Het ziekenhuis van de Ridders in Rhodos

[Foto's] [Presentatie] [Ligging] [Bezoeken] [Cultuur] [Praktische informatie] [Andere onderwerpen]

[Vorig onderwerp] [Griekenland] [Over onderwerp] [Via Gallica]

Presentatie

Algemeen

Voorgevel van het Ziekenhuis van de Ridders in Rhodos. Klikken om het beeld te vergroten.

Het Ziekenhuis van de Ridders van Sint-Jan (Nossokomío lpotón) (XVe eeuw) is een van de meest interessante gebouwen van de oude stad en een van de juwelen van Rhodos.

Situatie

Het oude ziekenhuis van de Ridders wordt beneden van de straat van de ridders, kant het zuiden, op de plaats Moussiou geplaatst (plaats van het Museum).

Bezoeken

Geschiedenis van het Ziekenhuis
De Ridders waren de gastvrije eerste roeping van niet hun Orde vergeten: zij bouwden een van de indrukwekkendste gebouwen van Rhodos om als ziekenhuis te dienen. De bouw van deze bel was en opleggend gebouw door Antoine Fluvian tot Rivière (Grote Meester van 1421 tot 1437) besloten, maar de werkzaamheden begonnen slechts drie jaar na zijn dode, in 1440, onder magistère van Jean Bonpart van Lastic (Grote Meester van 1437 tot 1454), en slechts in 1489 door Pierre van Aubusson afgesloten (Grote Meester van 1478 tot 1505). In 1522, kwamen de zieken van het ziekenhuis de ridders te hulp om de invasie van de sultan Suleiman terug te drijven.
Boven de voordeur, vormt de achterkant van het hoofdeinde van de kapel van de grote zaal van het ziekenhuis treffend; hij wordt van een plaat in marmer gesierd: twee engelen dragen de wapens van Fluvian. De wimpel van marmer onder de engelen legt ons uit dat Grote Hoofd Fluvian 10000 gulden aan de bouw van het gebouw wijdde; de gotische karakters van dédicace zijn moeilijk om te lezen, want het lood dat ze vulde werd door de Turken teruggekregen.



Beschadigd aan de XIXe eeuw, herstelden de Italianen het Grote Ziekenhuis tussen 1913 en 1918 en veranderden het in archeologisch museum. Gedurende de Tweede Wereldoorlog, werd het ziekenhuis van de Ridders door een Engels bombardement getroffen, en de vernietigde eetzaal.
Bestemming
De gewonden die van de gevechten, hoofdzakelijk tegen Osmanisch er werden en soignés geplaatst terugkomen. Dit eerste ziekenhuis profiteert van een grote reputatie; de Ridders van Sint-Jan werden werkelijk voor de kwaliteit van hun geneeskunde en hun hygiëne gekend: de geneeskundige kennis van Gastvrij, had zich veel aan het contact van de Arabische geneeskunde tijdens de twee eeuwen verrijkt die in heilige Aarde zijn voorbijgegaan. IN Rhodos, zetten zij in de praktijk hun nieuwe kennis, vernieuwend en vaak vooruitlopend op hun tijd. De bedden waren individueel - in tegenstelling tot het gebruik in Europa waar de zieken een stromatras aan twee bezetten - en gesloten van dikke gordijnen om een goede rust toe te laten. De zieke ontving een laken dat drie keer per week wordt veranderd, een dekking, een pels en pantoffels. De verdeling van wit brood werd niet door een smaak van luxe gedicteerd, zoals men het soms, maar door criteria van dieetleer, evenals het gebruik van vaatwerk in geld heeft beweerd, dat voordelen voor de asepsis bood. De chirurgen van de Orde werken door de twee zieken. Belangrijke voorzorgsmaatregelen zijn tegen de besmettingen en de epidemieën toegepast. AAN hun toegang in het ziekenhuis, moeten de zieken een bad nemen om de besmettingsrisico's te verminderen. Er bestaat kamers waar bepaalde zieken geïsoleerd van de anderen zijn. De Orde kan strenge instructies van veertigtal bepalen bij de verspreiding van de pest en de cholera. Elke grote meester vervolmaakt de regels die door zijn voorganger zijn besloten. Alle is uitvoerig, vanaf het aantal artsen, tot het aantal lakens van katoen. Elke Taal moet verschillende geneesmiddelen verzenden. De christelijke zieken moeten zich biechten en hun testament overhandigen aan de prior. De Orde bouwt moderne ziekenhuizen buiten Rhodos, zoals aan Corinthe, Saint-Samson en Négrepont.

Architectuur
Het ziekenhuis van de Ridders wordt rond een uitgebreid omgeven binnenhof van twee reeksen opgestapelde galerijen met gewelven van kernkoppen gebouwd die op gebeeldhouwde onderzijdes van Romaanse stijl berusten. Men bereikt het binnenhof waarvan de zeven bogen een overwelfte galerij van kernkoppen dragen. Winkels bezetten de zalen van de benedenverdieping; gesloten aan het publiek, dienen deze zalen als deponeren aan de nog niet ingedeelde oudheid.

Een trap leidt tot de verdieping waar zich het eigenlijke ziekenhuis bevond, dat door bailli van de taal van Frankrijk wordt geleid.

Te midden van de galerij, aan de linkerkant, in top van de trap, begint de grote zaal van de Zieken. Zij wordt in twee schepen door een rij van zeven gesierde achthoekige pijlers van het schild van het Groot Hoofd Pierre van Aubusson en verschillende grote meesters of hoogwaardigheidsbekleders verdeeld.

Voorzien in deuren van ceder en bedekt van een plafond van hetzelfde hout, beschermde de grote zaal van de Zieken 32 collectieve bedden en kon een honderdtal zieken ontvangen.


Men heeft er begrafenistegels van ridders afkomstig uit de kerk Sint-Jan verenigd. Tegenover de toegang van de grote zaal, kan men de boog van hoofd, tactvol opmerken gebeeldhouwd, van de kleine uitstekende kapel buiten, boven het portaal. De kleine deuren op de muur dat men de centrale boog achter merkt gaven toegang tot de cellen waar men de patiënten getroffen door besmettelijke ziektes plaatste.

De andere partijen van de galerij van de eerste verdieping werden voor de intendance en „apothicairerie“ van het ziekenhuis ingericht. De broers die en de ridders die ten dienste van de zieken (zij behoorden hoofdzakelijk tot de taal van Frankrijk) zijn bestemd, beschikten erover over kleine individuele cellen die vandaag in toonzalen van archeologische stukken worden ingericht, dienen.
De andere zalen van de verdieping waren de eetzaal, uitgebreid stuk waarvan het gewelf door twee bogen wordt versterkt, genoemd eveneens zaal van beide absiden, de keuken en een kleine opgeschorte tuin.