Οι ιππότες της Ρόδου

Τα μέλη της διαταγής διαιρέσθηκαν στις τρεις τάξεις:

• οι ιππότες, που αναφέρονται το κόκκινο ένδυμα στο λευκό σταυρό; μεταξύ τους ιππότες εμφανίστηκαν οι ιππότες της δικαιοσύνης (τίτλος επίκτητος από την παρουσίαση των τουλάχιστον 16 συνοικιών της αριστοκρατίας) και οι ιππότες της χάρης (τίτλος αποκτηθείς από τη μόνη αξία). Από την ανάγκη, η νοσηλευτική διαταγή έγινε επίσης μια στρατιωτική διαταγή και οι που οπλίζονται ιππότες του ήταν της ευγενούς γέννησης, issus των ευγενών καθολικών οικογενειών.
• οι αδελφοί που εξυπηρετούν των όπλων, νοσηλευτικοί βοηθοί νοσοκόμοι των ιπποτών; της προέλευσης roturière, τους εξυπηρετώντας των όπλων ανέλαβε ίδιος ο συγχρόνως των εργασιών του πολέμου και των φροντίδων στο θεραπευτήριο.
• οι αδελφοί της υπακοής (aumôniers), οι οποίοι ήταν οι ιερείς της διαταγής.

Τα μέλη της διαταγής διαμόρφωσαν μια κοινότητα που υποβάλλεται στην κανόνας του Αγίου ο Augustin. Οι αδελφοί δάνεισαν τον όρκο της φτώχειας, της υπακοής και της αγνότητας, και ορκίστηκαν για να βοηθήσουν στην υπεράσπιση Jérusalem.

Fra' ο Pierre ο Gérard, το πρώτο επικεφαλής τους, κλήθηκε recteur; αργότερα, οι ηγέτες της διαταγής πήραν τον τίτλο των μεγάλων που εκλέγονται κυρίων, δια βίου.

Να φύγουν από το κεφάλαιο Montpellier, που κρατιούνται το 1327 από μεγάλος maître Hélion Villeneuve, και από την εγκατάσταση στη Ρόδο, οι ιππότες διανεμήθηκαν στα επτά έθνη ή «τις γλώσσες»: Provence, Auvergne, η Γαλλία, Navarre, το Ιταλία, η Αγγλία (που περιλαμβάνουν Écosse και Irlande) και η Γερμανία, τελευταίος που περιλαμβάνει όλα Κράτη της κεντρικής Ευρώπης. Από το 1492, μια όγδοη γλώσσα γεννήθηκε του χωρισμού ανάμεσα Navarre και το Πορτογαλία.

Μια ένας γλώσσα περιέλαβε τα Prieurés και τα Μεγάούς Prieurés, το Bailliages και τα Commanderies. Το σύνολο υποδιαιρείται σ εικοσιδύο grands-prieurés και δεκαεννέα bailliages, το σύνολο που περιλαμβάνει μερικά έξι εκατό commanderies.

Αυτά commanderies αποτελέσθηκαν που προσφέρονται ή που κληροδοτούν στη διαταγή από γενναιόδωρους χορηγούς, και των που εμπιστεύονται γών στην παραγγελία σε διοικητές που είχαν την υποχρέωση για να υποδεχθούν και για να φροντίσουν τους τους ενδεείς προσκυνητές και άρρωστους μέσα σε εξαρτήσεις που τακτοποιούνται στα πανδοχεία και τα ιατρεία. Τα εισοδήματα παραχθε'ντα από τις εκμεταλλεύσεις εξασφάλισαν τη συντήρηση των τομέων, τα οφέλη συγκεντρώνονται για το γενικό θησαυρό της διαταγής.

Πιό παλαιά Provence, των γλωσσών, κατέχει δύο μεγάλο prieurés, Saint-Gilles και η Τουλούζ, ο οποίος συλλέγει πιο των εξήντα commanderies στο τέλος του XVIIIe αιώνα. Auvergne κατέχει μεγάλο prieuré Bourganeuf που μετρά τα εξήντα commanderies. Η γλώσσα της Γαλλίας περιλαμβάνει μεγάλο prieurés Γαλλίας, της Aquitaine και Σαμπάνιας, το της οποίας σύνολο συγκεντρώνει μια εκατοντάδα των commanderies. Έξω από τη Γαλλία, μετρά τη γλώσσα του Ιταλία, με μεγάλο prieurés Ρώμη, της Λομβαρδίας, Vénétie, Pise, Messine, Capoue και του Μιλάνου; η γλώσσα Aragon, με μεγάλο prieurés της Καταλονία και Navarre; η γλώσσα της Αγγλίας, με μεγάλο prieurés Écosse και Irlande; η γλώσσα της Γερμανίας με μεγάλο prieurés της Ουγγαρίας, Βοημίας, της Πολωνίας, Δανία και Σουηδίας; η γλώσσα Castille με μεγάλο prieurés Castille, του Léon, Πορτογαλία, της Γαλικίας και Ανδαλουσία.

Αυτή η οργάνωση της καθιέρωσης της διαταγής από τις γλώσσες περιλαμβάνει μια νέα ιεραρχία των χρεώσεων και των λειτουργιών:

• ο μεγάλος αποκαλούμενος επίσης διοικητής, μεγάλος δάσκαλος, έρχεται μετέπειτα το μεγάλο κύριο, τον οποίο αντικαθιστά σε περίπτωση της απουσίας ή της ασθένειας. Αυτός ο τίτλος δίνεται μετέπειτα τη δημιουργία των γλωσσών, στο στυλοβάτη της γλώσσας Provence.
• μεγάλος maréchal αναλαμβάνει των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Αυτή η λειτουργία επιστρέφει στο στυλοβάτη της γλώσσας Auvergne.
• μεγάλος νοσηλευτικός είναι ο επιθεωρητής φροντίδων των που δίνουν στους άρρωστους. Αυτή η χρέωση εμπιστεύεται στο στυλοβάτη της γλώσσας της Γαλλίας.
• ο υφασματέμπορος, που αναλαμβάνει της ένδυσης, βλέπει τον τίτλο του να πάει στο στυλοβάτη της γλώσσας της Ισπανίας.
• ο τίτλος του ναυάρχου επιθεωρητής του ναυτικού του πολέμου της διαταγής πηγαίνει στο στυλοβάτη της γλώσσας του Ιταλία.
• ο τίτλος του turcoplier, που διοικεί τις βοηθητικές ομάδες του ελαφρού ιππικού, δίνεται στο στυλοβάτη της γλώσσας της Αγγλίας.
• η χρέωση του μεγάλου bailli, που έχει τη δικαιοδοσία στις οχυρώσεις, επιστρέφει στη γλώσσα της Γερμανίας.
• ο τίτλος του μεγάλου καγκελαρίου, που υπογράφει τις πράξεις του Συμβουλίου, δίνεται στο στυλοβάτη της γλώσσας Castille.

Η διαταγή μετρά επίσης άλλους αστικούς και στρατιωτικούς αξιωματικούς, όπωςο μεγάλος καβαλάρης, αναλάβοντας για να κάνει να βασιλεψει το νόμο στην κεντροθέτηση νοσηλευτικού. Το bouteiller αντιλαμβάνεται τους φόρους. Έρχεται έπειτα ο διοικητής των ιπποτών και των châtelains. Αυτής της περίπλοκος ιεραρχίας, παραμένει ακόμη σήμερα οι κύριες χρεώσεις που διαχειρίζονται τη διαταγή (μεγάλος διοικητής, μεγάλος μεγάλος καγκελάριος νοσηλευτικός, και δέκτης του κοινού θησαυρού) και διαμορφώνουν τον ηγεμόνα το Συμβούλιο»

Η κατάκτηση Jérusalem, το 1099, κατά τη διάρκεια της σταυροφορίας των βαρώνων που κατευθύνεται από το Godefroy του ζωμού οδήγησε στην ίδρυση του λατινικού βασιλείου Jérusalem, το οποίο εγγυάται την πρόσβαση στον τάφο του Χριστού.

Η διαταγή νοσηλευτικού, ή των ιπποτών του νοσοκομείου, Saint-Jean-de-Jérusalem, για να κυριολεκτήσουμε, βλέπει την ημέρα το 1113, εγκεκριμένη από τον παπά ο Pascal ΙΙ.

Η εισροή των προσκυνητών γίνεται τέτοιος, από να εξασφαλίσει την ασφάλειά τους ένα μέρος των νοσηλευτικών αδελφών γίνεται μοναχοί στρατιώτες, που αναλαμβάνουν να τους υπερασπίσει από τα όπλα ενάντια στις επιθέσεις των μουσουλμάνων. Το 1121, στην πρόταση του Raymond του Puy, ο δεύτερος μεγάλος κύριος, η διαταγή έγιναν μια συγχρόνως νοσηλευτική και στρατιωτική διαταγή.

Ανάμεσα στα 1142 και τα 1144, η διαταγή απόκτησε τα πέντε φρούρια μέσα στο νομό Tripoli, το ο οποίος διάσημο Krak των ιπποτών, ο οποίος έγινε ένα σύμβολο της τροφοδότησής του.

Το 1291, Jean Villiers που είναι τότε μεγάλος κύριος της διαταγής βλάπτεται κατά τη διάρκεια της πτώσης του Άγιου Ιωάννη του στρέμματος: αποσύρεται με νοσηλευτικό στη Λεμεσό (Κύπρος) και εγκαθιστά εκεί τη διαταγή; θα πεθάνει εκεί το 1293.

Οι ιππότες ανάκτησαν το νησί στο Génois και εκεί καθιερώθηκαν.

Η διαταγή εγκαθιστά εκεί την κυριαρχία του και οργανώνει τη διοίκηση αγαθών του σε Ευρώπη, απότων prieurés groupement των commanderies και, σ επτά, τότε οκτώ, που ονομάζονται περιοχές έθνη ή «γλώσσες».

Στη Ρόδο μάλιστα, στην αρχή του XIVe αιώνας, οι ιππότες μαζεύονται «στις γλώσσες». Τα μέλη της διαταγής που ένωσαν τη Ρόδο όλων μερών της Ευρώπης και τα ιδρύματα της διαταγής μαζεύτηκαν μέχρι την αρχή του XIVe αιώνας σύμφωνα με τις γλώσσες της προέλευσής τους. Μια ένας «γλώσσα» συγκεντρώθηκε μέσα σε ένα σπίτι ή «πανδοχείο» το που διατηρείται στην ομάδα του.

Η διαταγή ελέγχθηκε από το μεγάλο κύριο (πρίγκηπας της Ρόδου) και από το Συμβούλιο, χτύπησε το νόμισμα και διατήρησε διπλωματικές υποβολές εκθέσεων με τα άλλα Κράτη. Οι άλλες χρεώσεις της διαταγής δόθηκαν στους αντιπροσώπους των διαφορετικών γλωσσών: η έδρα της διαταγής, η μονή, συντέθηκε θρησκευτικού αρκετών υπηκοοτήτων.

Η διαταγή έχει μια εξουσία ποτέ που επιτυγχάνεται μέσα στη θρησκευτική διαταγή: να κατάσχετε ένα καθαρό έδαφος και να μείνει κυρίαρχος.

Στους πρώτους χρόνους της παρουσίας της διαταγής στη Ρόδο, οι Γάλλοι που είναι η πιό πολλή, η γραπτή γλώσσα ήταν français; προς το πρώτο μισό του XVe αιώνας, εκεί έχω μια μετατόπιση προς τα λατινικά, και, μετά το 1454, επίσης προς τον Ιταλό. Η γλώσσα που μιλά στο XVe αιώνας ήταν πιθανώς ένα «lingua franca» που περιλαμβάνει συμβολές vénitien.

Εάν Rhodes είναι αναντίρρητος ο προνομιούχος τόπος για να θαυμάσει τα απομεινάρια που αφήνονται από τη διαταγή του Άγιου Ιωάννη, άλλες κατασκευές παραμένουν ακόμη στην πλειοψηφία των νησιών των Δωδεκάνησα. Φρούρια και οι ακροπόλεις πράγματι έχουν χτιστεί ή έχουν αποκατασταθεί απλά συνήθως μέσα στο στόχο για να αντιτάξουν ένα πρώτο φράγμα σ οθωμανικό στα νησιά Nisyros, Tilos, Kalymnos, Kastellorizo ή Κως. Σε Naxos επίσης, το πιό μεγάλο νησί των Κυκλάδα, βρίσκεται την Εκκλησία Saint-Antoine-Ermite που χτίζεται στο XVe αιώνας από τους ιππότες.

Οι ιππότες εγκατέλειψαν τη Ρόδο την 1η Ιανουαρίου 1523, σχετικά με μια έδρα mémorable των έξι μηνών οδηγεί από Soliman θαυμάσιος στο πρόσωπο, επικεφαλής των οθωμανικών Τούρκων. Γίνοντας σχεδόν ξεχωρίζω μέσα annales της αυτοκρατορίας Οθωμανός, ο σουλτάνος, έκπληκτος από το θάρρο και την αυστηρή μέθοδο της ζωής νοσηλευτικού, τους άφησε τη χήρα και τους επέτρεψε να εγκαταλείψουν το νησί παίρνοντας μαζί που θα ήθελαν…

Τους ιππότες θα είναι γνωστοί συνεπώς κάτω από το συνηθισμένο όνομα των ιπποτών του Malte.

Επιστρεφόμενοι κύριοι του νησιού, οι ιππότες του Malte κατεύθυναν μια φανταστική υπεράσπιση του νησιού ενάντια στον οθωμανικό στόλο της εισβολής το 1565, ότι απώθησαν μετέπειτα μήνες της έντονης πάλης; Η Valette εκεί διευκρινίστηκε.

Η διαταγή γιορτάστηκε τότε μέσα σε όλη Ευρώπη ως το σωτήρα της Χριστιανοσύνης. Παρόλα αυτά, αναμένοντας σε μια επικείμενη επιστροφή των Τούρκων, οι ιππότες έχτισαν την πόλη που ενισχύεται της Valette, που ονομάζεται honneur του μεγάλου κυρίου της εποχής, του Jean Parisot της Valette. Αργότερα, οι ιππότες του Malte διευκρινίστηκαν πάλι στη νίκη Lépante το 1571.

Η διαταγή θα προσπαθήσει να διατηρηθεί στο Malte μέχρι τη γαλλική επανάσταση.

Ο τσάρος του Ρωσσία ο Paul 1$ος, το οποίο είχε δηλωθεί τον προστάτη εκλέχτηκε τον μεγάλο κύριο, εν τούτοις μην όντας καθολικός.

Υπήρξε το 1850 μια απόπειρα να ανασυγκροτήσει τη διαταγή κάτω από την προστασία του παπά: πρέπει να κατοικήσει στη γη, και να αφιερωθεί, όπωςστην προέλευση, στη φιλοξενία, αλλά αυτά προγράμματα έχουν μείνει χωρίς την πραγματοποίηση, μέχρι το 1878, ημερομηνία που έχει βρεί την αρχική ανθρωπιστική κλίση του.

Σήμερα, η διαταγή έχει επιστρέψει στην νοσηλευτική κλίση του πρώτος, και τα ανθρωπιστικά έργα του πιστοποιούν της έντονης δραστηριότητάς του σε στους φτωχούς και των άρρωστων. Έχει των νοσοκομείων, των κέντρων των πρώτων βοηθειών και εξοπλισμών των προορισμένων στις φροντίδες των θυμάτων και των προσφύγων. Φέρνει μια d' urgence βοήθεια κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων ή των φυσικών καταστροφών (παραδείγματος χάρη κατά τη διάρκεια του τσουνάμι του 2004 σε Νοτιοανατολική Ασία) και έχει των νοσοκομείων μέσα στον ολόκληρο κόσμο που επενδύονται επίσης μέσα σε εργασίες της έρευνας.

Η διαταγή του Malte είναι σήμερα μια ΜΚΟ, που αναγνωρίζεται από τα ηνωμένα έθνη, σε desquelles έχει μιας μόνιμης έδρας του παρατηρητή.