De oude stad van Palma de Mallorca - Het zuidoosten

Dit huis was eigendom van de familie Vallespir van de stad Inca. In de achttiende eeuw, werd het verkocht aan de familie Dameto. Vanaf die datum zal het huis bekend als Can Dameto. Later, echter, „de la Quartera” zal worden toegevoegd aan de naam, onder verwijzing naar het aangrenzende plein, Plaça de Sa Quartera.

De voorkant van de Can March heeft vier verdiepingen. De deur is halfronde, onderaan breder de doorgang van voertuigen mogelijk. Op de eerste verdieping zijn er balkons, terwijl het terras is voorzien van ogee bogen.

Toelating omvat twee gescheiden door een grote boog en bedekt met houten balken ruimten. Aan de linkerkant zijn twee andere secties bedekt. Pilasters bogen zijn Toscaanse stijl. Een boog uitkomt op de binnenplaats. Aan de rechterkant van de binnenplaats trap die tegen de klok in draait is.

Aan de onderkant van de tuin, onder de trap, is er een andere boog, omgeven door een houten hek, en een andere boog aan de linkerkant. Aan de linkerkant van het opent een kleine gotische portaal.

In de zeventiende eeuw werd het huis eigendom van de Villalonga, dan in de eerste helft van de achttiende eeuw, behoorde het tot Pere Jeroni Nét Armengol. Deze achternaam stierf in 1817 bij de dood van Antoni Nét Escofet.

In 1846 werd het huis overgenomen door Miquel Font Muntaner; dat is de reden waarom deze patio is bekend als Ca’n Nét of Ca’n Font.

Het gebouw ging door vele transformaties in de negentiende en twintigste eeuw, met name het door de architect Guillem Reynés, die de traditionele Mallorcaanse code patio’s gebruikt worden uitgevoerd.

Met meer dan 700 jaar van het bestaan, de Can Cera is een van de oudste woningen in Palma: zijn oorsprong ligt vóór de verovering van Mallorca door Jaume I (1232), op het eiland aangekomen in het gezelschap van Catalanen en Aragonese.

Men kent alle eigenaars van dit huis sinds de herovering. Jaume I gaf het in vol eigendom aan Rolland Layno. Zij ging vervolgens achtereenvolgens aan Francesc Desportell tot in 1351, toen families Desbach, Reixach, Amer en Mayol, totdat de familie Palou de Comassema in de tweede helft van de achttiende eeuw maakte het zijn hoofdverblijfplaats. Daarom Can Cera is ook bekend als Can Comassema.

In de loop der jaren, met verschillende eigenaren, het Can Cera onderging vele toevoegingen en talrijke renovaties, de artistieke stijlen van elk tijdperk. De belangrijkste vernieuwing was het midden van de zeventiende eeuw, toen, zoals in veel huizen in de omgeving, onder invloed van de Italiaanse Renaissance architecten, beroemde patio’s zijn gemaakt, waardoor deze woningen een zeer aantrekkelijke persoonlijkheid, maar altijd in grote soberheid.

Tegen 1822, het Can Cera werd gekocht door de familie Aguiló, een familie die bekend staat als de „Cera” (was) die diep eigenaars aangezet. De familie Aguiló grotendeels behouden de gevel en de originele distributie, het Hof van traditionele entree, maar het interieur en meubilair gebruikt om de eclectische en weelderige smaak van de tijd te beoordelen: grote kamers, hoge plafonds verzonken, balkons en meest gedecoreerde paleizen. De patio, hoewel verbouwd in de negentiende eeuw, heeft nog steeds zijn oorspronkelijke structuren, en we merken de twee grote bogen laders bestaat uit zandsteen, en de elegante zijkant trap, waar doorheen, aan de linkerkant behield een gotische boog, getuigenis van het middeleeuwse verleden van het huis. Het huis heeft een woonkamer Elizabethaanse meubels en kleurrijke inrichting en warm, met name een eetkamer in Art Nouveau-stijl, bekleed hout en keramiek La Roqueta. Een unieke en beschermde ruimte zijn de stallen, die gangbaar waren in welvarende huizen Palma, maar de meeste van hen zijn verdwenen.

Sinds die dag hebben de volgende eigenaars Can Cera gehandhaafd als een van de beste voorbeelden van de XIXe eeuw.

Het Can Cera is omgetoverd tot een luxe hotel twaalf kamers, waaronder zeven suites met een restaurant. De kamers zijn ruim, comfortabel, stil, comfortabel en zeer geraffineerde inrichting. Alle kamers zijn verschillend, ondanks hun vergelijkbare stijl, met grote bedden, een typisch voorbeeld van Mallorca, een aantal antieke meubels gecombineerd met andere, modern design, en inloopkast en ruime kamers en moderne badkamers.

Telefoon: 00 34 971 715 012

Site op het web: www.cancerahotel.com

Het was in de zestiende eeuw het eigendom van Francesc Desclapés. In de zeventiende eeuw, Cal Comte de la Cova behoorde tot de familie Villalonga, eerste Don Francesc de Villalonga i Fortuny, die koning Filips IV de titel van graaf de la Cova, die zijn naam aan gaf had verleend het huis. In die tijd onderging het gebouw een aantal renovaties en bijdragen van late Renaissance stijl. Na verloop van tijd kwam het in handen van verschillende eigenaren. In de twintigste eeuw, het behoort tot de familie Bosch, een periode die bracht ook renovaties.

De patio wordt gekenmerkt door zijn monumentaliteit en zijn middeleeuwse elementen bewaard gebleven. Bij de ingang zien we de verzonken plafond houten gepolychromeerd veertiende eeuw Mudejar; op de binnenplaats, trap laat-gotische stijl, die was een paar jaar geleden gerestaureerd, heeft nog steeds de originele panelen met maaswerk.

In de afgelopen jaren, de School voor Toerisme heeft haar zetel in de Cal Comte de la Cova.

In 1561, de jezuïeten aangekomen in Mallorca onder leiding van Vader Jeroni Nadal. De jezuïeten bezet wat was geweest de vorige Estudi general Lul·lià, waar ooit stond de Grote Synagoge. In 1571, Bartomeu Coch begonnen met de bouw van de nieuwe kerk, gefinancierd door Ramon de Veri.

Het gebouw heeft een enkel schip met een vierkante kop en zes kapellen aan elke kant. In de eerste kapel aan de linkerkant is het graf van Heilige Alonso Rodriguez, die de voorganger van deze kerk was jarenlang, tot aan zijn dood in 1617.

De portiek dateert uit 1683. Het altaarstuk van de vijftiende eeuw is te wijten aan de Mallorcaanse school.

De patio is een mooi voorbeeld van middeleeuwse typologie, hoewel getransformeerd opgemerkt door zijn hof, en twee gotische bogen ondersteund door achthoekige pilaren. Op de muren kunt u de overblijfselen van enkele oude glasramen zien. In het centrum, een oude waterput met een kraag van kalksteen. Op een van de zijden van de patio, vinden we de resten van een middeleeuwse trap, evenals delen van de oude gevelbeplating gebouwd in zandsteen. De oude kapel heeft een prachtige renaissance altaarstuk gerestaureerd een paar jaar geleden.

Het Can Dusai is een huis van de zestiende eeuw. De grote segmentboog, ondersteund door pilasters, toont de architectuur van de patio’s van het begin van de zeventiende eeuw. Hoewel het werd gerestaureerd in de twintigste eeuw, we raden, op de trap, zijn oorspronkelijke vorm. Sinds de zeventiende eeuw, is het eigendom van Duzay een familie uit Sardinië. Het wapen van deze familie is te zien in de arcades van de binnenplaats.

Volgens de legende, de Coch ridder doodde een draak op de poort, gaf hij aan zijn verloofde, de dochter van dit huis.

Het gebouw werd in 1968 aangekocht door het Museum van Mallorca, waar ze de zitting werd.

De hele geschiedenis van Mallorca wordt opgespoord in dit museum met een uitstekende collectie.

De prehistorische voorwerpen gevonden op het eiland zijn talrijk, maar gepresenteerd in een vrij onderwijs.

Het museum bevat ook een kleine sectie gewijd aan de overblijfselen van de islamitische jaartelling: onder islamitische bezetting van de achtste eeuw tot 1229, Palma werd Madina Mayurga genoemd. Het was de twaalfde eeuw een van de belangrijkste steden van al-Andalus. Deze keer nog alleen de Almudaina, de Arabische baden en de boog van de Almudaina. Op de begane grond van het museum zijn blootgesteld hoofdsteden, artesonados plafonds en keramiek uit deze periode.

Divisie voor Schone Kunsten presenteert een uitstekende selectie van Mallorcaanse gotische schilderkunst van de veertiende en vijftiende eeuw. De werken van de eerste helft van de veertiende eeuw duidelijk Italiaanse invloed: onder de oudste kunstenaar domineert de meester voorrechten, beïnvloed door de Sienese miniaturen, die we een altaarstuk van Sint-Quiterie kunnen zien.

Vanaf 1349, de datum van de annexatie van Mallorca door het Koninkrijk van Aragon, keert terug naar de school van de Catalaanse schilderij: de "Kruisiging" door Ramón Destorrents, interessant in de samenstelling en gezichtsuitdrukkingen, invloed van andere schilders. In kamer 2 blootgesteld de „Annunciatie”, de „Heilige Lucia” en de „Heilige Magdalena” de meester van de bisschop Galiana (eind van veertiende eeuw). Francesc Comes, een van de meest prestigieuze in de vroege vijftiende eeuw schilders, wordt vertegenwoordigd door een „Heilige Joris” door opvallend omwille van de grote diepte en de uitvoering van het landschap. We merken ook op het altaarstuk van Sint Onufre door meester predellas (vijftiende eeuw). In de zalen gewijd aan de zestiende, zeventiende en achttiende eeuw, zien we Heilige Michael en Heilige Jan van Juan de Juanes.

Bezoek:

Adres: Carrer de la Portella, 5

Openingstijden: 10:00 tot 14 uur en van 17 uur tot 19 uur, zondag van 10 tot 14 uur, gesloten op maandag en feestdagen.

Entree: € 2,50; gratis toegang op zaterdagmiddag en zondagochtend.

Telefoon: 00 34 971 717 540

In de veertiende eeuw, het huis behoorde toe aan de familie Oleza. In de achttiende eeuw, werd het eigendom van Don Serra Ferragut y Bonaventura (1728-1784), chroniqueur van de stad en een van de belangrijkste geleerden van zijn tijd. Tenslotte de Serra knoopten banden met de familie Espanya. In de twintigste eeuw, het gebouw diende als een herberg.

Het museum toont meer dan 120 werken van de Catalaanse kunstenaar J. Torrents-Lladó (1946-1993), waaronder veel portretten en landschappen.

Schema: 15 juni - 15 september, elke dag behalve zondag en maandag van 11 uur tot 19 uur; Zaterdag van 10 uur tot 14 uur; 15 september - 15 juni, elke dag behalve zondag en maandag van 11 uur tot 18 uur; Zaterdag van 10 uur tot 14 uur.

Toegangsprijs: 4 €.

Telefoon: 00 34 971 729 835

Site op het web: www.jtorrentsllado.com

Het hotel dankt zijn naam aan de titel van markies de la Torre, dat de aartshertog Karel, pretendent naar de Spaanse kroon tijdens de Spaanse Successieoorlog Don Nicolau Truyols i Dameto had verleend.

Cal Marques de la Torre wordt nu bezet door het College van de Architecten van de Eilanden Balearen.

We konden niet nauwkeurig bepalen van de leeftijd van deze baden, maar de meeste historici het erover eens dat de tiende eeuw na Christus dan is het meest waarschijnlijk zou. Door nadelen is het zeker dat het gebouw werd gebouwd van oude elementen, zoals hoofdsteden van eerdere tijdperken (Romeinse of Byzantijnse).

Deze baden moeten deel uitmaken van het paleis of de vesting, die behoren tot een rijke Arabische opmerkelijke van de medina, en moet worden ondersteund dit gebouw. Ze zijn identiek aan die werden gebruikt in sommige islamitische steden, spa’s, ontmoeting en plezier, gekopieerd van de Romeinen.

Men dringt in de Baden door een deur met een boog in de vorm van hoefijzer door dat de dikke muur oversteekt. Slechts twee kamers, de centrale hal voor hete baden en een aangrenzende kamer, werden bewaard.

De zaal van de warme baden, caldarium, is een stukje plein bedekt met een koepel wordt ondersteund door twaalf kolommen. De bakstenen koepel in de vorm van een halve maan, werd doorboord door openingen 25, of oculi - De meeste nog steeds verzegeld - ontworpen om de ruimte en het licht diffuus te ventileren. Bogen ijzeren paard-koepel zijn gebaseerd op kolommen met kapitelen rudimentaire en onregelmatige vormen hersteld van Romeinse gebouwen.

De vloer van het caldarium werd gevormd door twee jaar bestrating met openingen laat de dampen ontsnappen aan de woning, de opwarming van de atmosfeer en de stoep systeem (hypocaustum). Om de werking van bepaalde faciliteiten te intensiveren, gooiden ze warm water uit de bovenste verdieping; het water veranderd in een intense en dikke damp. Er zijn nog steeds overblijfselen van thuis-en warmwaterleidingen en stoom.

Een nauwe gang die tot een zaal wordt geleid, voegt, met een gewelf in wieg bij, die de lauwe wasruimte, of tepidarium moest zijn. Het zou normaal gesproken ook een frigidarium zijn.

Deze baden zijn doorgegaan na de herovering te worden gebruikt door christenen en joden.

Vóór de negentiende eeuw, de tuin en de badkamer waren een deel van de Can Serra.

Adres: Arabische baden (Banys Àrabs) bevinden zich in een doolhof van steegjes, op nummer 7 Carrer de Can Serra, ten oosten van de kathedraal en ten noorden van het Park van Zee (Parc del Mar), in wat was de wijk Madina Mayurga (of Medina Majurka).

Openingstijden: april-november, van 09:30 tot 19:00; December-maart, 09:30-17:30.

Inschrijfgeld: € 2 (een beetje prijzig voor een paar minuten bezoek).

Telefoon: 00 34 971 721 549

Catalina Berenguer en Guillermina, haar zuster, behoorde tot de adel, en zo konden het klooster om snel te groeien. In de daaropvolgende eeuwen werd het klooster gerenoveerd en uitgebreid; als bewijs van deze uitbreidingen kunnen nog steeds zien geblindeerde portals, gebogen, van civiele constructies zoals huis Monzon familie. In de zeventiende eeuw werden belangrijke wijzigingen aangebracht in het gotische deel post-renaissance en de bijna barokke vervangen. In het jaar 1837, de Zusters Franciscanessen van het klooster van de Onbevlekte Ontvangenis van de Olivier ging naar het klooster van Sint-Clara. In 2007 werd een proces begonnen om het klooster volledig te herstellen.

De huidige kerk is de derde kerk gebouwd voor het klooster. De poort dateert uit 1671 en is de latei. De poten zijn gevormd stengels versierd met plantenmotieven, oren en gezichten. Het hoofdgestel is een kroonlijst met daarboven een gebroken fronton in het midden van het fronton, een medaillon met een reliëf die het beeld van Sint-Clara. Aan de linkerkant van de gevel is een vierkante toren ingebouwd in de muur met drie uitstekende lichaam.

De kapittelzaal is de zestiende eeuw. De vier kapellen aan de linkerkant zijn rechthoekig met een gewelfd plafond, die op de rechter hebben verschillende plannen en een vat plafond.

Boven het altaar staat een beeld van de Onbevlekte Ontvangenis, en eigenlijk, een standbeeld van de heilige Clara van Assisi.

De gangen van het klooster bevatten de gotische graven van abdissen.