Riviera het van Makarska (Makarsko primorje) is de nauwe kustreep, breed van enkele kilometers, klem gezet tussen de abrupte bergen van het massief van Biokovo en de Adriatique zee.
Riviera het uitstrekt zich over een zestigtal kilometers vanaf Brela, tot het noorden, tot Gradac, aan het zuiden, door aan de centrale stad die hem zijn naam heeft gegeven, Makarska voorbij te gaan.
Riviera van Makarska bevindt zich op 45 km aan het zuidoosten van Split.
Het achterland wordt door het massief van Biokovo bezet waarvan de hoogste top, de berg Heilige Joris (Sveti zweert), culmineert, alles dichtbij de zee, om 1762 meter.
Aan breed, wordt de horizon door de eilanden Hvar en Brač versperd.
Riviera biedt een gezicht aan dat met, aan de voet van Biokovo, oude dorpen aan de intacte plattelandsarchitectuur, aan de oude huizen, hotels en herbergen wordt gecontrasteerd; op de kust ontmoeten de zeebadplaatsen zich met hun nieuwe hotels, huizen en villa's die harmonisch in het schilderachtige kader van de oude dorpen van vissers worden opgenomen. De stations gelegen ten zuiden van Makarska zijn volks en oorspronkelijk, terwijl deze gelegen op het noorden sierlijker zijn. De kust wordt van brede bessen gesneden die een opeenvolging van overschaduwde stranden van pijnboombossen beschermen.
Men kan Riviera van Makarska door drie landwegen bereiken:
door van het zuidoosten te komen, door van de kant van Ploče te komen, door via de meren van Bačina te gaan; na 12 km komt men in het eerste dorp van aan riviera, Gradac.
door van het Noord-Westen te komen, van Omiš, men kan bereiken, dichtbij de overgang van Dubci, door Prisik (305 m) waar voorbijgaat een komende weg van het binnenste, van Šestanovac.
door van de kant van Biokovo, sinds Vrgorac aan te komen; het stenige landschap van de berg van Biokovo doet plaats aan de indrukwekkende voorstelling van riviera die zich in heel zijn pracht sinds Drasnice, Podgora, Tučepi uitstrekt, Makarska, Brela tot Split, en de eilanden Brać, Hvar, Korčula en het schiereiland van Pelješac.
Door Riviera door de zee te naderen, is de voorstelling nog indrukwekkender: het monumentale klif van Biokovo stijgt boven het riviera van Makarska zoals een onoverkomelijke barrière en de toeristendorpen en de plaatsen van de kust strekken zich tot de voeten van deze reus uit.
Na de aardbeving van 1962, hebben de inwoners van de dorpen van Biokovo zich nabij de zee, die de ontwikkeling van nieuwe zeebadplaatsen waarborgt, vlakbij de stranden gevestigd. Vroeger om de Turkse dreiging te vluchten, hadden zij zich op de steunberen van de berg, die de dorpen van de kust opgeven, opgevouwen.