Μετέπειτα την κατάκτηση Κωνσταντινούπολη από διασχισμένα το 1204, στην υποκίνηση της δημοκρατίας Venise, και η conséquent αποδυνάμωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, Vénitiens και το Génois φιλονικήθηκαν την υπεροχή στο νησί Κως, τότε ονομασμένος Lango. Το Génois έφτασε κατά τη διάρκεια έναν κάποιο χρόνο για να προσθέσει Lango σε άλλα μεγάλα νησιά (Metelino et Scio) που κατείσχαν ήδη περίπου την ακτή της mineure Ασία. Vénitiens έκανε την κατάκτηση του νησιού Κως, αλλά, το 1314, το corsaire génois Vignolo Vignoli, Λόρδος του νησιού, έκανε την κλήση στους ιππότες του Άγιου Ιωάννη. Μετέπειτα μια κοντή απασχόληση, Vénitiens πώλησε το νησί Lango στη διαταγή που ονομάζονται των επίσης νοσηλευτικών ιπποτών του Άγιου Ιωάννη, ιππότες Rhodes που η έδρα της διαταγής καθιερώθηκε από το 1306.
Μέχρι το 1336, η κατάσταση έμεινε φιλόδικη και είναι πιθανός ότι το νησί έχει ανακτηθεί από Vénitiens, ή μάλιστα ότι στρέφεται προσωρινά στην βυζαντινή αυτοκρατορία. Από το 1337, οι ιππότες του Άγιου Ιωάννη κράτησαν σταθερά το νησί Κως: η διαταγή του Άγιου Ιωάννη είχε στο νησί τους καθαρούς κυβερνήτες του που ονομάστηκαν από το Συμβούλιο των ιπποτών Rhodes: έλεγξαν στενά το νησί και τους κατοίκους του.
Το XIVe αιώνας ζει οι πρώτες επιθέσεις από τους Τούρκους; νοσηλευτικός πέτυχε για να απωθήσει αυτές επιθέσεις το 1457 και το 1477, κυρίως εξαιτίας της τροφοδότησης των οχυρώσεων που είχαν χτίσει στο νησί. Πρόκειται για κυρίως του κάστρου Neratzia στην είσοδο του λιμανιού της πόλης Κως, του κάστρου Antimahia στο κέντρο του νησιού, το οποίο επιτέθηκε χωρίς την επιτυχία το 1457, του κάστρου Palaio Πυλί και του κάστρου Κέφαλος. Σήμερα ακόμη, οι επισκευές καταστροφών των επιβληθεισών από τις τούρκικες επιθέσεις στα δύο πιό σημαντικά κάστρα, αυτός Neratzia και αυτός Antimahia, είναι σαφώς ορατές.
Το νησί Κως δεν άρχισε από οθωμανικό, αλλά τη διαταγή του Άγιου Ιωάννη dût να τους την είναι να παραχωρήστε το 1523 μετέπειτα την πτώση Rhodes. Οι ιππότες είχαν ελέγξει το νησί κατά τη διάρκεια τους περίπου δύο αιώνες.
