.

Aan de rand van de stad, kunt u delen van de muur die waarschijnlijk omringd het hele dorp zien. Het is gebouwd met grote kalkstenen blokken wegen soms meer dan een ton. Deze muur was zowel een defensieve functie en een symbolische functie van de kracht van de gemeenschap kan bouwen. De ingang van het dorp was door een gang met een dakplaat van steen.

Aan de rand van het dorp, kan men een architecturaal geheel zien dat door een ander talayot wordt gevormd, van cirkelplan, die een zeker aantal huizen rug aan rug werden geplaatst. In deze Talaiot waren gepland maatschappelijke activiteiten zoals de distributie van voedsel en de verschillende soorten ceremonies, terwijl de huizen waren gezinnen in het dorp.

Op de voorgrond zijn twee constructies apsidal vliegtuig. In een daarvan werd gehouden op basis van een centrale kolom. Vanwege hun vorm, zijn deze constructies beschouwd heiligdommen of belangrijke gebouwen binnen de gemeenschap. Deze heiligdommen werden waarschijnlijk gebouwd na 600 v. Chr.