De stad Deià in Majorca - Het gebied van Son Marroig

[Foto’s] [Presentatie] [Locatie] [Bezoeken] [Cultuur] [Praktische informatie] [Andere onderwerpen]

[Vorig onderwerp] [Balearen] [Over onderwerp] [Via Gallica]

Presentatie

Algemene presentatie
Domineert de heuvel, de landhuis Son Marroig heeft een van de meest spectaculaire uitzichten van Mallorca, met een uniek uitzicht over „Sa Foradada”. Son Marroig was de favoriete verblijfplaats van de aartshertog Lodewijk-Redder van Habsburg-Lotharingen, neef van keizerin Sissi van Oostenrijk.

Etymologie en plaatsnaamkunde
"Son” - die vaak wordt gevonden in de namen van Mallorca - betekent een grote finca. Marroig uitgesproken „marrohische”.

Situatie

Het kasteeltje Son Marroig is gelegen in het noordwesten van het eiland Majorca, op de gemeente van Deià.

Om daar te komen vanuit Palma neemt u de snelweg Palma - Valldemossa (Ma-1110). Zodra we bereikt Valldemossa, de snelweg richting Deià (Ma-10). Kort voor het bereiken van Deià is er een afslag naar links die leidt naar Son Marroig.

Sinds Sóller, op de weg van Sóller naar Valldemossa, bevindt het kasteeltje zich in ongeveer 7 km voor Valldemossa.

Bezoeken

Het Kasteeltje
Het domein (Possessió) van Son Marroig werd gekocht door aartshertog Ludwig Salvator die het oude huis gerestaureerd, waardoor alleen de versterkte toren van de zestiende eeuw en het vergroten van het huis in de Italiaanse stijl. Het Huis-museum Son Marroig (Casa Museo de Son Marroig) is een particuliere instelling die werd opgericht in 1927 te behouden, te onthullen en het bevorderen van de iconische figuur van de aartshertog Ludwig Salvator. De belangrijkste doelstelling van het museum is om alle bezoekers te laten zien van het werk van de auteur van het beste schrijven op de eilanden "Balearen”, zijn liefde voor de natuur en haar inzet voor regionale geschiedenis boek.
De Voorgevel
De voorgevel, op drie verdiepingen, wordt geconfronteerd noordoosten. De boog van het portaal wordt bekroond door een religieus symbool, het symbool van Christus (IHS). Op de begane grond aan de zijkanten van de deur, zijn twee rechthoekige vensters. Op de eerste verdieping zijn er drie rechthoekige vensters, terwijl in de tweede verdieping in de ruimte die normaal door de veranda, zijn ook vier rechthoekige vensters. Aan de rechterkant van de voorgevel stijgt noordwesten gebouw, bevat op de begane grond, een molen; de eerste verdieping is er een grote ronde gebogen venster met balustrade. Noordoosten zien we een galerij van regionale stijl, met bogen (drie voorkant en een aan elke kant) en een terras met een balustrade.

De Toren (Torre de Son Marroig)
Een van de meest kenmerkende elementen van de architectuur wordt Son Marroig verdedigingstoren, die waarschijnlijk dateert uit de zestiende eeuw. Deze toren beschermde de huizen van frequente aanvallen van Barbarijse piraten die gebruik maakte van de bescherming van de Foradada om aan wal te landen. Legende heeft het - zoals geschreven door de aartshertog zelf - dat het in deze toren die werd gevangen laatste Mallorca vrouw gevangen genomen door de Moren in de late achttiende eeuw. De Toren van Son Marroig is een vierkante toren met dikke muren en een portaal klein, vormen een halfronde boog, gelegen aan de noordzijde, tegenover de hoofdingang van het huis. De toren bevat defensieve elementen, zoals kantelen dat de toegangsdeur en ramen beveiligd. Het dak is betegeld, schilddak. Op het moment van de aartshertog, werd de toren versierd met twee ramen van de zestiende eeuw de Renaissance stijl, hersteld van een ingestorte huis; een van de ramen is gelegen ten noord-oosten en een op het oosten. De eerste bedragen versierd met groteske decoraties op de plant thema, terwijl de tweede is versierd met pilasters antropomorfe, en draagt de naam Carbonell inschrijft op zijn lateibalk. Vandaag, in de toren, kun je een bed van de zeventiende eeuw te zien.
De Benedenverdieping
Men komt de woning door middel van een op de begane grond rustieke vloer bestrating. Bij binnenkomst wordt de eerste vleugel bezet door een vestibule met een deur aan de rechterkant die de toegang tot een kleine kamer met een open haard maakt; de vloer is geplaveid; op de linker muur kunt u een kaart van de omgeving van het gebied aan het eind van de negentiende eeuw.
De hal communiceert met de beneden kamer, die de tweede vleugel inneemt. Deze kamer is rechthoekig, gedeeld door een boog aan de linkerzijde van de ingang, in de lengterichting, het plafond balken met een dwarsbalk en de vloer verharde leidt tot de tuin. Aan de rechterkant als je binnenkomt, is er een trap naar de begane grond, die iets opent verlaagd door twee bogen, gesteund door Ionische zuil zit op een voetstuk.
In het zuidelijke deel van de linker muur, een afgeronde deur geeft direct toegang tot de oude kapel, die niet vandaag is gewijd. De kamer is ingericht met mooie meubels en kunstvoorwerpen, antieke schilderijen in het bijzonder, waaronder er is een schilderij van de Onbevlekte tussen vader Castañeda en Catherine Thomas. Als curiositeit, is er een wervel en een rib van een grote walvis, die doet denken aan de grote belangstelling van de aartshertog van de thema’s van de natuur.
De Kamer
Op de achterkant van het huis is de enige kamer, vrij klein, die bezocht kunnen worden. Het bed is afgewerkt met een mooie oude bewerkte houten luifel.
De Woonkamer
De woonkamer op de eerste verdieping is de grote zaal van het museum; zijn verzamelde objecten die de figuur van de aartshertog roepen zijn tekeningen, boeken en persoonlijke bezittingen. In een vitrine presenteert de boeken die hij heeft geschreven, waaronder een aantal volumes van het boek gewijd aan aartshertog Balearen; op de muren, documenten, foto’s, portretten en kaarten zijn blootgesteld.

Andere vensters hebben kettingen en antiek Fenicische en een kleine collectie Griekse en Romeinse aardewerk. Er is ook een albasten Virgin dertiende eeuw, Romeinse amforen, oude Mallorcaanse meubelen, Griekse beeldjes, Mallorcaanse stoffen. De muren van de woonkamer hangt een grote collectie schilderijen uit de negentiende eeuw Mallorcaanse, Joaquim Mir, Antoni Ribas Oliver Antoni Ribas Prats, Joan Bauza, Hubert Erwin en Piza.

De Eetkamer
Naast de woonkamer is de eetkamer met porselein en antieke keramiek.



De Loggia
Sinds de loggia van de eetkamer van Son Marroig kunnen genieten van een prachtig uitzicht over de noordkust van Mallorca en de kaap van Sa Foradada doorboord door de zee

De Tuinen
Bezoek het huis verder met een bezoek aan de tuinen, waar de aartshertog heeft zijn sporen nagelaten: met zijn enorme tank, het uitzicht „Des Galliner” en Ionische tempel in Carrara marmer. Maar dit kleine tuin weelderige planten of bloemen.


De Tempel
De aartshertog werd ook gebouwd aan de ene kant van de tuin, op een rots, een klein neoklassiek Ionische tempel in marmer van Carrara (eigenlijk Seravezza). Deze tempel is een imitatie van de ene in de eiland tuin Pallavicini in Pegli de buurt van Genua, dat zelf imiteert de Griekse tholos. De tempel staat op een ronde voet met vier stappen en bestaat uit acht Ionische zuilen. De vloer is versierd met bloemen en linten gesneden. Het dak is een koepel bekroond door een bloem. Lodewijk Redder getogen in Italië en hier vervoerd.

De tempel kijkt uit over het topje van Sa Foradada en biedt een spectaculair uitzicht op de kust van Miramar, prachtige zonsondergang over de bergen Tramuntana en de omliggende rotsen. Op heldere dagen kunt u zelfs soms in de verte het eiland Sa Dragonera op de uiterste zuidwestkust van Mallorca.

De geboorde Rots (Sa Foradada)
Ongeveer 250 m onder de woonplaats van Son Marroig, vooruitstekende rotsen Sa Foradada en goed zichtbare gat in de rots kan worden gezien. Een deel van het gebied dat nu bekend staat als de Sa Foradada (geperforeerd) kust was ooit een klein eiland voor de kust, werd vandaag een schiereiland. In 1582 was Sa Foradada het toneel van een bloedige strijd waarbij 50 mensen een binnenvallende kracht van 150 Moors van Noord-Afrika hebben verslagen. Deze beroemde overwinning is in de plaatselijke geschiedenis voorbijgegaan, en men herdenkt, op 13 mei van elk jaar, een opnieuw samenstellen van de slag tussen de Moren en de Christenen. Na deze strijd, en andere aanvallen, een reeks versterkte wachttorens werden gebouwd langs de noordwest kust, waarvan de resten zijn nog zichtbaar. De aartshertog gebruikt de kleine natuurlijke haven op zijn jacht, de „Nixe” verankeren. Als gast van het huis, is er de mogelijkheid om, met toestemming van de voogd, aan de particuliere weg ongeveer 3,5 km wie naar beneden gaat tot de geboorde rots.

Geschiedenis, aardrijkskunde, kunst, tradities, flora…

Geschiedenis
Het gebied van Son Marroig bekend was vóór de zeventiende eeuw, onder de naam van de Foradada dels Masroig. Vanaf die datum en tot de achttiende eeuw, werd het genoemd Son Masroig de La Foradada.

In 1624 werd het landgoed in handen van Gabriel Masroig de La Foradada, en in 1685 wordt geschat op een waarde van £ 11.000. In 1863 ging hij naar de familie Cortei.

Tot 1870, alvorens te worden gekocht door de aartshertog, het gebied van Son Marroig was de locatie voor de teelt van olijfbomen, wijngaarden en graanvelden; Hij produceerde ook honing en zijderupsen.

Het huis werd door aartshertog Louis Heiland beschouwd als een van de best gelegen huizen Mallorca en als essentieel voor het project van de wederopbouw van Miramar. De overname door de aartshertog was niet gemakkelijk, maar in 1877 was hij eindelijk in staat om het domein te kopen, ook al moest de familie Cortei betalen veel hoger dan de werkelijke waarde bedrag. Maar de aartshertog zei dat al het geld dat ze had gekregen niet eens betaald het gat Sa Foradada. Het gebied, met inbegrip van La Foradada, had een oppervlakte van 68 ha.

Son Marroig was de gewone verblijfplaats van de secretaris van de aartshertog, Antoni Vives Colom, getrouwd in 1879 te Luisa Venezze, stierf in Son Marroig in 1896, en zijn tweede vrouw, Ana Ripoll.

Bij de dood van de aartshertog in 1915, op het gebied van Son Marroig, net als al zijn onroerend goed in Mallorca, werd aan zijn secretaresse, Antoni Vives Colom, die de korte tijd dat hij stierf in 1918 bezat nagelaten. Het pand ging toen naar zijn dochter Luisa Ripoll Vives, de vrouw van de schilder Antoni Ribas Prats; het werd er geïnstalleerd in 1928 het museum gewijd aan de figuur van de aartshertog. Momenteel is de eigenaar is Isabel Ribas Vives, dochter van de schilder en Luisa Vives.

Figuren
Aartshertog Lodewijk Redder van Habsburg-Lotharingen en Bourbon
De Oostenrijkse aartshertog Lodewijk Redder von Habsburg en Bourbon (Ludwig Salvator von Habsburg-Lothringen und Bourbon) werd geboren 5 augustus 1847 in het Palazzo Pitti in Florence, Italië, zoon van Leopold II van Toscane en Marie- Antoinette van Bourbon. Zijn vader Leopold II regeerde Toscane, dan Oostenrijk. Leopold II werd gedwongen af te treden in 1859, waarin zijn zoon alle monarchale verplichtingen bevrijd.

In het Catalaanse Spaans, de aartshertog is vernoemd Arxiduc Lluís Salvador d’Habsburg-Lorena i Borbón, en in het Castiliaanse Spaans Archiduque Luís Salvador. De mensen van Mallorca in de volksmond genaamd „S’Arxiduc”.

Onvermoeibare navigator, ontdekkingsreiziger, schrijver van reisboeken, liefhebber van kunst en wetenschap, aartshertog Lodewijk Redder kwam voor de eerste keer in Mallorca in 1867, terwijl incognito reizen onder het pseudoniem Graaf van Neudorf. Hij woonde enige tijd op het eiland alvorens voor het buitenland. De natuur van het eiland, de uitgestrektheid van de zee en de Tramuntana bergen verleid, zozeer zelfs dat gedurende de laatste dertig jaar van de negentiende eeuw, een groot aantal van de Mallorcaanse eigenschappen verwierf hij. Lodewijk-Redder terug naar Mallorca. Tijdens zijn wandelingen, bereikte hij de noordkust van Mallorca, en liefhebbers van mooie landschappen Miramar (een voormalig klooster gesticht door Raymond Lull), kocht hij het pand.

Hij maakte achtereenvolgens samen met andere delen van het landschap van Mallorca zoals S’Estaca, en Son Marroig, wiens zicht op de rots van La Foradada sloeg hem op zijn eerste bezoek aan deze kust.

Hier zijn de woorden van de aartshertog in zijn boekje Mallorcaanse "Wat ik weet van Miramar”, pagina 46:

„Enige Son Marroig, vanwege de ligging met uitzicht op La Dragonera leek onvergelijkelijk mooier.”

De prins bouwde de huidige woning van Son Marroig in de verhoudingen van de eerste. Mallorca werd zijn hoofdverblijfplaats in 1872, bleef daar tot aan de vooravond van de oorlog in 1913. Zijn verblijf werd onderbroken door zijn onderzoek tochten door de Middellandse hij verkende aan boord van zijn jacht, de „Nixe”.

Eigenschappen met betrekking tot 3500 hectare en werden gegroepeerd rond Miramar, in de steden van Valldemossa en Deià. Een andere was om Sant Elm. Hij bracht aanzienlijke bedragen in de aankoop van grond grenzend aan zijn eigendom, tot het kappen van bomen te voorkomen, hij haatte om te zien vallen onder de bijl van de houthakkers. Het landschap leek hem onvergelijkbaar, en hij deed veel om de Balearen te promoten.

„Bijna overal steile kust tot aan de doorschijnende wateren. Op terrasvormige hellingen stijgen van de olijfbomen en dennen. Deze inrichting wordt gedomineerd door de Sierra Tramuntana, altijd het dragen van een heldere hemel. ”

Vanuit het oogpunt ligt op ongeveer 300 meter, kon je ontdekken oogverblindende zonsondergangen, hield hij zijn bezoekers zien. Van daaruit konden we bereiken het strand van Sa Foradada, waar de Prins vaak afgemeerd zijn jacht.

Ruime en gezellig, bereid om iedereen naar zijn land te leren kennen, was hij in een huis genaamd Cado Mado Pilla ziele toegestaan iedereen die wilde drie dagen gratis verblijven. De gast tot zijn beschikking had het huis, licht, olie, olijven en fruit. Paul Morand heeft geprofiteerd van de gastvrijheid, en dat deed hij, in ’Middellandse Zee, zee van verrassingen, "de volgende beschrijving:

„De hospederia is een hut met een tweepersoonsbed en is toegankelijk via de takken van een vijgenboom. Het voedt zich met vijgen, en heeft het mooiste uitzicht over de zee kobalt gehele kustlijn. ”

Zijn neef, keizerin Elisabeth van Oostenrijk en koningin van Hongarije (’Sissi’), die velen geloofden, bezocht hem twee keer in Mallorca met zijn jacht „Miramar” (1892).

De aartshertog had uitgebreide cultuur, liefde kunst en wetenschap. Hij verhuisde naar Mallorca, om zijn studie voort te zetten om een boek over het publiceren Balearen. Zijn werk in zeven delen (geïllustreerde tekeningen), waaraan hij wijdde twintig jaar, „De Balearen geportretteerd in woord en beeld” ("Die Balearen in Wort und Bild geschildert”) werd gepubliceerd 1869-1891 te Brockhaus uitgeverij en wordt nog steeds beschouwd als gezaghebbend.

Lodewijk Redder had een liefde voor de natuur en zijn interesse lag in de natuurwetenschappen, waarin hij een enorme kennis, etnografie en geografie had verworven. Als natuurbeschermer, aartshertog verbiedt houtkap en de jacht op zijn eigendom. Een endemische plant van de Balearen, de Balearen wegedoorn (Rhamnus ludovici-Salvatoris [Chodat]), is aan hem gewijd; deze plant is ter plaatse genaamd „llampúdol bord”.

Hij was geïnteresseerd, onder andere ondergrondse aspecten, zeer belangrijk in het eiland Majorca. De grotten van het eiland zijn opmerkelijk, en in 1896, aartshertog nodigde de beroemde Franse speleoloog Édouard-Alfred Martel te komen verkennen en stellen de algemene staat. Een van de bekendste in de ruimte waarvan het meer Martel, een van de grootste in de wereld, opent in Manacor.

"S’Arxiduc” naam waaronder het in de volksmond bekend aartshertog Lodewijk Redder in Mallorca, heeft altijd blijk gegeven van een grote bereidheid om te integreren in de Mallorcaanse samenleving zelfs Catalaans te leren; Hij was zeer geïnteresseerd in de gewoonten en tradities van het eiland.

Hij was de eerste die de schoonheid van het eiland te introduceren in de wereld van het toerisme in 1877, in dankbaarheid aan zijn taak van openbaarmaking, werd hij met de titel van ereburger van de stad Palma, en in 1910, van het eiland Majorca. Op de Parijse Wereldtentoonstelling van 1889, kreeg hij voor zijn bijdrage aan het begin van het toerisme in Mallorca.

Tijdens de eerste wereldoorlog Ludwig Salvator terug naar Bohemen op de orde van de keizer. Hij overleed 12 oktober 1915 in zijn kasteel Brandais Bohemen in Tsjechië. Hij werd gebalsemd en in 1918 verhuisde naar de keizerlijke crypte van de kapucijner kerk in Wenen, waar hij rust met leden van zijn familie.

Voor meer informatie, bezoek: www.ludwig-salvator.com