Het dorp van Sumartin, eiland Brač in Kroatië

Het dorp is de recentste plaats van het eiland; hij was in 1646 door vluchtelingen van Makarska gebaseerd die de Turkse invasies vluchten. Daarom spreken de inwoners van Sumartin en zijn omgeving het dialect chtokavien (štokavski), het voornaamste Kroatische dialect, terwijl de rest van het eiland het dialect tchakavien (čakavski) spreekt, het dialect dat in het noorden van Kroatië heeft gesproken. Het dorp werd eveneens lang, wegens slechte mededelingen met de rest van het eiland, geïsoleerds en een enigszins verschillende mentaliteit en kledingmanieren ontwikkeld.

Sumartin is een plaats van betrekkelijk kalme en vredige vakantie, die zich slechts aan de komst van de ferry van Makarska verlevendigt.

Het dorp van Sumartin behoort langs administratieve weg tot de gemeente van Selca in het graafschap van Split-Dalmatie.

Later benoemde de plaats zich Vrh Brača (het is van Brać), waar vrh het oosten, door zijn situatie op het eiland Brać betekent.

De naam van Heilige Marteen werd aan de kerk van het dorp door de eerste inwoners, ter ere van heilig Martin van Tours gegeven. Aan het einde van de XIXe eeuw werd de naam van Sumartin aan het dorp door imitatie van andere plaatsen van het eiland, zoals Supetar (Heilige Petrus) of Sutivan gegeven (Heilige Johannes).

Toendertijd venetiaanse, benoemde Sumartin zich San Martino in het Italiaan.

De haven wordt van de noordenwinden door de kaap Sumartin beschermd (Rt Sumartin).

De huidige parochiale kerk werd tussen 1911 en 1913 gebouwd en aan heilig Martin voor de Eerste Wereldoorlog gewijd. De altaren van marmer werden van mozaïeken door P. Bilinic in 1912 verwezenlijkt en versierd. De graven rond de kerk wijzen op de rampzalige pest van 1783-1784 die een groot deel van de bevolking liet omkomen.

De klokketoren van de kerk werd in 1944 in het bombardement van de stad door anglo-américains vernietigd; de kerk werd weer opgebouwd en in 1955 vergroot.

Het klooster, dat door een dikke vegetatie wordt verbergd, met zijn bescheiden tuinen en moestuinen, maakt een aangename atmosfeer los; zijn museum bezit een interessante verzameling van zeldzame, handgeschreven boeken en kunststukken van de XVIIe en XVIIIe eeuwen (venetiaanse school), in het bijzonder „een Laatste Avondmaal“ van het begin van barok (tweede helft van de XVIIe eeuw).

Buiten getuigt een plaat dat in 1944 het klooster door de Duitsers werd opgevorderd om als ziekenhuis te dienen en de monnikken werden geforceerd om het te verlaten.

Het dorp van Sumartin was gegrond op 11 november 1646 door vluchtelingen uit het achterland van Makarska, van Bosnië en Herzegovina die voor de voorsprong van de osmanische Turken vluchten (tijdperk van de Oorlog van Kreta tussen Venetiaanses en Turks). De vluchtelingen werden door de monnikken franciscanen geleid die reeds dichtbij deze bes genaamd zijn opgesteld, Sitno. De nieuwe aankomenden konden geen te bebouwen gronden verkrijgen, reeds allemaal bezet, en duren zich naar de visvangst, de scheepvaart en de scheepsbouw richten.

De scheepswerf van Sumartin is een van de laatsten in Adriatique om de traditionele bouw van schepen in hout voort te zetten.

Jadrolinija (www.jadrolinija.hr) waarborgt 5 overgang per dag tussen Makarska en Sumartin in juli en augustus; 4 overgang in juni en september; 50 min van overtocht.

De telefoon: 00.385 (0) 21.648.224